1 บรรพ 1 คนชอบธรรมและคนอธรรม ความสุขเป็นของบุคคลผู้ไม่ดำเนินตามคำแนะนำของคนอธรรมหรือยืนอยู่ในทางของคนบาปหรือนั่งอยู่ในที่นั่งของคนที่ชอบเยาะเย้ย2 แต่ความปีติยินดีของผู้นั้นอยู่ในพระธรรมของพระเจ้าเขาภาวนาพระธรรมของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน3 เขาเป็นเช่นต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมธารน้ำ ยรม. 17:8ซึ่งเกิดผลตามฤดูกาล และใบก็ไม่เหี่ยวแห้งการทุกอย่างซึ่งเขากระทำก็จำเริญขึ้น4 คนอธรรมไม่เป็นเช่นนั้นแต่เป็นเหมือนแกลบซึ่งลมพัดกระจายไป5 เหตุฉะนั้นคนอธรรมจะไม่ยั่งยืนอยู่ได้ เมื่อถึงคราวพระเจ้าทรงพิพากษาหรือคนบาปไม่ยืนยงในที่ชุมนุมของคนชอบธรรม6 เพราะพระเจ้าทรงทราบทางของคนชอบธรรมแต่ทางของคนอธรรมจะพินาศไป