1 บรรพ 5 พระเจ้าทรงช่วยกู้ให้พ้นจากความยากลำบาก จงโมทนาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะพระองค์ประเสริฐเพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็น นิตย์ 1 พศด. 16:24;2 พศด. 5:13; 7:3; อสร. 3:11; สดด. 100:5; 106:1; 118:1; 136:1; ยรม. 33:112 ให้ผู้ที่พระเจ้าทรงไถ่ไว้แล้วกล่าวดังนั้นเถิดคือผู้ที่พระองค์ทรงไถ่ไว้จากมือของปรปักษ์3 และรวบรวมเข้ามาจากแผ่นดินทั้งหลายจากตะวันออก และจากตะวันตกจากเหนือและจากใต้4 บ้างก็พเนจรอยู่ในป่าในที่แห้งแล้งหาไม่พบทางที่จะเข้านครซึ่งพอจะอาศัยได้5 หิวโหยและกระหายจิตใจของเขาก็อ่อนระอาไปในตัวเขา6 แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้าพระองค์ทรงช่วยกู้เขาจากความทุกข์ใจของเขา7 พระองค์ทรงนำเขาไปในทางตรงจนเขามาถึงนครซึ่งพอจะอาศัยได้8 ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะความรักมั่นคงของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์9 เพราะผู้ที่กระหาย พระองค์ทรงให้เขาอิ่มและผู้ที่หิว พระองค์ทรงให้เขาหนำใจด้วยของดี10 บ้างก็นั่งอยู่ในความมืดและเงามัจจุราชถูกขังอยู่ด้วยความทุกข์ยากและติดตรวน11 เพราะเขากบฏต่อพระวจนะของพระเจ้าและหยามคำปรึกษาขององค์ผู้สูงสุด12 พระองค์ทรงกระทำจิตใจ ของเขาทั้งหลายให้ถ่อมลงด้วยงานหนักเขาล้มลงและไม่มีใครช่วย13 แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้าพระองค์ทรงให้เขารอดจากความทุกข์ใจของเขา14 พระองค์ทรงนำเขาออกมาจากความมืดและเงามัจจุราชและทรงระเบิดพันธนะของเขาให้ขาดสะบั้น15 ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้าเพราะความรักมั่นคง ของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์16 เพราะพระองค์ทรงพังประตูทองสัมฤทธิ์และทรงตัดซี่ลูกกรงเหล็กเสีย17 บ้างก็เป็นคนโง่ เพราะทางบาปของเขาและเพราะความผิดบาปของเขา เขาต้องทนความทุกข์ยาก18 เขารังเกียจอาหารทุกชนิดและเข้าไปใกล้ประตูความตาย19 แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้าพระองค์ทรงให้เขารอดจากความทุกข์ใจของเขา20 พระองค์ทรงใช้พระวจนะของพระองค์ไปรักษาเขาและทรงช่วยกู้เขาจากหลุมของเขา21 ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้าเพราะความรักมั่นคงของ พระองค์เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีอยู่ต่อบุตรของมนุษย์22 และให้เขาถวายเครื่องสักการบูชาโมทนาพระคุณและเล่าราชกิจของพระองค์ด้วยร้องเพลงอย่างชื่นบาน23 บ้างก็ลงเรือไปในทะเลทำอาชีพอยู่บนน้ำกว้างใหญ่24 เขาได้เห็นพระราชกิจของพระเจ้าคือการอัศจรรย์ในที่น้ำลึก25 เพราะพระองค์ทรงบัญชา และทรงให้เกิดลมพายุซึ่ง ให้คลื่นทะเลกำเริบ26 คนเหล่านั้นถูกซัดขึ้นไปสู่ท้องฟ้าและลงไปสู่ที่ลึกใจของเขาฝ่อไปในเหตุการร้ายของเขา27 เขาถลาและโซเซไปอย่างคนเมาและสิ้นปัญญาลง28 แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้าพระองค์ทรงช่วยนำเขาออกจากความทุกข์ใจของเขา29 พระองค์ทรงกระทำให้พายุสงบลงและคลื่นทะเลก็นิ่ง30 แล้วเขาก็ยินดีเพราะเขามีความเงียบและพระองค์ทรงนำเขามายังท่าที่เขาปรารถนา31 ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะความรักมั่นคง ของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์32 ให้เขายอพระเกียรติพระองค์ในชุมนุมประชาชนและสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุมของผู้อาวุโส33 พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้เป็นถิ่นทุรกันดารน้ำพุให้เป็นดินแห้งผาก34 แผ่นดินที่มีผลดกให้เป็นที่ร้างเปล่าและเค็มเพราะเหตุความโหดร้ายของชาวเมือง35 พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำแผ่นดินแห้งผากให้เป็นน้ำพุ36 และพระองค์ทรงให้คนหิวโหยอาศัยที่นั่นและเขาสถาปนานครซึ่งพอจะอาศัยได้37 เขาหว่านนา และปลูกสวนองุ่นและได้ผลดกมาก38 โดยพระพรของพระองค์เขาทั้งหลายทวีผลมากยิ่งและพระองค์มิได้ทรงให้วัวของเขาลดจำนวนลง39 เมื่อเขาถูกทำให้น้อยลงและถูกเหยียดให้ต่ำโดยการบีบบังคับกับความยากลำบากและความโศกเศร้า40 พระองค์ทรงเทความดูหมิ่นลงบนเจ้านายทรงกระทำให้เขาพเนจรไปในที่ร้างเปล่าที่ไม่มีหนทาง41 แต่พระองค์ทรงยกคนขัดสนขึ้นจากความทุกข์ยากและกระทำให้ตระกูลของเขามากอย่างฝูงแพะแกะ42 คนเที่ยงธรรมเห็นและยินดีและความโหดร้ายทั้งปวงก็ปิดปากของมัน43 ผู้ใดฉลาดก็ให้เขาฟังสิ่งเหล่านี้ให้เขาพิจารณาถึงความรักมั่นคงของพระเจ้า