1 พระเจ้าทรงกระทำให้โยบสำนึกถึงความโง่เขลา แล้วพระเจ้าทรงตอบโยบออกมาจากพายุว่า2 “นี่ใครหนอที่ให้คำปรึกษามืดมนไปด้วยถ้อยคำอันปราศจากความรู้3 จงคาดเอวไว้อย่างกับลูกผู้ชายหน่อยซิเราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา4 “เมื่อเราวางรากฐานของแผ่นดินโลกนั้น เจ้าอยู่ที่ไหนถ้าเจ้ามีความเข้าใจก็บอกเรามา5 ผู้ใดได้กำหนดขนาดให้โลก แน่นอนละ เจ้าต้องรู้ซีหรือใครขึงเชือกวัดบนนั้น6 รากฐานของโลกจมไปอยู่บนอะไรหรือผู้ใดวางศิลามุมเอกของมัน7 ในเมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญและบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน8 “หรือผู้ใดเอาประตูปิดทะเลไว้เมื่อมันระเบิดออกมา ดังออกมาจากครรภ์9 เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อและความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน10 แล้วกำหนดเขตให้มันและวางดาลและประตู11 และกล่าวว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้แหละอย่าเลยไปอีกและคลื่นคะนองของเจ้าหยุดเพียงแค่นี่แหละ’ ยรม. 5:2212 “เจ้าได้บังคับบัญชาอรุณตั้งแต่เจ้าเกิดมาและเป็นเหตุให้อรุโณทัยรู้จักที่ของมันหรือ13 เพื่อมันจะจับปลายแผ่นดินโลกและสลัดคนชั่วออกไปเสียจากโลก14 โลกก็เปลี่ยนไปเหมือนดินเหนียวถูกตราประทับและทุกสิ่งเด่นออกมาเหมือนเสื้อผ้า15 แสงสว่างของคนชั่วถูกยึดไว้เสียจากคนชั่วร้ายและแขนของเขาที่เงื้อขึ้นก็ถูกหักเสีย16 “เจ้าเข้าไปในตาน้ำแห่งทะเลแล้วหรือหรือเดินเข้าไปในซอกมหาสมุทรแล้วหรือ17 เขาเผยประตูความตายแก่เจ้าแล้วหรือหรือเจ้าได้เห็นประตูเงามัจจุราชแล้วหรือ18 เจ้าหยั่งรู้ความกว้างใหญ่ของแผ่นดินโลกหรือถ้าเจ้ารู้ทั้งหมดนี้ก็จงบอกมา19 “ทางที่จะนำไปสู่สำนักของความสว่างอยู่ที่ไหนและส่วนที่มืด สถานที่นั้นอยู่ที่ไหน20 เพื่อเจ้าจะได้พามันไปยังแดนของมันและเพื่อเจ้าจะได้เห็นทางไปบ้านของมัน21 เจ้าคงรู้เพราะเจ้าเกิดมาแล้วอายุของเจ้าก็มากเหลือหลาย22 “เจ้าเข้าไปในคลังหิมะแล้วหรือหรือเจ้าเห็นคลังลูกเห็บแล้วหรือ23 ซึ่งเราสงวนไว้เพื่อเวลายากลำบากเพื่อวันศึกและสงคราม24 ทางที่จะไปสู่ที่ซึ่งความสว่างแจกจ่ายออกไปนั้น อยู่ที่ไหนหรือที่ซึ่งลมตะวันออกกระจายไปบนแผ่นดินโลกอยู่ที่ไหน25 “ใครเซาะช่องให้กระแสฝนและทำทางให้ฟ้าผ่า26 ให้นำฝนมาบนแผ่นดินที่ไม่มีคนอยู่และบนถิ่นทุรกันดารซึ่งไม่มีมนุษย์ที่นั่น27 เพื่อให้ดินที่เปล่าและแผ่นดินที่เริศร้างได้อิ่มและกระทำให้แผ่นดินมีหญ้าอ่อนงอก28 “ฝนมีพ่อหรือหรือผู้ใดได้กระทำให้เกิดหยาดน้ำค้าง29 น้ำแข็งมาจากครรภ์ของผู้ใดผู้ใดให้กำเนิดแก่ปุยน้ำค้างแข็งแห่งฟ้าสวรรค์30 น้ำกลายเป็นของแข็งเหมือนหินและผิวมหาสมุทรแข็งตัว31 “เจ้ามัดดาวลูกไก่ให้เป็นกลุ่มได้หรือหรือแก้เครื่องผูกดาวไถได้หรือ โยบ 9:9; อมส. 5:832 เจ้านำดาวนักษัตรออกมาตามฤดูของมันได้หรือหรือเจ้านำทางของดาวจระเข้และลูกของมันได้ไหม33 เจ้ารู้กฎของฟ้าสวรรค์หรือเปล่าเจ้าตั้งฟ้าสวรรค์ให้ครอบครองแผ่นดินได้หรือ34 “เจ้าตะเบ็งเสียงไปถึงเมฆได้ไหมล่ะเพื่อน้ำมากมายจะลงมาคลุมเจ้า35 เจ้าใช้ฟ้าแลบออกไปเพื่อให้มันไปและพูดกับเจ้าว่า ‘เราอยู่ที่นี่’ ได้ไหม36 ใครให้สติปัญญาแก่นกกุลา หรือ เมฆมืดหรือให้ความเข้าใจแก่พ่อไก่ หรือ ดาวตก37 ใครจะนับเมฆด้วยสติปัญญาได้หรือใครจะเอียงถุงน้ำของท้องฟ้าได้38 เมื่อผงคลีแข็งอย่างโลหะหลอมเมื่อก้อนดินเกาะกันแน่นหรือ39 “เจ้าล่าเหยื่อให้สิงห์ได้หรือหรือให้สิงห์หนุ่มที่หิวอิ่มได้ไหมล่ะ40 เมื่อมันหมอบอยู่ในถ้ำของมันหรือนอนคอยอยู่ในที่กำบัง41 ใครจัดหาเหยื่อให้กาเมื่อลูกอ่อนของมันร้องต่อพระเจ้าและระเหระหนไปเพราะขาดอาหาร