1 ဥ ပုသ် နေ့ လွန် ၍ ခု နစ် ရက် တွင် ပ ဌ မ နေ့ ရက် မိုဃ်း လင်း အံ့ ဆဲ ဆဲ အ ချိန် ၌၊ မာ ဂ ဒ လ မာ ရိ နှင့် အ ခြား သော မာ ရိ သည် သင်္ချိုင်း တော် ကို အ ကြည့် အ ရှု သွား ကြ ၏။2 ထို အ ခါ မြေ ကြီး သည် ပြင်း စွာ လှုပ် လေ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ဆင်း လာ ၍၊ တွင်း ဝ ၌ ပိတ် သော ကျောက် ကို လှိမ့် လှန် ပြီး လျှင်၊ ထို ကျောက် ပေါ် မှာ ထိုင် နေ ၏။3 သူ ၏ မျက် နှာ သည် လျှပ် စစ် ကဲ့ သို့ ထင် ၏။ အ ဝတ် သည် လည်း မိုဃ်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ဖြူ ၏။4 လူ စောင့် တို့ သည် ကောင်း ကင် တ မန် ကို ကြောက် ရွံ့ သ ဖြင့် တုန် လှုပ် ၍ သေ မ တတ် ဖြစ် ကြ ၏။5 ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ သတ် သော ယေ ရှု ကို သင် တို့ ရှာ ကြ သည် ကို ငါ သိ ၏။6 ဤ အ ရပ် ၌ မ ရှိ။ မိန့် တော် မူ သည် အ တိုင်း ထ မြောက် တော် မူ ပြီ။ လာ ကြ၊ သ ခင် လျောင်း တော် မူ ရာ အ ရပ် ကို ကြည့် ကြ လော့။7 အ လျင် အ မြန် ပြန် သွား ၍ သေ ခြင်း မှ ထ မြောက် တော် မူ ကြောင်း ကို တ ပည့် တော် တို့ အား ပြော ကြ လော့။ သင် တို့ ရှေ့ ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ ကြွ တော် မူ မည်။ ထို ပြည် ၌ သင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို တွေ့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်၊ ငါ ပြော ပြီ ဟု ထို မိန်း မ တို့ အား ကောင်း ကင် တ မန် ဆို ၏။8 ထို မိန်း မ တို့ သည် လည်း ကြောက် ရွံ့ သ ဖြင့် ၎င်း၊ အ လွန် ဝမ်း မြောက် သ ဖြင့် ၎င်း၊ သင်္ချိုင်း တော် မှ အ လျင် အ မြန် သွား ၍ တ ပည့် တော် တို့ အား ထို သိ တင်း စ ကား ကို ကြား ပြော ခြင်း ငှါ ပြေး ကြ ၏။9 လမ်း မှာ သွား ကြ စဉ် ယေ ရှု သည် ကြို ဆို တော် မူ ၍၊ သင် တို့ အား မင်္ဂ လာ ဖြစ် စေ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို မိန်း မ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ ခြေ တော် ကို ဘက် ယမ်း လျက် ပြပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် ကြ ၏။10 ယေ ရှု က လည်း ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ သွား ကြ လော့။ ငါ့ ညီ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ သွား စေ ခြင်း ငှါ ဤ သိ တင်း စ ကား ကို ကြား ပြော ကြ လော့။ ထို ပြည် ၌ သူ တို့ သည် ငါ့ ကို တွေ့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။11 ထို မိန်း မ တို့ သည် သွား ကြ စဉ် အ ခါ လူ စောင့် အ ချို့ တို့ သည် မြို့ ထဲ သို့ ဝင် ၍ ဖြစ် လေ သ မျှ သော အ ခြင်း အ ရာ တို့ ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ အား ပြန် ကြား ကြ ၏။12 ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ နှင့် လူ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် စု ဝေး ၍ တိုင် ပင် ပြီး မှ စစ် သူ ရဲ တို့ အား ငွေ အ များ ကို ပေး ၍၊13 ညဉ့် အ ခါ ငါ တို့ အိပ် ပျော် စဉ် တွင် ထို သူ ၏ တ ပည့် တို့ သည် လာ ၍ အ လောင်း ကို ခိုး သွား ကြ သည် ဟု သင် တို့ ပြော ကြ လော့။14 ထို အ ကြောင်း ကို မြို့ ဝန် မင်း ကြား ပြန် လျှင်၊ ငါ တို့ သည် သူ့ ကို ဖျောင်း ဖျ ၍ သင် တို့ ၌ အ မှု မ ရှိ စေ ခြင်း ငှါ ပြု မည် ဟု၊15 သွန် သင် သည် နှင့် အ ညီ၊ စစ် သူ ရဲ တို့ သည် ငွေ ကို ယူ ၍ ပြု ကြ ၏။ ထို စ ကား ကို ယ ခု တိုင် အောင် ယု ဒ လူ တို့ သည် အ နှံ့ အ ပြား ပြော ဆို ကြ ၏။16 တ ကျိပ် တ ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ သည် ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ သွား ၍ ယေ ရှု မှာ ထား တော် မူ သော တောင် ပေါ် သို့ တက် ကြ လျှင်၊ ကိုယ် တော် ကို တွေ့ မြင် ၍ ပြပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် ကြ ၏။17 အ ချို့ တို့ သည် ယုံ မှား ခြင်း ရှိ ကြ ၏။18 ယေ ရှု သည် အ နီး အ ပါး သို့ ချဉ်း တော် မူ ပြီး လျှင်၊ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ၎င်း၊ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ ၎င်း၊ စီ ရင် ပိုင် သော အ ခွင့် တန် ခိုး ရှိ သ မျှ တို့ ကို ငါ ခံ ရ ပြီ။19 သင် တို့ သွား ၍ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို ငါ့ တ ပည့် ဖြစ် စေ လျက်၊ ခ မည်း တော်၊ သား တော်၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ၏ နာ မ ၌ ဗတ္တိ ဇံ ကို ပေး ကြ လော့။20 ငါ သည် သင် တို့ အား ပေး သ မျှ သော ပ ညတ် တော် တို့ ကို စောင့် ရှောက် စေ ခြင်း ငှါ ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး ကြ လော့။ ငါ သည် လည်း ကပ် ကမ္ဘာ ကုန် သည် တိုင် အောင် သင် တို့ နှင့် အ တူ အ စဉ် မ ပြတ် ရှိ သည် ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ရှင် မဿဲ ခ ရစ် ဝင် ပြီး ၏။