1 ယေ ရု ရှ လင် မြို့ အ နီး သို့ ချဉ်း ၍ သံ လွင် တောင် ခြေ ရင်း ၌ ဗက် ဖာ ဂေ ရွာ သို့ ရောက် ကြ သော အ ခါ၊ ယေ ရှု သည် တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍၊2 သင် တို့ ရှေ့ ၌ ရှိ သော ရွာ သို့ သွား ကြ။ ထို ရွာ ၌ ချည် နှောင် လျက် ရှိ သော မြည်း မ နှင့် မြည်း က လေး ကို သင် တို့ သည် ချက် ခြင်း တွေ့ လိမ့် မည်။ မြည်း ကြိုး ကို ဖြည် ၍ ငါ့ ထံ သို့ ဆောင် ခဲ့ ကြ။3 သူ တ ပါး သည် သင် တို့ အား တ စုံ တ ခု ကို ဆို လျှင် သ ခင် အ လို ရှိ သည် ဟု ပြန် ပြော ကြ လော့။ ထို သို့ ပြော လျှင် ထို သူ သည် ချက် ခြင်း ပေး လိုက် မည် ဟု မှာ ထား တော် မူ ၏။4 ထို အ ကြောင်း အ ရာ မူ ကား၊ သင် ၏ အ ရှင် မင်း ကြီး သည် မြည်း မ နှင့် မြည်း က လေး ကို စီး ၍၊5 နူး ညံ့ သိမ် မွေ့ သော စိတ် နှင့် သင် ရှိ ရာ သို့ ကြွ လာ တော် မူ သည် ကို ကြည့် ရှု လော့ ဟု ဇိ အုန် သ တို့ သ မီး အား ပြော ကြ လော့ ဟူ သော ပ ရော ဖက် ၏ နှုတ် ထွက် ပြည့် စုံ မည် အ ကြောင်း ဖြစ် သ တည်း။6 တ ပည့် တော် တို့ သည် သွား ၍ အ မိန့် တော် အ တိုင်း ပြု သ ဖြင့်၊7 မြည်း မ နှင့် မြည်း က လေး ကို ဆောင် ခဲ့ ၍ မြည်း ကျော ပေါ် မှာ မိ မိ တို့ အ ဝတ် ကို တင် ကြ ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် သည် စီး တော် မူ ၏။8 အ တိုင်း မ သိ များ စွာ သော လူ တို့ သည် မိ မိ တို့ အ ဝတ် ကို လမ်း ၌ ခင်း ကြ ၏။ အ ချို့ တို့ သည် သစ် ကိုင်း သစ် ခက် များ ကို ခုတ် ၍ လမ်း ၌ ခင်း ကြ ၏။9 ရှေ့ နောက် လိုက် သွား သော အ ခြံ အ ရံ များ တို့ က၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော် အား ဟော ရှဏ္ဏ ဖြစ် စေ သ တည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ ခွင့် နှင့် ကြွ လာ တော် မူ သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ စေ သ တည်း။ ကောင်း ကင် ဘ ဝဂ် ဝယ် ဟော ရှဏ္ဏ ဖြစ် စေ သ တည်း ဟု ကြွေး ကြော် ကြ ၏။10 ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ဝင် တော် မူ သော အ ခါ တ မြို့ လုံး အုတ် အုတ် သဲ သဲ ဖြစ် ၍၊ ဤ သူ ကား အ ဘယ် သူ နည်း ဟု မေး မြန်း ကြ လျှင်၊11 လူ အ စု အ ဝေး တို့ က၊ ဤ သူ သည် ဂါ လိ လဲ ပြည် နာ ဇ ရက် မြို့ ၌ ပေါ် ထွန်း သော ပ ရော ဖက် ယေ ရှု ပေ တည်း ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။12 ယေ ရှု သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဗိ မာန် တော် သို့ ဝင် တော် မူ ပြီး လျှင်၊ ဗိ မာန် တော် ၌ ရောင်း ဝယ် သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို နှင် ထုတ် ၍၊ ငွေ လဲ သော သူ တို့ ၏ ခုံ များ ကို ၎င်း၊ ချိုး ငှက် ရောင်း သော သူ တို့ ၏ ထိုင် နေ ရာ ကို ၎င်း တွန်း လှဲ တော် မူ လျက်၊13 ငါ့ အိမ် ကို ဆု တောင်း ရာ အိမ် ဟူ ၍ ခေါ် ဝေါ် ကြ လ တံ့ ဟု ကျမ်း စာ ၌ လာ သော် လည်း၊ သင် တို့ သည် ထို အိမ် ကို ထား ပြ တွင်း ဖြစ် စေ ကြ ပြီ တ ကား ဟု မိန့် တော် မူ ၏။14 ထို အ ခါ ဗိ မာန် တော် ၌ မျက် စိ ကန်း သော သူ၊ ခြေ မ စွမ်း သော သူ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ၍ သူ တို့ အ နာ ရော ဂါ ကို ငြိမ်း စေ တော် မူ ၏။15 ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အံ့ ဩ ဘွယ် အ မှု တို့ ကို ၎င်း၊ သူ ငယ် တို့ က လည်း၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော် အား ဟော ရှဏ္ဏ ဖြစ် စေ သ တည်း ဟု ဗိ မာန် တော် ၌ ကြွေး ကြော် ကြ သည် ကို ၎င်း၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး၊ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ သည် ကြား မြင် လျှင် အ မျက် ထွက် ကြ ၍၊16 ဤ သူ တို့ သည် အ ဘယ် သို့ ပြော ဆို သည် ကို ကြား သ လော ဟု ယေ ရှု အား မေး ကြ လေ သော်၊ ငါ ကြား ၏။ နို့ စို့ သူ ငယ် တို့ နှုတ် ထဲ မှ ကိုယ် တော် သည် ချီး မွမ်း ခြင်း ကို ပြင် ဆင် တော် မူ သည် ဟူ သော စ ကား ကို သင် တို့ သည် တ ရံ တ ခါ မျှ မ ဘတ် ဘူး သ လော ဟု မိန့် တော် မူ ၏။17 ထို အ ခါ သူ တို့ ကို ထား ခဲ့ ၍ မြို့ ထဲ မှ ထွက် ပြီး လျှင် ဗေ သ နိ ရွာ သို့ ကြွ ၍ ထို ညဉ့် ကို လွန် စေ တော် မူ ၏။18 နံ နက် အ ချိန် ၌ မြို့ သို့ ပြန် စဉ် တွင် ဆာ မွတ် တော် မူ ၏။19 လမ်း နား မှာ သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် တ ပင် ကို မြင် လျှင်၊ ထို အ ပင် သို့ ကြွ သွား ၍ အ ရွက် ကို သာ တွေ့ တော် မူ သည် ရှိ သော်၊ ယ ခု မှ စ ၍ အ စဉ် မ ပြတ် သင် ၌ အ သီး မ သီး စေ နှင့် ဟု မိန့် တော် မူ လျှင်၊ ထို အ ပင် သည် ချက် ခြင်း သွေ့ ခြောက် လေ ၏။20 တ ပည့် တော် တို့ သည် မြင် လျှင်၊ သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် သည် ချက် ခြင်း သွေ့ ခြောက် ပါ ပြီ တ ကား ဟု အံ့ ဩ ၍ ဆို ကြ ၏။21 ယေ ရှု က လည်း၊ ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား၊ သင် တို့ သည် ယုံ မှား ခြင်း နှင့် ကင်း သော ယုံ ကြည် ခြင်း ရှိ လျှင်၊ သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် ၌ ပြု သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ပြု နိုင် သည် သာ မ က၊ ထို တောင် ကို ပင် နေ ရာ မှ ရွေ့ လော့၊ ပင် လယ် ၌ ကျ လော့ ဟု ဆို လျှင် ဆို သည် အ တိုင်း ဖြစ် လိမ့် မည်။22 ယုံ ကြည် ခြင်း ပါ လျက် ပ ဌ နာ ပြု ၍ ဆု တောင်း သ မျှ တို့ ကို သင် တို့ သည် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။23 ဗိ မာန် တော် သို့ ဝင် ပြန် ၍ ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ စဉ် တွင်၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ နှင့် လူ တို့ တွင် အ ကြီး အ ကဲ ဖြစ် သော သူ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍၊ ကိုယ် တော် သည် ဤ အ မှု များ ကို အ ဘယ် အ ခွင့် နှင့် ပြု သ နည်း။ ထို အ ခွင့် ကို အ ဘယ် သူ ပေး သ နည်း ဟု မေး လျှောက် ကြ သော်၊24 ယေ ရှု က၊ ငါ သည် တ စုံ တ ခု ကို မေး ဦး မည်။ သင် တို့ ဖြေ လျှင် ဤ အ မှု များ ကို အ ဘယ် အ ခွင့် နှင့် ငါ ပြု သည် ကို ငါ ပြော မည်။25 ယော ဟန် ၏ ဗတ္တိ ဇံ တ ရား သည် အ ဘယ် က ဖြစ် သ နည်း။ ဘု ရား က ဖြစ် သ လော။ လူ က ဖြစ် သ လော ဟု မေး တော် မူ ၏။ ထို သူ တို့ သည် အ ချင်း ချင်း ဆင် ခြင် ၍ ဘု ရား က ဖြစ် သည် ဟု ငါ တို့ ဖြေ လျှင်၊ သင် တို့ သည် ယော ဟန် ကို အ ဘယ် ကြောင့် မ ယုံ သ နည်း ဟု သူ မေး လေ ဦး မည်။26 လူ က ဖြစ် သည် ဟု ငါ တို့ ဖြေ လျှင် လူ များ ကို ကြောက် ရ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ယော ဟန် ကို ပ ရော ဖက် ကဲ့ သို့ ထင် မှတ် ကြ ၏၊ ဟု အ ချင်း ချင်း ဆင် ခြင် ပြီး မှ၊27 အ ကျွန်ုပ် တို့ မ သိ ပါ ဟု ယေ ရှု အား ပြန် ပြော ကြ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း၊ ထို အ တူ ဤ အ မှု များ ကို အ ဘယ် အ ခွင့် နှင့် ငါ ပြု သည် ကို ငါ မ ပြော။28 သင် တို့ သည် အ ဘယ် သို့ ထင် ကြ သ နည်း။ တ စုံ တ ယောက် သူ ၌ သား နှစ် ယောက် ရှိ ၏။ သား အ ကြီး ဆီ သို့ သွား ၍ ငါ့ သား၊ ယ နေ့ ငါ့ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် သို့ သွား ၍ လုပ် ဆောင် လော့ ဟု ဆို လျှင်၊29 သား က ငါ မ သွား ဘူး ဟု ပြန် ပြော သော် လည်း၊ နောက် မှ နောင် တ ရ ၍ သွား လေ ၏။30 အ ဘ သည် အ ခြား သော သား ဆီ သို့ သွား ၍ ရှေ့ နည်း အ တူ ဆို လျှင်၊ သား က သွား ပါ မည် အ ဘ သ ခင် ဟု ဆို သော် လည်း မ သွား ဘဲ နေ ၏။31 ထို သား နှစ် ယောက် တို့ တွင် အ ဘယ် သူ သည် အ ဘ ၏ အ လို ကို ဆောင် သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ သား အ ကြီး ဆောင် ပါ သည် ဟု လျှောက် ကြ သော်၊ ယေ ရှု က လည်း ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား၊ အ ခွန် ခံ တို့ နှင့် ပြည် တန် ဆာ တို့ သည် သင် တို့ အ ရင် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် တတ် ကြ ၏။32 အ ကြောင်း မူ ကား၊ ယော ဟန် သည် ဖြောင့် မတ် သော အ ကျင့် ကို ကျင့် ၍ သင် တို့ ဆီ သို့ လာ သော် လည်း သင် တို့ မ ယုံ ကြည် ကြ။ အ ခွန် ခံ တို့ နှင့် ပြည် တန် ဆာ တို့ မူ ကား ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ထို အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် မြင် သော် လည်း ယုံ ကြည် မည် အ ကြောင်း နောက် တ ဖန် နောင် တ မ ရ ကြ။33 အ ခြား သော ဥ ပ မာ ကို နား ထောင် ကြ လော့။ အိမ် ရှင် တ ဦး သည် စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ကို စိုက် ပျိုး ၍၊ စောင် ရန်း ကို လုပ် ပြီး မှ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ကို တူး လေ ၏။ မှီ ခို ရာ လင့် စင် ကို လည်း ဆောက် လေ ၏။ လုပ် ဆောင် သော သူ တို့ အား ဥ ယျာဉ် ကို ငှါး ၍ အ ခြား သော ပြည် သို့ သွား လေ ၏။34 အ သီး သီး ချိန် ရောက် သော အ ခါ၊ အ သီး ကို ခံ စေ ခြင်း ငှါ ငယ် သား တို့ ကို ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ ရှိ ရာ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။35 ထို သူ တို့ သည် ငယ် သား များ ကို ဘမ်း ပြီး လျှင် တ ဦး ကို ရိုက် ၍၊ တ ဦး ကို သတ် ၍၊ တ ဦး ကို ခဲ နှင့် ပစ် ကြ ၏။36 နောက် တ ဖန် အ ရင် ထက် များ သော အ ခြား ငယ် သား တို့ ကို စေ လွှတ် ပြန် လျှင်၊ ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ သည် ရှေ့ နည်း အ တူ ပြု ကြ ၏။37 နောက် ဆုံး ၌ ဥ ယျာဉ် ရှင် က၊ ထို သူ တို့ သည် ငါ့ သား ကို အား နာ ကြ လိမ့် မည် ဟု ဆို ၍ မိ မိ သား ကို စေ လွှတ် လေ ၏။38 ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ သည် သား ကို မြင် လျှင်၊ ဤ သူ သည် အ မွေ ခံ ဖြစ် ၏။ လာ ကြ၊ သူ့ ကို သတ် ၍ သူ ၏ အ မွေ ဥစ္စာ ကို ယူ ကြ ကုန် အံ့ ဟု အ ချင်း ချင်း တိုင် ပင် ၍၊39 ဥ ယျာဉ် ရှင် ၏ သား ကို ဘမ်း ယူ ပြီး မှ ဥ ယျာဉ် ပြင် သို့ ထုတ် ၍ သတ် ပစ် ကြ ၏။40 သို့ ဖြစ် လျှင်၊ ဥ ယျာဉ် ရှင် သည် လာ သော အ ခါ၊ ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ ကို အ ဘယ် သို့ ပြု မည် နည်း ဟု မေး တော် မူ ၏။41 ပ ရိ သတ် တို့ က လည်း၊ ထို လူ ဆိုး တို့ အား ဆိုး သော ဖျက် ဆီး ခြင်း ကို စီ ရင် ပါ လိမ့် မည်။ အ သီး သီး ချိန် တွင် အ သီး ကို ဆက် အံ့ သော အ ခြား လူ တို့ အား ထို ဥ ယျာဉ် ကို ငှါး ပါ လိမ့် မည် ဟု လျှောက် ကြ ၏။42 ယေ ရှု က လည်း၊ တိုက် ကို တည် လုပ် သော သူ များ ပယ် ထား သော ကျောက် သည် နောက် တ ဖန် တိုက် ထောင့် အ ထွဋ် ဖျား သို့ ရောက် ပြန် ၏။ ထို အ မှု သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ငါ တို့ မျက် မှောက် ၌ လည်း အံ့ ဩ ဘွယ် ဖြစ် ၏ ဟူ သော စ ကား ကို ကျမ်း စာ ၌ သင် တို့ သည် တ ရံ တ ခါ မျှ မ ဘတ် ဘူး သ လော။43 ထို ကြောင့် ငါ ဆို သည် ကား၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် ကို သင် တို့ မှ နှုတ် ၍ နိုင် ငံ တော် ၏ အ သီး ကို သီး အံ့ သော လူ မျိုး အား ပေး ရ လ တံ့။44 အ ကြင် သူ သည် ထို ကျောက် အ ပေါ် သို့ ကျ ၏၊ ထို သူ သည် ကျိုး လ တံ့။ အ ကြင် သူ ၏ အ ပေါ် သို့ ထို ကျောက် သည် ကျ ၏၊ ထို သူ သည် ညက် ညက် ကြေ လ တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။45 ထို ဥ ပ မာ စ ကား ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ကြား ရ လျှင်၊ မိ မိ တို့ ကို ရည် ဆောင် ၍ ဟော ပြော တော် မူ သည် ကို သိ ကြ ၏။46 ကိုယ် တော် ကို ဘမ်း ဆီး ခြင်း ငှါ ရှာ ကြံ သော် လည်း၊ စု ဝေး သော သူ များ ကို ကြောက် ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထို သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ပ ရော ဖက် ကဲ့ သို့ ထင် မှတ် ကြ ၏။