1 နံ နက် အ ချိန် ရောက် လျှင်၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ နှင့် လူ တို့ တွင် အ ကြီး အ ကဲ ဖြစ် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ယေ ရှု ကို သတ် အံ့ သော ငှါ တိုင် ပင် ၍၊2 ကိုယ် တော် ကို ချည် နှောင် ပြီး လျှင် မြို့ ဝန် မင်း ပုန္တိ ပိ လတ် ထံ သို့ ဆောင် သွား ၍ အပ် လိုက် ကြ ၏။3 ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သော ယု ဒ ရှ ကာ ရုတ် သည် ကိုယ် တော် ၌ သေ ပြစ် ကို စီ ရင် ကြ သည် ကို သိ မြင် လျှင်၊ နောင် တ ရ ၍ ငွေ သုံး ဆယ် ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး၊ လူ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ၌ ပြန် ပေး ၍၊4 အ ကျွန်ုပ် ပြစ် မှား ပါ ပြီ။ အ ပြစ် မ ရှိ သော သူ ၏ အ သွေး ကို အပ် မိ ပါ ပြီ ဟု ဆို ၏။ ထို သူ တို့ က လည်း ငါ တို့ နှင့် အ ဘယ် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ ကိုယ် အ မှု ကို ကိုယ် ကြည့် လော့ ဟု ဆို ကြ သော်၊5 သူ သည် ထို ငွေ ကို ဗိ မာန် တော် ၌ ပစ် ချ ခဲ့ ၍ အ ခြား သို့ သွား ပြီး လျှင် လည် ကြိုး တပ် ၍ သေ လေ ၏။6 ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ သည် ထို ငွေ ကို ယူ ၍ အ သွေး ၏ အ ဘိုး ဖြစ် ၏၊ ဘဏ္ဍာ တော် ၌ မ သွင်း အပ် ဟု ပြော ဆို ၍၊7 တိုင် ပင် ပြီး မှ၊ အိုး ထိန်း သ မား ၏ မြေ အ ကွက် ကို တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ဖြစ် စေ ဘို့ ရာ ထို ငွေ နှင့် ဝယ် ကြ ၏။8 ထို အ ကြောင်း ကို အ စွဲ ပြု ၍ ယ ခု တိုင် အောင် ထို မြေ အ ကွက် ကို သွေး မြေ ဟု ခေါ် တွင် ကြ ၏။9 ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ဟော သည် ကား၊ ဣ သ ရေ လ လူ တို့ သည် အ ဘိုး ပြတ် သော သူ ၏ ကိုယ် ဘိုး ငွေ သုံး ဆယ် ကို သူ တို့ သည် ယူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို မှာ ထား တော် မူ သည် အ တိုင်း၊10 အိုး ထိန်း သ မား ၏ မြေ အ ကွက် ကို ဝယ် ကြ ၏ ဟူ သော စ ကား သည် ထို အ ခါ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် လေ ၏။11 ယေ ရှု သည် မြို့ ဝန် မင်း ရှေ့ သို့ ရောက် တော် မူ သည် ရှိ သော်၊ မြို့ ဝန် မင်း က၊ သင် သည် ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် မှန် သ လော ဟု မေး လျှင်၊ ယေ ရှု က၊ မင်း ကြီး မေး သည် အ တိုင်း မှန် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။12 ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ နှင့် လူ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် အ ပြစ် တင် ကြ သော် တ ခွန်း ကို မျှ ပြန် တော် မ မူ။13 ပိ လတ် မင်း က လည်း၊ သင့် တ ဘက် ၌ အ ဘယ် မျှ လောက် သက် သေ ခံ ကြ သည် ကို သင် မ ကြား သ လော ဟု ပြော ဆို သော် လည်း၊14 စ ကား တ ခွန်း ကို မျှ ပြန် တော် မ မူ သည် ကို မြို့ ဝန် မင်း သည် အ လွန် အံ့ ဩ လေ ၏။15 ထို ပွဲ ၌ မြို့ ဝန် မင်း သည် အ ကျဉ်း ထား သော သူ တို့ တွင်၊ လူ များ တို့ အ လို ရှိ သော သူ တ ယောက် ယောက် ကို လွှတ် မြဲ ထုံး စံ ရှိ ၏။16 ထို အ ခါ အ ကျဉ်း ထား သော သူ တို့ တွင် ဗာ ရဗ္ဗ အ မည် ရှိ သော ကျော် စော သော သူ တ ယောက် ရှိ ၏။17 လူ များ စည်း ဝေး ကြ သည် ရှိ သော်၊ ပိ လတ် မင်း က၊ သင် တို့ သည် အ ဘယ် သူ ကို လွှတ် စေ ချင် သ နည်း။ ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် စေ ချင် သ လော။ ခ ရစ် ဟု ခေါ် ဝေါ် သော ယေ ရှု ကို လွှတ် စေ ချင် သ လော ဟု လူ များ တို့ အား မေး လေ ၏။18 အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ မေး သ နည်း ဟူ မူ ကား၊ ထို သူ တို့ သည် မ နာ လို သော စိတ် နှင့် ယေ ရှု ကို အပ် နှံ ကြောင်း ကို ပိ လတ် မင်း သိ ၏။19 ထို မှ တ ပါး တ ရား ပလ္လင် ပေါ် မှာ ထိုင် စဉ် တွင်၊ မိ မိ ခင် ပွန်း သည် လု လင် တ ယောက် ကို စေ လွှတ် ၍၊ ထို ဖြောင့် မတ် သော သူ ကို အ ဘယ် သို့ မျှ မ ပြု ပါ နှင့်။ ယ နေ့ ပင် ကျွန် မ သည် ထို သူ ကြောင့် အိပ် မက် ၌ ပြင်း စွာ ခံ ရ ပါ ပြီ ဟု မှာ လိုက် ၏။20 လူ အ စု အ ဝေး တို့ သည် ဗာ ရဗ္ဗ ကို တောင်း ၍ ယေ ရှု ကို သတ် စေ ခြင်း ငှါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ နှင့် လူ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လူ များ ကို တိုက် တွန်း သွေး ဆောင် ကြ ၏။21 ထို ကြောင့် မြို့ ဝန် မင်း သည်၊ ဤ သူ နှစ် ယောက် တို့ တွင် သင် တို့ သည် အ ဘယ် သူ ကို လွှတ် စေ ချင် သ နည်း ဟု လူ များ ကို တ ဖန် မေး သော အ ခါ၊ ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် စေ ချင် ပါ သည် ဟု လျှောက် ကြ ၏။22 ပိ လတ် မင်း က လည်း၊ သို့ ဖြစ် လျှင် ခ ရစ် ဟု ခေါ် ဝေါ် သော ယေ ရှု ကို အ ဘယ် သို့ ပြု ရ မည် နည်း ဟု မေး ပြန် သော်၊ ထို သူ အ ပေါင်း တို့ က၊ သူ သည် လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ခြင်း ကို ခံ ပါ လေ စေ ဟု ဆို ကြ ၏။23 မြို့ ဝန် မင်း က လည်း အ ဘယ် ကြောင့် နည်း။ အ ဘယ် အ ပြစ် ကို ပြု ဘိ သ နည်း ဟု မေး လျှင်၊ ထို သူ သည် လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ခြင်း ကို ခံ ပါ လေ စေ ဟု လူ များ တို့ သည် သာ ၍ ဟစ် ကြ ၏။24 ပိ လတ် မင်း သည် မိ မိ မ နိုင်၊ လူ များ သာ ၍ ရုန်း ရင်း ခတ် မျှ ပြု ကြ သည် ကို မြင် လျှင်၊ ရေ ကို ယူ ၍ လူ များ ရှေ့ တွင် မိ မိ လက် ကို ဆေး လျက် ဤ ဖြောင့် မတ် သော သူ ၏ အ သွေး နှင့် ငါ သည် ကင်း ရှင်း ၏။ ဤ အ မှု ကို သင် တို့ ကြည့် ကြ လော့ ဟု ဆို ၏။25 ထို လူ အ ပေါင်း တို့ က သူ ၏ အ သွေး သည် ငါ တို့ ၏ ခေါင်း ပေါ် ၌ ၎င်း၊ သား မြေး တို့ ၏ ခေါင်း ပေါ် ၌ ၎င်း တည် ရှိ ပါ စေ ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။26 ပိ လတ် မင်း သည် လည်း ဗာ ရဗ္ဗ ကို လူ များ တို့ အား လွှတ် လေ ၏။ ယေ ရှု ကို ကား ရိုက် ပြီး လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ သတ် စေ ခြင်း ငှါ အပ် လိုက် လေ ၏။27 ထို အ ခါ မြို့ ဝန် မင်း ၏ စစ် သူ ရဲ တို့ သည် ယေ ရှု ကို အိမ် တော် ဦး သို့ ဆောင် သွား ၍ စစ် သူ ရဲ တ တပ် လုံး ကို အ ထံ တော် ၌ စု ရုံး စေ ပြီး မှ၊28 အ ဝတ် တော် ကို ချွတ် ၍ နီ သော ဝတ် လုံ ကို ခြုံ စေ ကြ ၏။29 ဆူး ပင် နှင့် ရက် သော ဦး ရစ် ကို ခေါင်း တော် ၌ တင် ကြ ၏။ ကျူ တ လုံး ကို လည်း လက်ျာ လက် တော် နှင့် ကိုင် စေ ပြီး လျှင်၊ ရှေ့ တော် မှာ ဒူး ထောက် လျက် ယု ဒ ရှင် ဘု ရင်၊ ကိုယ် တော် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ စေ သ တည်း ဟူ ၍ ကိုယ် တော် ကို ပြက် ယယ် ပြု ကြ ၏။30 ကိုယ် တော် ကို တံ ထွေး နှင့် ထွေး ကြ ၏။ ကျူ လုံး ကို ယူ ၍ ခေါင်း တော် ကို ရိုက် ကြ ၏။31 ထို သို့ ကိုယ် တော် ကို ပြက် ယယ် ပြု သည် နောက်၊ မင်း ဝတ် လုံ ကို ချွတ် ၍ အ ဝတ် တော် ကို ဝတ် ပြန် စေ ပြီး လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ခြင်း ငှါ ထုတ် သွား ကြ ၏။32 သွား ကြ စဉ် တွင် ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော ကု ရေ နေ ပြည် သား တ ယောက် ကို တွေ့ လျှင်၊ အ နိုင် ပြု ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် တော် ကို ထမ်း စေ ကြ ၏။33 ဦး ခေါင်း ခွံ အ ရပ် ဟု ဆို လို သော ဂေါ လ ဂေါ သ အ မည် တွင် သော အ ရပ် သို့ ရောက် ကြ သော်၊34 ဆေး ခါး နှင့် ရော သော ပုံး ရည် ကို ကိုယ် တော် အား သောက် စိမ့် သော ငှါ ပေး လျှင်၊ မြည်း စမ်း တော် မူ ၍ မ သောက် ချင် ဘဲ နေ လေ ၏။35 ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ပြီး လျှင် အ ဝတ် တော် တို့ ကို စာ ရေး တံ ချ ၍ ဝေ ဖန် ကြ ၏။36 ထို အ ရပ် ၌ လည်း ထိုင် လျက် စောင့် နေ ကြ ၏။37 အ ပြစ် ဘော် ပြ သော ကမ္ဗည်း လိပ် စာ ချက် ဟူ မူ ကား၊ ဤ သူ သည် ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် ယေ ရှု ပေ တည်း ဟု ရေး ၍ ခေါင်း တော် ပေါ် မှာ တပ် သ တည်း။38 ထို အ ခါ ကိုယ် တော် နှင့် တ ကွ ထား ပြ နှစ် ယောက် တို့ ကို လက်ျာ တော် ဘက် ၌ တ ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် ၌ တ ယောက်၊ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ကြ ၏။39 လမ်း မှာ သွား လာ သော သူ တို့ က လည်း၊ ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း တွင် တည် ဆောက် ပြန် သော သူ၊ ကိုယ် ကို ကိုယ် ကယ် တင် လော့။40 ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် မှန် လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှ ဆင်း လော့ ဟု မိ မိ တို့ ခေါင်း ကို ညှိတ် ၍ ကဲ့ ရဲ့ သော စ ကား နှင့် ပြော ဆို ကြ ၏။41 ထို နည်း တူ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး၊ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ၊ လူ အ ကြီး အ ကဲ တို့ က၊ ဤ သူ သည် သူ တ ပါး တို့ ကို ကယ် တင် တတ် ၏။42 ကိုယ် ကို မ ကယ် တင် နိုင် ပါ တ ကား။ ဣ သ ရေ လ ရှင် ဘု ရင် မှန် လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှ ယ ခု ဆင်း ပါ လေ စေ။ ဆင်း လျှင် ငါ တို့ ယုံ ကြည် မည်။43 သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ကိုး စား ပြီ။ ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား ဖြစ် ၏ ဟု ဆို ပြီ။ သို့ ဖြစ် ၍ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ ၌ အ လို တော် ရှိ လျှင် ယ ခု ပင် ကယ် တင် တော် မူ ပါ လေ စေ ဟု ပြက် ယယ် ပြု ၍ ပြော ဆို ကြ ၏။44 ထို နည်း တူ ကိုယ် တော် နှင့် တ ကွ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား သော ထား ပြ တို့ သည် လည်း ကဲ့ ရဲ့ အ ပြစ် တင် ကြ ၏။45 မွန်း တည့် အ ချိန် မှ စ ၍ သုံး ချက် တီး အ ချိန် တိုင် အောင် မြေ တ ပြင် လုံး ၌ မှောင် မိုက် အ တိ ဖြစ် လေ ၏။46 သုံး ချက် တီး အ ချိန် ၌ ယေ ရှု က၊ ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှာ ဗ ခ သာ နိ ဟု ကြီး သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် တော် မူ ၏။ အ နက် ကား၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း ဟု ဆို လို သ တည်း။47 ထို အ ရပ် ၌ ရပ် နေ သော သူ အ ချို့ တို့ သည် ကြား လျှင်၊ သူ သည် ဧ လိ ယ ကို ခေါ် သည် ဟု ဆို ကြ ၏။48 လူ တ ယောက် သည် ချက် ခြင်း ပြေး ၍ ရေ မှို တ ထွေး ကို ပုံး ရည် နှင့် ပြည့် စေ ပြီး လျှင်၊ ကျူ လုံး ဖျား ၌ တပ် ၍ ကိုယ် တော် အား သောက် စိမ့် သော ငှါ ပေး လေ ၏။49 ကြွင်း သော သူ တို့ က၊ ရှိ စေ တော့။ ဧ လိ ယ သည် သူ့ ကို ကယ် ခြင်း ငှါ လာ မည်၊ မ လာ မည် ကို ကြည့် ကြ ကုန် အံ့ ဟု ဆို ကြ ၏။50 ယေ ရှု သည် ကြီး သော အ သံ နှင့် တ ဖန် ကြွေး ကြော် ပြီး လျှင် အ သက် တော် ကို လွှတ် တော် မူ ၏။51 ထို အ ခါ ဗိ မာန် တော် ၏ ကု လား ကာ သည် အ ထက် စွန်း မှ အောက် စွန်း တိုင် အောင် စုတ် ကွဲ လေ ၏။ မြေ ကြီး လှုပ် လေ ၏။ ကျောက် များ တို့ သည် ကွဲ ပြား ကြ ၏။52 သင်္ချိုင်း တွင်း ပွင့် လစ် သ ဖြင့် ကျိန်း စက် လျက် ရှိ သော သန့် ရှင်း သူ တို့ ၏ အ လောင်း များ စွာ တို့ သည် ထ ကြ ၍၊53 ကိုယ် တော် ထ မြောက် တော် မူ သည် နောက်၊ ထို သူ တို့ သည် သင်္ချိုင်း တွင်း မှ ထွက် ၍ သန့် ရှင်း သော မြို့ ထဲ သို့ ဝင် ပြီး လျှင်၊ လူ များ စွာ တို့ အား ထင် ရှား ကြ ၏။54 ယေ ရှု ကို စောင့် သော တပ် မှူး မှ စ ၍ စစ် သူ ရဲ များ တို့ သည် မြေ ကြီး လှုပ် ခြင်း စ သည် တို့ ကို မြင် လျှင် အ လွန် ထိတ် လန့် ၍၊ စင် စစ် ဤ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် မှန် ပေ ၏ ဟု ဆို ကြ ၏။55 ဂါ လိ လဲ ပြည် က ယေ ရှု နောက် တော် ၌ အ လုပ် အ ကျွေး လိုက် လာ သော မိန်း မ အ များ တို့ သည် လည်း ထို အ ရပ် ၌ အ ဝေး က ကြည့် ရှု ၍ နေ ကြ ၏။56 ထို မိန်း မ တို့ တွင် မာ ဂ ဒ လ မာ ရိ၊ ယာ ကုပ် နှင့် ယော သေ တို့ ၏ အ မိ ဖြစ် သော မာ ရိ နှင့် ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား တို့ ၏ အ မိ ပါ ကြ သ တည်း။57 ည အ ချိန် ရောက် မှ အ ရိ မဿဲ မြို့ သား ယော သပ် အ မည် ရှိ သော သူ ဌေး သည် ယေ ရှု ၏ တ ပည့် တော် ဖြစ် သည် နှင့်၊58 ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ ဝင် ၍ ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို တောင်း လေ ၏။ ပိ လတ် မင်း သည် အ လောင်း တော် ကို ပေး စေ ခြင်း ငှါ အ မိန့် တော် ရှိ သော်၊59 ယော သပ် သည် အ လောင်း တော် ကို ယူ ၍ ဖြူ စင် သော ပိတ် ချော နှင့် ပတ် ရစ် ပြီး လျှင်၊60 ကျောက် ၌ ထွင်း သော မိ မိ သင်္ချိုင်း တွင်း သစ် ထဲ မှာ ထား လေ ၏။ ကြီး စွာ သော ကျောက် ကို လည်း တွင်း ဝ ၌ လှိမ့် ထား ပြီး မှ သွား ၏။61 မာ ဂ ဒ လ မာ ရိ နှင့် အ ခြား သော မာ ရိ သည် ထို အ ရပ် ၌ သင်္ချိုင်း တော် ရှေ့ မှာ ထိုင် လျက် နေ ရစ် ကြ ၏။62 အ ဘိတ် နေ့ လွန် ၍ နက် ဖြန် နေ့ ရောက် လျှင်၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ပိ လတ် မင်း ထံ ၌ စု ဝေး ၍၊63 ထို လှည့် ဖြား သော သူ က၊ ငါ သည် သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ ထ မြောက် မည် ဟု မ သေ မှီ ပြော သည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မှတ် မိ ပါ ပြီ။64 ထို ကြောင့် သူ ၏ တ ပည့် တို့ သည် ည အ ခါ လာ ၍ အ လောင်း ကို ခိုး ယူ ပြီး လျှင်၊ သူ သည် သေ ခြင်း မှ ထ မြောက် တော် မူ ပြီ ဟု လူ အ ပေါင်း တို့ အား ပြော ဆို ကြ သော်၊ ရှေ့ အ မှား ထက် နောက် အ မှား သာ ၍ ကြီး မည် ဟု စိုး ရိမ် စ ရာ အ ကြောင်း ရှိ သည် ဖြစ် ၍၊ သင်္ချိုင်း တွင်း ကို သုံး ရက် မြောက် အောင် လုံ ခြုံ စွာ စောင့် စိမ့် သော ငှါ အ မိန့် ရှိ တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် ကြ လျှင်၊65 ပိ လတ် မင်း က၊ သင် တို့ ၌ လူ စောင့် တ တပ် ရှိ ၏။ သွား ကြ၊ တတ် နိုင် သ မျှ အ တိုင်း လုံ ခြုံ စွာ စောင့် စေ ကြ ဟု ဆို လေ ၏။66 ထို သူ တို့ သည် သွား ၍ ကျောက် ကို တံ ဆိပ် ခတ် ပြီး လျှင် အ စောင့် ထား လျက် သင်္ချိုင်း တွင်း တော် ကို လုံ ခြုံ စွာ ပြု ကြ ၏။