1 ကိုယ် တော် က လည်း ဤ တွင် ရပ် နေ သူ အ ချို့ သည် တန် ခိုး နှင့် တ ကွ ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် တည် သည် ကို မ မြင် မီ အ လျှင်း မ သေ ရ။ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။2 ထို နောက် ခြောက် ရက် လွန် သော် ယေ ရှု သည် ပေ တ ရု၊ ယာ ကုပ်၊ ယော ဟန် တို့ ကို မြင့် စွာ သော တောင် ပေါ် သို့ အ သီး အ ခြား ခေါ် သွား ပြီး လျှင် သူ တို့ ရှေ့ တွင် အ ဆင်း ပြောင်း လျက်၊3 မြေ ပေါ် ရှိ ခ ဝါ သည် ဖွပ်၍ မ ရ သော ဖြူ ဆွတ် ခြင်း ဖြင့် အ ဝတ် တော် တောက် ပ လျက် ရှိ တော် မူ ၏။4 ဧ လိ ယ သည် မော ရှေ နှင့် တ ကွ ထင် ရှား၍ ယေ ရှု နှင့် တိုင် ပင် ကြ ရာ၊5 တ ပည့် တော် တို့ ကြောက် ရွံ့ ကြ သ ဖြင့် လျှောက် အပ် သည် ကို မ သိ ဘဲ ပေ တ ရု က ဆရာ တော်၊ ဤ တွင် နေ ထိုင် ရန် ကောင်း ပါ သည်။ ကိုယ် တော် ဖို့ တစ် ဆောင်၊ မော ရှေ ဖို့ တစ် ဆောင်၊ ဧ လိ ယ ဖို့ တစ် ဆောင် တဲ သုံး ဆောင် ထိုး ပါ ရ စေ ဟု ယေ ရှု အား လျှောက်၏။6 7 ထို အ ခါ တိမ် တိုက် သည် လွှမ်း မိုး လျှက် ဤ သူ ကား၊ ငါ မြတ် နိုး ရာ ချစ် သား ပေ တည်း။ သူ့ အ မိန့် ကို နာ ခံ ကြ ဟု တိမ် တိုက် ထဲ က ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ရောက် လာ၏။8 တ ပည့် တော် တို့ သည် ရုတ် တ ရက် လှည့် ကြည့် သော် သူ တို့ နှင့် အ တူ ယေ ရှု တစ် ပါး တည်း ပြင် မည် သူ့ ကို မျှ ထပ် မံ၍ မ မြင် ချေ။9 တောင် ပေါ် က ဆင်း လာ ကြ စဉ် သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ လူ့ သား မ ရှင် ပြန် မ ထ မြောက် မီ မြင် ခဲ့ ရာ များ ကို မည် သူ့ အား မျှ မ ကြား မ ပြော စေ ရန် မှာ ထား တော် မူ သ ဖြင့်၊10 တ ပည့် တော် တို့ သည် လိုက် နာ၍ သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း ဆို လို သည် ကို အ ချင်း ချင်း ဆွေး နွေး လျက်၊11 ကိုယ် တော့် အား လည်း ဧ လိ ယ လာ နှင့် ရ မည် ဟူ၍ ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို ကြ ပါ သ နည်း ဟု မေး လျှောက် ကြ သော်၊12 ကိုယ် တော် က ဧလိ ယ သည် လာ နှင့်၍ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို အ သစ် ပြု ပြင် ရ မည် မှန် သော် လည်း လူ့ သား နှင့် စပ် လျက် မည် သို့ သော ကျမ်း ချက် ရှိ သ နည်း။ များ စွာ သော ဒု က္ခ နှင့် ငြင်း ပယ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် တ ကား။13 သို့ ရာ တွင် ဧ လိ ယ ရောက် လာ ပြီ။ စပ် လျဉ်း သော ကျမ်း ချက် အ တိုင်း ထို သူ့ အား အ လို ရှိ ရာ ပြု ကြ လေ ပြီ။ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။14 တ ပည့် တော် တို့ ရှိ ရာ သို့ ရောက် သော် ဝန်း ရံ သော လူ ပ ရိတ် သတ် ကြီး နှင့် ဆွေး နွေး မေး မြန်း သော ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ ကို မြင် ကြ၏။15 လူ ပ ရိ သတ် ရှိ သ မျှ လည်း ကိုယ် တော် ကို ချက် ခြင်း မြင်၍ အ လွန် အံ့ သြ လျက် အ ထံ တော် သို့ ပြေး လာ နှုတ် ဆက် ကြ သော်၊16 ကိုယ် တော် က ဘယ် အ ရာ ကို ဆွေး နွေး မေး မြန်း ကြ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊17 လူ ပ ရိ သတ် ရှိ တစ် ယောက် သော သူ က ဆ ရာ နတ် အ ပူး သော သား ကို ဆ ရာ့ ထံ ကျွန် တော် ခေါ် လာ ပါ သည်။18 နတ် သည် သူ ငယ် ကို ဖမ်း စား လေ ရာ ရာ၌ လှဲ ချ သ ဖြင့် သူ ငယ့် နှုတ် က အ မြှုပ် ထွက် လျက်၊ သွား ကြိတ် လျက်၊ ပိန် ကြုံ လျက် ရှိ ပါ သည်။ နှင် ထုတ် ရန် ဆ ရာ့ တ ပည့် တို့ ထံ တောင်း ပန် သော် လည်း မ တတ် နိုင် ကြ ပါ ဟု လျှောက် ပြန် သည့် ကာ လ၊19 ကိုယ် တော် က ယုံ ကြည် ခြင်း ကင်း သော အို လူ မျိုး၊ ငါ သည် သင် တို့ နှင့် မည် မျှ ကြာ ရှိ နေ ရ မည် နည်း။ သင် တို့ ကို မည် မျှ ကြာ သည်း ခံ ရ မည် နည်း။ သူ ငယ် ကို ငါ့ ထံ ယူ ခဲ့ ကြ ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊20 ယူ ခဲ့ ကြ ရာ ကိုယ် တော် ကို မြင် လျှင် မြင် ချင်း နတ် သည် ပြင်း စွာ တုန် တက် စေ သ ဖြင့် မြေ ပေါ် မှာ သူ ငယ် လဲ၍ နှုတ် က အ မြှုပ် ထွက် လျက် လှိမ့် လျက် နေ ၏။21 ထို အ ခါ ဤ သို့ ဖြစ် လျက် ရှိ နေ သည် မှာ မည် မျှ ကြာ ပြီ နည်း ဟု သူ ငယ့် အ ဘ အား မေး တော် မူ သော်၊22 ငယ် ရွယ် က ပင် ဖြစ် ပါ သည်။ သူ ငယ် ကို မီး တွင် လည်း ကောင်း၊ ရေ တွင် လည်း ကောင်း၊ ဖျက် ဆီး အံ့ သော ငှာ ကြိမ် ဖန် များ စွာ ပစ် ချ ပါ သည်။ ဆ ရာ သည် တစ် စုံ တစ် ရာ တတ် နိုင် လျှင် ကျွန် တော် တို့ ကို သ နား၍ မ စ တော် မူ ပါ ဟု ပြန် လျှောက် ရာ၊23 တတ် နိုင် လျှင် ဟူ၍ ဆို ရက် ပေ စွ။ ယုံ ကြည် သော သူ့ အား အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို တတ် နိုင် သည် ဟု24 ယေ ရှု မိန့် တော် မူ သည် နှင့် တစ် ပြိုင် နက် သူ ငယ်၏ အ ဘ က ယုံ ကြည် ပါ သည်။ ကျွန် တော့် မ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို မ စ တော် မူ ပါ ဟု ဟစ် လျက် လျှောက် ထား လေ ၏။25 လူ အ မြောက် အ များ တို့ အ မြန် စု လာ ကြ သည် ကို မြင် တော် မူ သည့် ကာ လ ယေ ရှု က အ ချင်း နတ် အ၊ နတ် ပင်း၊ သူ ငယ် မှ ထွက် လော့။ နောက် ထပ်၍ မ ဝင် နှင့်။ ငါ အ မိန့် ရှိ သည် ဟု ဆုံး မ မိန့် ဆို တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊26 နတ် ဆိုး အော်၍ သူ ငယ် ကို ပြင်း စွာ တုန် တက် စေ ပြီး လျှင် ထွက် ခွာ ရာ သူ ငယ် သည် သေ ငယ် သေ သ ဖြင့် အ များ က သေ ပြီ ဟု ဆို ကြ သော် လည်း၊27 လက် ကို ယေ ရှု ကိုင်၍ ထူ တော် မူ သ ဖြင့် သူ ငယ် ထ လေ ၏။28 အိမ် သို့ ဝင် တော် မူ သော် တ ပည့် တော် တို့ က အ ဘယ် ကြောင့် ထို နတ် ကို တ ပည့် တော် တို့ မ နှင် ထုတ် နိုင် ပါ သ နည်း ဟု အ သီး အ ခြား မေး လျှောက် ကြ လျှင်၊29 ပ ဌ နာ ပြု ခြင်း မှ တစ် ပါး မည် သည့် နည်း ဖြင့် မျှ ထို နတ် မျိုး ကို မ ထွက် စေ နိုင် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။30 ထို အ ရပ် မှ ထွက်၍ ဂါ လိ လဲ နယ် ကို ဖြတ် သွား ကြ ရာ လူ့ သား သည် လူ တို့ လက် သို့ ပို့ အပ် ခံ ရ၍ အ သေ သတ် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ သေ ပြီး နောက် သုံး ရက် လည် လျှင် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရ လိမ့် မည့် အ ကြောင်း ကို တ ပည့် တော် တို့ အား ပြ သ မိန့် ဆို လျက် ရှိ သ ဖြင့် သွား သည် ကို မည် သူ မျှ သိ စေ လို တော် မ မူ။31 32 တ ပည့် တော် တို့ ကား ထို အ မိန့် တော် ကို နား မ လည်။ ကိုယ် တော် ကို လည်း မ မေး မ လျှောက် ဝံ့ ကြ ချေ။33 က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ရောက် ကြ၍ အိမ် တွင် ရှိ နေ တော် မူ သော် ကိုယ် တော် က ခ ရီး အ ကြား မည် သည့် အ ရာ ကို ဆွေး နွေး ကြ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ ရာ၊34 မည် သူ အ ကြီး အ မြတ် ဆုံး ဖြစ် သည် ကို ခ ရီး အ ကြား အ ချင်း ချင်း ဆွေး နွေး မိ သ ဖြင့် ဆိတ် ဆိတ် နေ ကြ ၏။35 ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ထိုင်၍ တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး တို့ ကို ခေါ် တော် မူ ပြီး လျှင် မည် သူ မ ဆို အ ဦး ဆုံး ကျ လို လျှင် အား လုံး တွင် နောက် ဆုံး ကျ ၍ အ လုံး စုံ တို့ အ စေ ကို ခံ စေ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။36 ထို နောက် သူ ငယ် တစ် ယောက် ကို ခေါ်၍ တ ပည့် တော် တို့ အ လယ် တွင် ထား ပြီး လျှင် ပိုက် ပွေ့ တော် မူ လျက်၊37 မည် သူ မ ဆို ငါ့ နာ မ ကို ထောက်၍ ဤ သို့ သော သူ ငယ် တစ် စုံ တစ် ယောက် ကို လက် ခံ လျှင် ငါ့ ကို လက် ခံ၏။ ငါ့ ကို လက် ခံ သူ လည်း ငါ့ ကို သာ မ ဟုတ်၊ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော အ ရှင် ကို လက် ခံ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။38 ထို အ ခါ ယော ဟန် က ဆ ရာ၊ တ ပည့် တော် တို့ နောက် သို့ မ လိုက် သူ တစ် ယောက် သည် ကိုယ် တော်၏ နာ မ တော် နှင့် နတ် များ နှင် ထုတ် နေ သည် ကို တွေ့ မြင်၍ မ လိုက် သော ကြောင့် မြစ် တား ခဲ့ ကြ ပါ သည် ဟု လျှောက် ရာ၊39 ယေ ရှု က မ မြစ် တား ကြ နှင့်။ ငါ့ နာ မ အား ဖြင့် အ မှု ကြီး ကို ပြု ပြီး လျှင် ငါ့ ကို လျင် မြန် စွာ မ ကောင်း ပြော ဆို မည့် သူ မ ရှိ။40 ငါ တို့ တစ် ဘက်၌ မ ရှိ သူ သည် ငါ တို့ ဘက်၌ ရှိ ၏။41 မည် သူ မ ဆို ခ ရစ် တော့် တ ပည့် ဖြစ် သည် ကို ထောက်၍ သင် တို့ အား ရေ တစ် ခွက် မျှ တိုက် လျှင် အ ကျိုး မ ရ ဘဲ အ လျှင်း မ ရှိ ရ။ ငါ အ မှန် ဆို ၏။42 ယုံ ကြည် သော ဤ သူ ငယ် တစ် ယောက် ယောက် ကို တိုက် လဲ စေ သော သူ မူ ကား လည် တွင် ကြိတ် ဆုံ ကျောက် ဆွဲ လျက် ပင် လယ်၌ ပစ် ချ ခံ ရ လျှင် ကောင်း သေး ၏။43 သို့ ဖြစ်၍ လက် က သင့် ကို တိုက် လဲ စေ လျှင် ဖြတ် လော့။ မ ငြိမ်း နိုင် သော င ရဲ မီး ထဲ သို့ လက် စုံ လျက် ကျ ရ သည် ထက် လက် ချို့ လျက် အ သက် ရှင် ရာ သို့ ဝင် ရ သော် ကောင်း သေး ၏။44 -45 ခြေ က တိုက် လဲ စေ လျှင် ဖြတ် လော့။ ခြေ စုံ လျက် င ရဲ ထဲ သို့ ပစ် ချ ခံ ရ သည် ထက် ခြေ ချို့ လျက် အ သက် ရှင် ရာ သို့ ဝင် ရ သော် ကောင်း သေး ၏။46 -47 မျက် စိ က တိုက် လဲ စေ လျှင် ထုတ် လော့။ ပိုး မ သေ မီး မ ငြိမ်း ရာ င ရဲ ထဲ သို့ မျက် စိ နှစ် လုံး ပါ လျက် ပစ် ချ ခံ ရ သည် ထက် မျက် စိ တစ် လုံး နှင့် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရ သော် ကောင်း သေး ၏။48 49 အ သို့ ဆို သော် လူ တိုင်း ပင် ဆား သ ဖွယ် မီး ခတ် ခြင်း ကို ခံ ရ မည်။50 ဆား ကား ကောင်း သည် မှန် သော် လည်း အ ငံ ကုန် လျှင် အ ဘယ် အ ရာ ဖြင့် ငံ စေ ကြ မည် နည်း။ သင် တို့ တွင် ဆား ရှိ စေ၍ တစ် ယောက် နှင့် တစ် ယောက် အ သင့် အ တင့် နေ ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။