1 ရက် အ နည်း ငယ် ကြာ ပြီး နောက် က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ ပြန် သော် အိမ် တွင် ရှိ တော် မူ ကြောင်း၊2 ကြေ ငြာ သ ဖြင့် တံ ခါး အ နီး တွင် ပင် နေ ရာ လပ် မ ရှိ အောင် လူ အ များ တို့ စု ရုံး လာ ရောက် ကြ ရာ ထို သူ တို့ အား တ ရား ဟော တော် မူ ၏။3 ထို အ ခါ သွက် ချာ ပါ ဒ ရောက် သူ့ ကို လူ လေး ယောက် ထမ်း ခဲ့၍ ပို့ ဆောင် ကြ သော်၊4 လူ ပ ရိ သတ် ထူ ထပ် သော ကြောင့် အ ပါး တော် သို့ မ ချဉ်း နိုင်၍ ကိုယ် တော် ရှိ ရာ အိမ် မိုး ကို လှန် ခွာ ဖောက် ထွင်း ပြီး လျှင် သူ နာ ပါ ထမ်း စင် ကို လျှော ချ ကြ ၏။5 ထို သူ တို့၏ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို မြင် တော် မူ သော် ယေ ရှု က ငါ့ သား၊ သင့် အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ ဟု သူ နာ အား မိန့် တော် မူ လျှင်၊6 ထို အိမ် တွင် ထိုင် နေ သော ကျမ်း တတ် ဆ ရာ အ ချို့ က၊7 ဤ သူ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ထို သို့ ပြော ဆို သ နည်း။ ပုတ် ခတ် မှု ပြု လေ ပြီ။ ဘု ရား သ ခင် မှ တစ် ပါး၊ မည် သူ အ ပြစ် ဖြေ လွှတ် နိုင် သ နည်း ဟု စိတ်၌ ဆင် ခြင် ကြ ၏။8 ထို သို့ ဆင် ခြင် ကြ သည် ကို ဉာဏ် တော် အား ဖြင့် ချက် ခြင်း သိ မြင် တော် မူ၍၊ ယေ ရှု က စိတ်၌ အ ဘယ် ကြောင့် ထို သို့ ဆင် ခြင် ကြ သ နည်း။9 သူ နာ အား အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ ဟု ဆို ရန် လွယ် ကူ သ လော၊ ထ လော့၊ ထမ်း စင် ကို ဆောင်၍ လှမ်း သွား လော့ ဟု ဆို ရန် လွယ် ကူ သ လော။10 လူ့ သား သည် ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် အ ပြစ် ဖြေ လွှတ် ခွင့် အာ ဏာ ရှိ ကြောင်း ကို သင် တို့ သိ စေ ခြင်း ငှါ၊11 ထ လော့၊ ထမ်း စင် ကို ဆောင်၍ အိမ် ပြန် လော့၊ ငါ ဆို သည် ဟု သွက် ချာ ပါ ဒ ရောက် သူ့ အား မိန့် တော် မူ သော်၊12 ချက် ခြင်း ထ ပြီး လျှင် ထမ်း စင် ကို ဆောင်၍ အား လုံး ရှေ့ ထွက် သွား လေ၏။ ထို သူ ရှိ သ မျှ လည်း အံ့ သြ၍ ထို အ တိုင်း ငါ တို့ မ မြင် စ ဖူး ဟု ဆို လျက် ဘု ရား သ ခင်၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် ကြ၏။13 နောက် တစ် ဖန် အိုင် နား ကို ထွက် ကြွ တော် မူ ရာ လူ အ မြောက် အ မြား တို့ သည် ကိုယ် တော့် ထံ လာ ရောက် ကြ သ ဖြင့် ဒေ သ နာ ပေး တော် မူ ၏။14 လျှောက် ကြွ တော် မူ ပြန် စဉ် အ ခွန် ရုံး တွင် ထိုင် နေ သော အာ လ ဖဲ့ သား လေ ဝိ ကို မြင်၍ ငါ့ နောက် လိုက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော် ထို သူ သည် ထ၍ နောက် တော် က လိုက် ၏။15 ယေ ရှု သည် သူ့ အိမ် တွင် တ ပည့် တော် တို့ နှင့် တ ကွ စား တော် ခေါ် စဉ် နောက် တော် ပါ လေ့ ရှိ သော အ ခွန် ကောက် နှင့် အ ပြစ် သား အ များ လည်း အ တူ သုံး ဆောင် ကြ ၏။16 အ ပြစ် သား များ အ ခွန် ကောက် များ နှင့် အ တူ သုံး ဆောင် တော် မူ သည် ကို ဖာ ရိ ရှဲ ဂိုဏ်း ပါ ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ မြင် ကြ သော် ထို သူ သည် အ ခွန် ကောက် များ၊ အ ပြစ် သား များ နှင့် အ တူ စား သောက် ပါ သည် တ ကား ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား ဆို ကြ ၏။17 ယေ ရှု သည် ကြား တော် မူ သော် ကျန်း မာ သော သူ တို့၌ ဆေး သ မား မ လို၊ နာ သော သူ တို့၌ သာ လို၏။ ငါ ကား ဖြောင့် မတ် သူ တို့ ကို ခေါ် ရန် မ ဟုတ်၊ အ ပြစ် သား တို့ ကို ခေါ် ရန် ရောက် လာ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။18 ယော ဟန်၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ အ စာ ရှောင် နေ ကြ သည် ဖြစ်၍ ယော ဟန့် တ ပည့် တို့ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တ ပည့် တို့ သည် အ စာ ရှောင် လျက် ကိုယ် တော်၏ တ ပည့် တို့ မူ ကား အ ဘယ် ကြောင့် အ စာ မ ရှောင် ကြ ပါ သ နည်း ဟု ချဉ်း ကပ် မေး လျှောက် ကြ သော်၊19 ယေ ရှု က လူ ပျို ရံ တို့ သည် မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား နှင့် အ တူ ရှိ နေ စဉ် အ စာ ရှောင် နိုင် ကြ သ လော။ ရှိ နေ သ မျှ အ တွင်း အ စာ ရှောင် နိုင် ကြ သည် မ ဟုတ်။20 သို့ သော် လည်း မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား ကို ရုပ် သိမ်း မည့် နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် တော့ မည်။ ထို နေ့ ရက် ကာ လ အ စာ ရှောင် ကြ လ တ္တံ့။21 မည် သူ မျှ အ ဝတ် ဟောင်း ကို အ ထည် သစ် စ နှင့် မ ဖာ တတ်။ ဖာ လျှင် အ ဟောင်း ကို အ ထည် သစ် ရုန်း သ ဖြင့် သာ၍ စုတ် ကွဲ တတ်၏။22 သား ရေ ဘူး ဟောင်း တွင် လည်း မည် သူ မျှ စ ပျစ် ရည် သစ် ကို မ ထည့် တတ်။ ထည့် လျှင် ဘူး ကို စ ပျစ် ရည် ဖောက် ခွဲ သ ဖြင့် ဘူး နှင့် အ ရည် ပျက် တတ်၏။ စ ပျစ် ရည် သစ် ကို ဘူး သစ် တွင် ထည့် လေ့ ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။23 ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လယ် ကွက် များ ကို ဖြတ် ကြွ တော် မူ စဉ် တ ပည့် တော် တို့ သည် စ ပါး နှံ များ ကို ဆွတ် ခူး လျက် သွား ကြ ရာ၊24 ဖာ ရိ ရှဲ တို့ က ထို သူ တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့ တွင် မ အပ် သော အ မှု ကို အ ဘယ် ကြောင့် ပြု ကြ ပါ သ နည်း ဟု မေး ကြ သော်၊25 ကိုယ် တော် က ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် နောက် ပါ တို့ နှင့် တ ကွ အ စာ မဲ့၍ ဆာ မွတ် သော အ ခါ၊26 ပ ရော ဟိတ် မင်း အ ဗျာ သာ့ လက် ထက် ဘု ရား သ ခင့် စံ ရာ တော် သို့ ဝင် ပြီး လျှင် ပ ရော ဟိတ် တို့ သာ စား အပ် သော ရှေ့ တော် တင် မုန့် ကို သုံး ဆောင်၍ နောက် ပါ တို့ အား လည်း ပေး ကြောင်း သင် တို့ မ ဖတ် ဘူး ကြ လော ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊27 လူ့ အ တွက် ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သည်။ ဥ ပုသ် နေ့ အ တွက် လူ ဖြစ် သည် မ ဟုတ်။28 လူ့ သား သည် ဥ ပုသ် နေ့၏ အ ရှင် ဖြစ် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း မိန့် တော် မူ ၏။