1 စ ပျစ် ရည် ကြောင့် တိမ်း လဲ သူ တို့ နေ ရာ၊ ပြန့် ပြော သော ချိုင့် ထိပ် တွင်၊ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး သောက် ကျူး သူ တို့၏ မာ န မ ကိုဋ်၊ ညှိုး နွမ်း ဆဲ ရ တ နာ ပန်း ဦး ရစ် ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။2 အ ရှင် ဘု ရား သည်၊ ခွန် အား တန် ခိုး ကြီး သူ ကို လက် သုံး ပြု ၍၊ မိုး သီး ပါ လျက် ပြင်း ထန် သော လေ ဘေး ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ အား ကြီး စွာ လွှမ်း မိုး သော ရေ ဘေး ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ မြေ ပေါ် တွင် အ ပြင်း အ ထန် ဖြို ချ တော် မူ ရာ၊3 ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး သောက် ကျူး သူ တို့၏ မာ န မ ကိုဋ် သည်၊ ခြေ နင်း ရာ ဖြစ် သည့် ပြင်၊4 ပြန့် ပြော သော ချိုင့် ထိပ် တွင် ညှိုး နွမ်း ဆဲ ရ တ နာ ပန်း ဦး ရစ် လည်း၊ အ ချိန် မ တိုင် မီ သီး ဦး သ ဖန်း သီး မှည့် ကို မြင် လျှင် မြင် ချင်း၊ ဆွတ် ခူး စား မျို သ ကဲ့ သို့ ခံ ရ လိမ့် မည်။5 ထို ကာ လ၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ လူ မျိုး တော် အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ၌၊ ရ တ နာ မ ကိုဋ် ကျက် သ ရေ သ ရ ဖူ သ ဖွယ်၊6 တ ရား ခွင် တွင် ထိုင် နေ သူ တို့ ၌၊ တ ရား စီ ရင် ခြင်း ဉာဏ် သ ဖွယ်၊ မြို့ တံ ခါး မှ စစ် မက် ကို တွန်း လှန် သူ တို့ ၌၊ စွမ်း အား သ ဖွယ်၊ ဖြစ် တော် မူ လိမ့် မည်။7 ဤ သူ တို့ လည်း၊ စ ပျစ် ရည် ကြောင့် ယိမ်း ယိုင် လျက်၊ အ ရက် ကြောင့် မူး ယစ် လျက်၊ ပ ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ပင်၊ အ ရက် ကြောင့် ယိမ်း ယိုင် မူး ယစ် ၍၊ စ ပျစ် ရည် ၌ နစ် မွန်း သ ဖြင့် ရူ ပါ ရုံ ကို မြင် ရာ၊ ယိမ်း ယိုင် လျက်၊ ဆုံး ဖြတ် ရာ၊ တိမ်း လဲ လျက် နေ ကြ သည့် ပြင်၊8 စား ပွဲ တိုင်း မ လွတ် မ လပ် သည့် တိုင် အောင်၊ အန် ဖတ် အ ညစ် အ ကြေး နှင့် ပြည့် လျက် ရှိ ၏။9 ထို သူ တို့ က၊ မည် သူ့ အား အ သိ ပ ညာ သင် ကြား မည် နည်း၊ မည် သူ့ အား ဗျာ ဒိတ် ဖွင့် ပြ မည် နည်း။ နို့ ခွာ သူ ငယ် တို့ အား လော။10 အ မှာ အ ထပ် ထပ်၊ အ ထား အ ထပ် ထပ်။ အ မှာ အ ထပ် ထပ်၊ အ ထား အ ထပ် ထပ်။ ဤ မှာ တ စိုး တ စိ၊ ဟို မှ တ စိုး တ စိ သင် ကြား သည် တ ကား ဟု ဆို ရာ ၌၊11 အ ကယ် စင် စစ်၊ အ ခြား သော ဘာ သာ နှင့်၊ စ ကား ရိုင်း ကို သုံး သူ တို့ ဖြင့်၊ ဤ လူ မျိုး အား မိန့် တော် မူ ဦး မည်။12 ကိုယ် တော် က ဤ တွင် ငြိမ် ဝပ် ခွင့်၊ ဤ တွင် သက် သာ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။ မော ပန်း သူ တို့ အား ငြိမ် ဝပ် စေ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော် လည်း၊ နား မ ထောင် ကြ သည် ဖြစ်၍၊13 သူ တို့ သွား လာ ရာ၊ ဆုတ် လဲ ကျိုး ပဲ့ ကျော့ ငြိ ဖမ်း မိ ခြင်း ကို ခံ ရ စေ ရန်၊ အ မှာ အ ထပ် ထပ်၊ အ ထား အ ထပ် ထပ်၊ အ မှာ အ ထပ် ထပ်၊ အ ထား အ ထပ် ထပ်၊ ဤ မှာ တ စိုး တ စိ၊ ဟို မှာ တ စိုး တ စိ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သည်၊ သူ တို့၌ ရောက် လိမ့် မည်။14 သို့ ဖြစ်၍၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌ နေ ထိုင် သူ တို့ ကို အုပ် စိုး သော လူ သ ရော် တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို တော် မူ ချက် ကို နား ထောင် ကြ လော့။15 သင် တို့ က၊ သေ မင်း နှင့် မိတ် ဖွဲ့ ခဲ့ ပြီ။ မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ မှ ရူ ပါ ရုံ ခံ ခဲ့ ကြ ပြီ။ လွှမ်း မိုး သော ဘေး လာ သော် လည်း၊ ငါ တို့ ရှိ ရာ သို့ မ ရောက် ရ။ ငါ တို့ သည် မု သာ ကို ခို လှုံ လျက်၊ လိမ် လည် ခြင်း အောက် တွင် ပုန်း ရှောင် လျက် နေ ကြ သည် ဟု ပြော ဆို ကြ သော ကြောင့်၊16 အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် က၊ ကြည့် လော့၊ စမ်း သပ် ဖူး သော ကျောက်၊ မြဲ မြံ စွာ ချ ထား အပ် သော ထောင့် ကျောက် မြတ် ကို၊ ဇိ အုန် မြို့၌ ငါ ချ ထား ၏။ ယုံ ကြည် ကိုး စား သူ တို့ သည် အ လန့် တ ကြား မ ရှိ ရာ။17 တ ရား စောင့် ခြင်း ကို မျဉ်း ကြိုး အ ဖြစ်၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို မှန် ထုပ် အ ဖြစ်၊ ငါ ထား သ ဖြင့်၊ မု သာ ခို လှုံ ရာ ကို မိုး သီး ရိုက် နှင် လျက်၊ ပုန်း ရှောင် ရာ ကို လည်း ရေ လွှမ်း မိုး လိမ့် မည်။18 သေ မင်း နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော မိတ် ပျက်၍ မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ မှ ခံ ခဲ့ သော ရူ ပါ ရုံ လည်း မ တည်။ လွှမ်း မိုး သော ဘေး သင့် လာ က၊ သင် တို့ ကို ဖိ နင်း မည့် ပြင်၊19 နေ့ တိုင်း၊ နေ့ ညဉ့် မ ရပ်၊ သင့် လာ ၍၊ လာ ရာ ၌ သင် တို့ မျော ပါ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ ဗျာ ဒိတ် ကို နား လည် ကြ က၊ ထိတ် လန့် ဖွယ် သာ ဖြစ် လိမ့် မည်။20 ခု တင် သည် ခြေ မ ဆန့် လောက် အောင် တို အံ့။ စောင် လည်း မ ခြုံ လောက် အောင် ငယ် အံ့။21 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ အ မှု တော် ကို ပြု ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ အ လုပ် တော် ကို လုပ် ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ ပေ ရ ဇိမ် တောင် ပေါ် နှင့် ဂိ ဗောင် ချိုင့် များ မှာ ကဲ့ သို့ ထ ကြွ ပေါ် ထွန်း တော် မူ လိမ့် မည်။ အ မှု တော် ကား၊ ထူး ဆန်း ဖွယ်၊ အ လုပ် တော် ကား၊ အံ့ အား သင့် ဖွယ် ဖြစ် ၏။22 ထို့ ကြောင့်၊ သင် တို့၏ နှောင် ကြိုး မြဲ မည် ကို စိုး ၍ မ သ ရော် ကြ နှင့်။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကျွတ် ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ ခဲ့ သော ကုန် ဆုံး ခြင်း အ ကြောင်း ကို ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် ထံ တော် မှ ငါ ကြား ရ ၏။23 နား စိုက်၍ ငါ့ ပြော သံ ကို ကြား နာ ကြ လော့။ နား စွင့်၍ ငါ့ စ ကား ကို နာ ယူ ကြ လော့။24 တောင် သူ သည် မျိုး ကြဲ ရ ခြင်း ငှာ မြေ ကို ဆွ ခြင်း၊ ထယ် ထိုး ခြင်း၊ ထွန် ယက် ခြင်း များ ကို အ စဉ် မ ပြတ် ပြု လေ့ ရှိ သ လော။25 လယ် မျက် နှာ ပြင် ကို ညီ ညွတ် စေ ပြီး လျှင်၊ စ မုန် မျိုး၊ ဇီ ယာ မျိုး ပက် ကြဲ ခြင်း၊ အ ငန်း ငန်း၌ ဂျုံ မျိုး၊ ကန့် သတ် ရာ မု ယော မျိုး၊ လယ်စွန်၌ ပြောင်း မျိုး စိုက် ခြင်း များ ကို ပြု လုပ် လေ့ ရှိ သည် မ ဟုတ် လော။26 မည် သို့ ပြု လုပ် ရန် နည်း ကို၊ ကိုယ့် ဘု ရား သွန် သင် ဖော် ပြ လေ ၏။27 ထို ပြင်၊ စ မုန် သီး ကို စက် သွား နှင့် မ နယ် တတ်၊ ဇီ ယာ သီး ကို ဘီး နှင့် မ လှည့် တတ်၊ စ မုန် သီး နှင့် ဇီ ယာ သီး ကို တုတ် ဖြင့် ရိုက် ခါ တတ် ၏။28 ဂျုံ ကို ချေ မွှ တတ် သ လော၊ မြင်း က ဘီး လှည့် ၍ ခါ သော် လည်း၊ ကြေ မွ သည့် တိုင် အောင်၊ အ မြဲ နင်း နယ် တတ် သည် မ ဟုတ်။29 ဤ အ တတ် မျိုး သည် အံ့ ဖွယ် ရာ အ ကြံ တော်၊ လွန် ကဲ ရာ ပ ညာ တော် နှင့် ပြည့် စုံ သော ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ ဖြစ် လာ သ တည်း။