1 ကျွန် မ သည် ညဉ့် အ ခါ စက် ရာ ပေါ် တွင်၊ နှစ် သက် မြတ် နိုး ရာ အ ရှင် ကို ရှာ စမ်း၍ မ တွေ့ လျှင်၊2 ကျွန် မ က၊ မြို့ ကို လှည့် လည်၍၊ လမ်း မ လမ်း ကြား များ တွင်၊ နှစ် သက် မြတ် နိုး ရာ အ ရှင် ကို ရှာ ဘွေ မည် ဟု အောက် မေ့ လျက် ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ပါ။3 မြို့ ကို လှည့် ပတ် သော ကင်း သ မား တို့ နှင့်၊ ကျွန် မ တွေ့ ဆုံ သော်၊ နှစ် သက် မြတ် နိုး ရာ အ ရှင် ကို တွေ့ မြင် ကြ သ လော ဟု မေး မြန်း၏။4 သူ တို့ နှင့် အ နည်း ငယ် လွန် မှ၊ နှစ် သက် မြတ် နိုး ရာ အ ရှင် ကို ကျွန် မ တွေ့ လျှင်၊ အ ရှင် ကို ဆွဲ ကိုင် လျက်၊ ကျွန် မ ကို သ န္ဓေ လွယ် သော မိ ခင်၏ တိုက် ခန်း သို့ မ ခေါ် မ သွင်း မှီ မ လွှတ် ချေ။5 အ ချင်း ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ တို့၊ ချစ် ခြင်း မေတ္တာ အ လို အ လျောက် မ ဖြစ် ပွား မီ၊ မ ထ ကြွ မ နှိုး ဆော် စေ ခြင်း ငှာ၊ တော ရှိ သ မင် ဒ ရယ် မ တို့ ကို တိုင် တည်၍ ကျွန် မ တောင်း ပန် ပါ၏။6 မု ရန် လော ဗန် စ သော၊ ကုန် သည် တို့၏ နံ့ သာ ပြောင်း အ မျိုး မျိုး ကို မီး ရှို့ ရာ အ ခိုး တိုင် သဏ္ဌာန်၊ တော မှ ကြွ လာ သော အ ရှင် ကား၊ မည် သူ နည်း။7 ရှော လ မုန် မင်း၏ ယဉ် တော် ပေ တ ကား။ ဣ သ ရေ လ သူ ရဲ တို့ အ နက်၊ သူ ရဲ ကောင်း ခြောက် ဆယ် တို့ ခြွေ ရံ လျက် ပါ၏။8 ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စစ် မှု စစ် ရေး ကို ကျွမ်း ကျင် လျက်၊ ထား ကိုင် သူ ရဲ များ ဖြစ် သည် နှင့်၊ ညဉ့် အ ခါ ကြောက် မက် ဖွယ် ရာ ရှိ သော ကြောင့်၊ အ သီး အ သီး တို့ သည်၊ ဓား ကို ခါး တွင် ဆောင် ထား လျက် ရှိ၏။9 ရှော လ မုန် မင်း သည်၊ လေ ဗ နုန် ထွက် သစ် သား ဖြင့်၊ ယဉ် တော် ကို စီ မံ သည် မှာ၊10 ကွန်း စင် တိုင် များ ကို ငွေ ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပ လ္လင် တံ ကဲ ကို ရွှေ ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ နေ ရာ တော် ကို က မ္ပ လာ နီ ဖြင့် လည်း ကောင်း ပြီး စေ တော် မူ၏။ အ တွင်း ကို မူ ကား၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ တို့ သည်၊ မေ တ္တာ နှင့် ချယ် လှယ် ကြ ပြီ။11 အ ချင်း ဇိ အုန် သ တို့ သ မီး တို့၊ စု လျား ပတ်၍ လက် ထပ် သော နေ့၊ နှ လုံး တော် ကြည် ရွှင် သော နေ့၌၊ မယ် တော် တင် သည့် သ ရ ဖူ ကို၊ ဆင် ယင် တော် မူ သော ရှော လ မုန် မင်း အား၊ သွား၍ ဖူး မြော် ကြ လော့။