1 ကျွန် မ သည် ရှာ ရုန် နှင်း ဆီ ပန်း၊ ကွင်း ပြင်၌ ပေါက် သော နှင်း ပန်း ဖြစ် ပါ၏။2 ငါ ချစ် ဆွေ လည်း၊ သ တို့ သ မီး စု ထဲ မှာ၊ ဆူး ကြား တွင် နှင်း ပန်း ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။3 ကျွန် မ၏ ချစ် သူ သည်၊ သ တို့ သား စု ထဲ မှာ၊ တော ပင် စု တွင် သစ် သော့ ပင် ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။ ကျွန် မ သည် သူ၏ အ ရိပ်၌၊ နှစ် သက် ခို ဝင်၍၊ အ သီး ကို မြိန် ရှက် စွာ စား ရ၏။4 ပျော် ပွဲ အိမ် သို့ ကျွန် မ ကို ဆောင် သွား၍၊ ကျွန် မ အ ပေါ်၌ မေ တ္တာ တော် အောင် လံ ကို စိုက် ထူ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။5 ကျွန် မ သည် ဝေ ဒ နာ ကပ် အောင် ချစ် သည် ဖြစ်၍၊ စ ပျစ် ပျဉ် နှင့် အား ဖြည့် လျက်၊ သစ် သော့ သီး နှင့် သက် သာ ခွင့် ရ ပါ စေ။6 အ ရှင်၏ လက် ဝဲ လက် သည် ကျွန် မ ဦး ခေါင်း ကို ထူ မ လျက်၊ လက်ျာ လက် လည်း ပိုက် ဖက် ပါ စေ။7 အ ချင်း ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ တို့၊ ချစ် ခြင်း မေ တ္တာ အ လို အ လျောက် မ ဖြစ် ပွား မီ၊ မ ထ ကြွ မ နှိုး ဆော် စေ ခြင်း ငှာ၊ တော ရှိ သ မင် ဒ ရယ် မ တို့ ကို တိုင် တည်၍ ကျွန် မ တောင်း ပန် ပါ ၏။8 ကျန် မ ချစ် သူ ၏ အ သံ တ ကား၊ ကြည့် လော့။ တောင် ကြီး တောင် ငယ် တို့ အ ပေါ်၌ ခုန် ပေါက် လျက် လာ ပြီ။9 ကျွန် မ ချစ် သူ သည်၊ ပျို ရွယ် သော သ မင် ဒ ရယ် နှင့် တူ၏။ ကြည့် လော့။ ထ ရံ ပြင် မှာ ရပ် လျက်၊ ပြူ တင်း ဝ က ကြည့် လျက်၊ အ ခန်း ဆီး ကြား မှာ ချောင်း လျက် နေ ၏။10 ချစ် သူ သည်၊ ကျွန် မ အား ပြော ဆို သည် မှာ၊ ငါ၏ ချစ် ဆွေ အ လှ၊ ထ၍ ထွက် လာ ခဲ့ ပါ။11 ဝ သ န္တ ကုန် လွန်၍၊ မိုး လည်း ကင်း ခဲ့ ပြီ။12 မြေ ပေါ် မှာ ပန်း များ ပွင့်၍၊ ကြွေး ကြော် ချိန် ရောက် လေ ပြီ။ နေ ပြည်၌ ချိုး ငှက် တို့ တွန် ကူ သံ ကို လည်း ကြား ရ ၏။13 သ ဖန်း ပင် သည်၊ အ သီး စိမ်း ကို မှည့် ဝင်း စေ၍၊ စ ပျစ် ပင် လည်း ပွင့် လျက် မွှေး ကြိုင် ပြီ။ ငါ့ ချစ် ဆွေ အ လှ၊ ထ၍ လာ ခဲ့ ပါ။14 ကမ်း ပါး ရံ ကွယ် ရာ ကျောက် တွင်း ၌ ခို နေ သော ငါ့ ချိုး ငှက်၊ သင်၏ မျက် နှာ လှ၍ စ ကား ချို သော ကြောင့်၊ မျက် နှာ ကို မြင် လျက် စ ကား ကို ကြား ပါ ရ စေ။15 ငါ တို့၏ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် သည်၊ ပွင့် လျက် ရှိ သည် ဖြစ်၍၊ ထို စ ပျစ် ပင် များ ကို ဖျက် တတ် သော မြေ ခွေး များ နှင့် မြေ ခွေး ငယ် တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ကြ လော့။16 ချစ် သူ သည် ကျွန် မ ပိုင်၊ ကျွန် မ လည်း အ ရှင် ပိုင် ဖြစ် ပါ၏။ နှင်း တော တွင် ထိန်း ကျောင်း လေ့ ရှိ၏။17 ကျွန် မ၏ ချစ် သူ၊ ည နေ ချမ်း တိုင်၍ အ ရိပ် မ ပျောက် မီ၊ ဗေ သာ တောင် ပေါ် မှာ ပျို ရွယ် သော သ မင် ဒ ရယ် ကဲ့ သို့ ပြန် ကြွ တော် မူ ပါ။