1 ဘု ရင် မင်း သည် အ ဗ ရှ လုံ့ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း တော် မူ သည် ဟု ယွာ ဘ ကြား လျှင် လည်း ကောင်း၊2 သား တော့် အ တွက် ဘု ရင် မင်း စိတ် ကြေ ကွဲ တော် မူ သည် ဟု တပ် တော် သား တို့ ကြား ကြ လျှင် လည်း ကောင်း၊ ထို နေ့ ပင် တစ် တပ် လုံး အောင် ပွဲ ခံ ရ မည့် အ စား၊ မြည် တမ်း မှု ကို ပြု ရ ကြ သ ဖြင့်၊3 စစ် ပွဲ မှ အ ရှက် ကွဲ ၍ လျှို့ တ ဝှက် ပြန် ပြေး ရ သော စစ် သား တို့ နည်း တူ မြို့ တွင်း သို့ လျှို့ တ ဝှက် ဝင် ရ ကြ လေ ၏။4 ဘု ရင် မင်း လည်း မျက် နှာ တော် ကို အုပ် လျက် အို ငါ့ သား အ ဗ ရှ လုံ၊ အို အ ဗ ရှ လုံ ငါ့ သား၊ ငါ့ သား ဟု အော် ဟစ် ငို ကြွေး လျက် စံ နေ ရာ5 ယွာ ဘ သည် စံ နန်း တော် အ တွင်း ဘု ရင် မင်း ထံ ဝင် ပြီး လျှင် ဘု ရင် မင်း အား မုန်း ထား သူ တို့ ကို မြတ် နိုး လျက် ချစ် ခင် သူ တို့ ကို မုန်း ထား တော် မူ သည် မှာ အ သက် တော် နှင့် တ ကွ မိ ဖု ရား မောင်း မ မိဿံ၊ သား တော် သ မီး တော် တို့၏ အ သက် ကို ကယ် ဆယ် သော ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ မျက် နှာ ကို ယ နေ့ ပျက် စေ တော် မူ ပြီ။ မှူး တော် မတ် တော်၊ ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ အား အ ရေး မ ယူ ကြောင်း၊ ယ နေ့ ထင် ရှား စွာ ပြ တော် မူ ပြီ။ အ ဗ ရှ လုံ အ သက် ရှင် လျက် ကျွန် တော် မျိုး အား လုံး တို့ သေ လျှင် အား ရ တော် မူ မည် ကို ယ နေ့ သိ ရ ပါ၏။6 7 ယ ခု ပင် ထွက် ကြွ တော် မူ၍ ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ အား မေ တ္တာ စ ကား ကို မိန့် တော် မူ ပါ။ ကြွ တော် မ မူ က ယ နေ့ ညဉ့် တစ် ဦး တစ် ယောက် မျှ၊ ကိုယ် တော့် ထံ ခြံ ရံ တော့ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို တိုင် တည်၍ ကျွန် တော် တင် လျှောက် ပါ၏။ ထို အ ရေး သည် ငယ် ရွယ် စဉ် က စ၍ ယ ခု တိုင် အောင် ကိုယ် တော် တွေ့ ကြုံ ခဲ့ ဖူး သော ဒု က္ခ ဟူ သ မျှ ထက်၊ သာ၍ ကြီး လေး ပါ လိမ့် မည် ဟု လျှောက် သော်8 ဘု ရင် မင်း သည် မြို့ တံ ခါး သို့ ထွက် ကြွ စံ နေ လေ၏။ ထို သို့ စံ နေ ကြောင်း ကို တစ် တပ် လုံး ကြား သိ သော အ ခါ အ ထံ တော် ရောက် တိုး ဝင် ကြ ကုန်၏။ ဣ သ ရေ လ ရဲ မက် တို့ မူ ကား အ သီး အ သီး နေ အိမ် သို့ ပြေး သွား နှင့် ကြ သ တည်း။9 ထို ကာ လ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ က ဖိ လိ တ္တိ စ သော ရန် သူ တို့ လက် တွင်း မှ ငါ တို့ ကို ကယ် ဆယ် ခဲ့ သော ဘု ရင် မင်း သည် အ ဗ ရှ လုံ ကြောင့် ပြည် တွင်း မှ ထွက် ရှောင် တော် မူ ရ ပြီ။10 ငါ တို့ အ ပေါ် တွင် ရာ ဇ ဘိ သိက် ဖြင့် ချီး မြှောက် ကြ သော အ ဗ ရှ လုံ လည်း စစ် ပွဲ၌ ကျ ဆုံး လေ ပြီ။ ဘု ရင် မင်း ကို မ ဆောင် ကြဉ်း ဘဲ အ ဘယ် ကြောင့် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ သ တည်း ဟု အ ချင်း ချင်း ခိုက် ရန် ပြု လျက် နေ ကြ လေ၏။11 ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် ပ ရော ဟိတ် ဇာ ဒုတ် နှင့် အ ဗျာ သာ တို့ ထံ အ မိန့် ရှိ လိုက် သည် မှာ ဘု ရင် မင်း ကို နန်း တော် သို့ ဆောင် ကြဉ်း ရန် ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး တိုင် ပင် သော စ ကား ငါ ကြား ရ ပြီ။ သင် တို့ မူ ကိုယ့် ဘု ရင် ကို နန်း တော် သို့ ဆောင် ကြဉ်း အံ့ သော အ ရေး၌ နှောင့် နှေး ကြ သည် ကား အ ဘယ် ကြောင့် နည်း။ သင် တို့ သည် ငါ့ ညီ အစ် ကို ငါ့ အ ရိုး အ သား ဖြစ် လျက် ဆောင် ကြဉ်း ရန် အ ရေး၌ အ ဘယ် ကြောင့် နှောင့် နှေး ကြ သ နည်း ဟု ယု ဒ လူ ကြီး တို့ အား ပြော ဆို လော့။12 13 အာ မ သ အား လည်း သင် သည် ငါ့ အ ရိုး အ သား ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော။ ငါ့ မျက် မှောက် တွင် ယွာ ဘ နေ ရာ၌ သင့် ကို အ မြဲ မ ခန့် ထား လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ အ ပေါ် တွင် သာ၍ အ ပြစ် စီ ရင် ပါ စေ သော ဟု ကြား ပြော ရ မည့် အ ကြောင်း မှာ လိုက် သည် နှင့် အ ညီ14 ယု ဒ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို တ သ ဘော တည်း ညွတ် စေ သ ဖြင့် ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ပြန် ကြွ တော် မူ ပါ ဟု တင် လျှောက် ကြ ၏။15 ဘု ရင် မင်း ပြန် လာ၍ ယော် ဒန် မြစ် သို့ ရောက် သော် ယု ဒ တပ် သည် ဘု ရင် မင်း ကို ယော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် တိုင် လိုက် ပို့ ရန် ကြံ ရွယ် လျက် ဂိ လ ဂါ လ မြို့ ရောက် ခ ရီး ဦး ကြို ဆို ကြ လေ ၏။16 ဗာ ဟု ရိမ် မြို့ နေ ဗင်္ယာ မိန့် အ နွယ်၊ ဂေ ရ သား ရှိ မိ သည်၊ ဗင်္ယာ မိန့် သူ ရဲ တစ် ထောင် ပါ လျက် ယု ဒ တပ် နှင့် အ တူ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကို ခ ရီး ဦး ကြို ဆို ရန် အ သော့ လာ၏။ ရှော လု မင်း၏ နန်း တော် သား အ ပါ အ ဝင်၊ ကျွန် ဖြစ် သူ ဇိ ဘ လည်း သား ဆယ့် ငါး ယောက်၊ ငယ် သား နှစ် ဆယ် တို့ ပါ ဘု ရင် မင်း မျက် မှောက်၊ ယော် ဒန် မြစ် တွင်း သို့ တ ဟုန် တည်း ပြေး ဆင်း လျက်17 18 ဘု ရင် မင်း အ လို တော် ရှိ နန်း တော် သား တို့ ကို ခေါက် တုံ့ ခေါက် ပြန် သယ် ပိုး ကြ၏။ ဘု ရင် မင်း ကူး မည့် ရှိ ရာ ဂေ ရ သား ရှိ မိ သည် ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး လျက်19 အ ရှင် ဘု ရား၊ ကျွန် တော် မျိုး ကို အ ပြစ် ပေး တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ အ ရှင် မင်း မြတ် ထွက် တော် မူ သော နေ့၌ ဝန် တို မိ စ္ဆာ ပြု မိ သော အ ရာ ကို အ ရေး ယူ ၍ ဂ ရု စိုက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။20 ပြစ် မှား မိ သည် ကို ကျွန် တော် သိ ပါ၍ ယော သပ် အ နွယ် အ နက် အ ရှင် မင်း မြတ် ကို ဦး စွာ လာ ရောက် ကြို ဆို သူ ကား ကျွန် တော် ပင် တည်း ဟု တင် လျှောက် သော်၊21 ဇေ ရု ယာ့ သား အ ဘိ ရှဲ က၊ ရှိ မိ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘိ သိက် တော် ခံ မင်း ကို ဆဲ ဆို ခဲ့ သည့် အ တွက် သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် သည် မ ဟုတ် လော ဟု ဆို လျှင်22 ဒါ ဝိဒ် မင်း က၊ အို ဇေ ရု ယာ့ သား တို့ ယ နေ့ ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် ဘက် ပြု သော သင် တို့ သည် ငါ နှင့် မည် သို့ ဆိုင် ကြ သ နည်း။ ငါ သည် ယ နေ့ ဣ သ ရေ လ ဘု ရင် ဖြစ် ကြောင်း သိ သ ဖြင့် ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တွင် တစ် စုံ တစ် ယောက် ကို မျှ သေ ဒဏ် ပေး မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် ဆို ပြီး မှ23 ရှိ မိ အား လည်း သင် သည် သေ ဒဏ် ခံ မည် မ ဟုတ် ဟု သ စ္စာ က တိ ထား လေ ၏။24 ထို နောက် ဘု ရင် မင်း ထွက် ခွာ သည့် နေ့ မှ စ၍ ဘေး လွတ် စွာ ပြန် လာ သော နေ့ တိုင် အောင် ခြေ သည်း မ ထိုး၊ နှုတ် ခမ်း မွေး မ ဖြတ်၊ အ ဝတ် ကို လည်း မ ဖွပ် မ လျှော် သော ရှော လု မင်း မြေး တော် မေ ဖိ ဗော ရှက် သည် ဘု ရင် မင်း ကို ခ ရီး ဦး ကြို ဆို လာ ၏။25 ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ ခ ရီး ဦး ကြို လာ ကြ သော အ ခါ မေ ဗိ ဗော ရှက် အား ဘု ရင် မင်း က အို မေ ဖိ ဗော ရှက်၊ နောက် တော် သို့ အ ဘယ် ကြောင့် မ လိုက် ခဲ့ သ နည်း ဟု မေး လျှင်26 အ ရှင် မင်း မြတ်၊ ခြေ ဆွံ့ သော ကျွန် တော် မျိုး သည် နောက် တော် သို့ စီး လိုက် ရန် မြည်း ကို က တင် မည့် ရှိ ရာ ကျွန် တော် မျိုး ၏ ကျွန် က လှည့် စား ပါ၏။27 ဘု ရင် မင်း မြတ် အ ထံ တော်၌ လည်း ကျွန် တော် မျိုး ကို ကုန်း ချော ပါ ပြီ။ အ ရှင် မင်း မြတ် သည် ဘု ရား သ ခင့် စေ တ မန် တော် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ၍ သ ဘော တော် မြတ် ရာ စီ ရင် တော် မူ ပါ။28 ကျွန် တော့် ဆွေ မျိုး သား ချင်း အ ပေါင်း တို့ သည် အ ရှင် မင်း မြတ် ရှေ့ တော်၌ လူ သေ သ ဖွယ် ဖြစ် ကြ လျက် ပင် စား ပွဲ တော် တွင် စား ရ သူ တို့ နှင့် အ တူ ကျွန် တော် မျိုး အား ခွင့် ပေး တော် မူ ပါ ပြီ။ သို့ ဖြစ်၍ ကျွန် တော် မျိုး သည် ဘုရင် မင်း မြတ် ထံ ထပ် မံ အ သ နား ခံ ရန် အ ခွင့် ကား မည် သို့ ပါ နည်း ဟု တင် လျှောက် သော်29 ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ကို အ ဘယ် ကြောင့် လျှောက် တင် ရ ဦး မည် နည်း။ သင် နှင့် ဇိ ဘ တို့ ပါ ပိုင် မြေ ကို ခွဲ ယူ ကြ လော့။ ငါ စီ ရင် ပြီ ဟု ဘု ရင် မင်း မိန့် ဆို ရာ30 မေ ဗိ ဗော ရှက် က အ ရှင် မင်း မြတ် သည် ဘေး လွတ် စွာ နန်း တော် သို့ ပြန် တော် မူ ရ ပြီ ဖြစ်၍၊ အား လုံး ကို ပင် သူ ယူ ပါ စေ တော့ ဟု တင် လျှောက် လေ ၏။31 ဂိ လဒ် နယ် သား ဗာ ဇိ လဲ လည်း ရော ဂေ လိမ် မြို့ မှ ဆင်း လာ၍ ယော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် တိုင် ဘုရင် မင်း လိုက် ပို့ ခြင်း ငှာ ယော် ဒန် မြစ် ရောက် နောက် တော် က လိုက် လေ ၏။32 ဗာ ဇိ လဲ သည် အ လွန် ရ တတ် သူ၊ အ သက် ရှစ် ဆယ် ရွယ် အို မင်း လှ သူ ဖြစ် လျက် မ ဟာ နိမ် မြို့ တွင် ဘု ရင် မင်း စံ နေ သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး လုပ် ကျွေး ပြု စု သည် နှင့်33 ဘု ရင် မင်း က၊ ငါ နှင့် အ တူ ကူး လိုက် လော့။ ယေ ရု ရှ လင် မြို့၊ အ ပါး တော် တွင် သင့် ကို ငါ လုပ် ကျွေး ပြု စု ဦး မည် ဟု မိန့် ဆို လျှင်၊34 ဗာ ဇိ လဲ က၊ ဘု ရင် မင်း နှင့် အ တူ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တော် သို့ လိုက် နေ ရ မည် မှာ ကျွန် တော် အ သက် ကြီး လှ ပါ ပြီ။35 ယ နေ့ ပင် အ သက် ရှစ် ဆယ် ပြည့် လျက် ကျွန် တော် မျိုး သည် အ ဆိုး အ ကောင်း ကို ပိုင်း ခြား ၍ အ စား အ သောက် အ ရ သာ ကို ခံ စား လျက် အ ငြိမ့် သည် အ ငြိမ့် သား တို့ သီ ဆို သံ ကို အာ ရုံ ပြု နိုင် ပါ မည် လော။ ကျွန် တော် မျိုး အ တွက် အ ရှင် မင်း မြတ် အ ပေါ် တွင် အ ဘယ် ကြောင့် ဝန် ပို ဖြစ် စေ ရ ပါ မည် နည်း။36 ကျွန် တော် မျိုး သည် ဘု ရင် မင်း မြတ် နှင့် အ တူ ယော် ဒန် မြစ် ကူး ပြီး ရုံ သာ လိုက် ပါ ဦး မည်။ ထို မျှ လောက် ကြီး စွာ သော ဆု ကို အ ဘယ် ကြောင့် ဘု ရင် မင်း မြတ် ပေး တော် မူ ရ အံ့ နည်း။37 ကျွန် တော် မျိုး သည် မိ ဘ သင်္ချိုင်း ရှိ ရာ နေ ရင်း မြို့၌ သေ လွန် ရန် ပြန် သွား ခွင့် ပေး တော် မူ ပါ။ သို့ ရာ တွင် ကိုယ် တော့် ကျွန် ခိ မ ဟံ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၍ နောက် တော် လိုက် ခွင့် ပြု လျက် သ ဘော တော် မြတ် ရာ စီ မံ တော် မူ ပါ ဟု တင် လျှောက် သော်၊38 ဘု ရင် မင်း က၊ ခိ လ ဟံ သည် ငါ နှင့် အ တူ လိုက် ရ မည်။ သူ့ အား သင့် အ လို အ တိုင်း၊ သင့် အား လည်း တောင်း လျှောက် သ မျှ အ တိုင်း ငါ ပြု မည် ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်39 ယော် ဒန် မြစ် ကို တပ် တော် သား အ ပေါင်း တို့ ကူး ကြ ရာ ဘု ရင် မင်း သည် ဗာ ဇိ လဲ ကို နမ်း ရှုပ် လျက် ကောင်း ကြီး ပေး ၍ နေ ရင်း မြို့ သို့ ပြန် သွား ခွင့် ပြု ပြီး မှ ကိုယ် တော် တိုင် ကူး လေ ၏။40 ဘု ရင် မင်း သည် ခိ လ ဟံ နောက် တော် ပါ လျက် ဂိ လ ဂါလ မြို့ ရောက် ကူး သွား ရာ ယု ဒ တစ် တပ် လုံး နှင့် ဣ သ ရေ လ တပ် ထက် ဝက် တို့ လိုက် ပို့ ကြ ၏။41 ဣ သ ရေ လ သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် ဘု ရင် မင်း ထံ တိုး ဝင် ၍၊ ညီ အစ် ကို ချင်း ဖြစ် ကြ သော ယု ဒ သူ ရဲ တို့ သည် ဘု ရင် မင်း မှ စ၍ နန်း တော် သား တို့ နှင့် တ ကွ နောက် တော် ပါ အ ပေါင်း တို့ ကို ယော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရောက် အ ဘယ် ကြောင့် လျှို့ တ ဝှက် ဆောင် ကြဉ်း ကြ ပါ သ နည်း ဟု တင် လျှောက် ကြ သော်၊42 ယု ဒ သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ က၊ ဘု ရင် မင်း သည် ငါ တို့ နှင့် နီး စပ် သည် မ ဟုတ် ပါ လော။ ဤ အ မှု အ တွက် အ ဘယ် ကြောင့် စိတ် မျက် ကြ သ နည်း။ ငါ တို့ သည် ဘု ရင် မင်း၏ ရိ က္ခာ တော် ကို စား ၍ ဆု လပ် တော် ကို ခံ ယူ ကြ ပါ သ လော ဟု ပြန် ပြော ကြ လျှင်၊ ဣ သ ရေ လ သူ ရဲ တို့ က လည်း၊43 ငါ တို့ မူ ကား၊ ဘု ရင် မင်း ကို ဆယ် ပိုင်း ပိုင်၏။ သင် တို့ ထက် ဒါ ဝိဒ် မင်း နှင့် သာ၍ ဆိုင်၏။ ကိုယ့် ဘု ရင် မင်း ကို ဆောင် ကြဉ်း ရန် ဦး စွာ အ ကြံ ပေး သော ငါ တို့ အား အ ဘယ် ကြောင့် မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု ကြ သ နည်း ဟု တုံ့ ပြန် ပြော ဆို ကြ ရာ ဣ သ ရေ လ သူ ရဲ တို့ စ ကား ထက် ယု ဒ သူ ရဲ တို့ စ ကား သည် ရုန့် ရင်း လေ စွ တ ကား။