1 စာ ရာ သည် အ သက် တ ရာ့ နှစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် အ ရွယ် ရောက် သော်၊2 ခါ နာန် ပြည်၊ ဟေ ဗြုန်၊ တစ် နည်း ကိ ရ ယ သာ ဘ မြို့၌ သေ၍ စာ ရာ့ ကြောင့် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခြင်း ငှါ အာ ဗြ ဟံ ၀င် လာ၏။3 အာ ဗြ ဟံ သည် မ ယား အ လောင်း မှ ထ၍ ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ အား၊4 ကျွန်ုပ် သည် သင် တို့ တွင် ဧည့် သည် အာ ဂ န္တု မျှ သာ ဖြစ် ပါ၏။ မ ယား အ လောင်း ကို မျက် ကွယ် အောင် သင်္ဂြိုဟ် ရန် သင် တို့ ပြည် တွင် သင်္ချိုင်း မြေ ကို အ ပိုင် ပေး ကြ ပါ လော့ ဟု တောင်း ဆို လျှင်၊5 ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ က အ ရှင် ဘု ရား၊ နာ ယူ တော် မူ ပါ။6 ကိုယ် တော် သည် ကျွန် တော် တို့ တွင် တန် ခိုး ကြီး သော မင်း ဖြစ် ပါ ၏။ ကျွန် တော် တို့ သင်္ချိုင်း များ အ နက် ရွေး ချယ်၍ အ လောင်း ကို သင်္ဂြိုဟ် တော် မူ ပါ။ မ သင်္ဂြိုဟ် စေ ရန် ကျွန် တော် တို့ တွင် မည် သူ မျှ ကိုယ့် သင်္ချိုင်း ကို မ ပေး ဘဲ နေ မည် မ ဟုတ် ပါ ဟု အာ ဗြ ဟံ အား ပြန် လျှောက် ကြ ၏။7 အာ ဗြ ဟံ သည် ထ ၍ ထို ပြည် သား ဖြစ် သော ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ ဦး ညွတ် လျက်၊8 ကျွန်ုပ် သည် အ လောင်း ကို မျက် ကွယ် အောင် သင်္ဂြိုဟ် စေ ရန် သင် တို့ သ ဘော တူ ကြ လျှင် ကျွန်ုပ် စ ကား ကို ကြား နာ ကြ ဦး လော့။9 သင် တို့ တွင် ကျွန်ုပ် ပိုင် သင်္ချိုင်း ရ ရှိ စေ ခြင်း ငှါ ဇော ဟာ့ သား ဧ ဖ ရုန် သည် ကိုယ့် မြေ ကွက် အ စွန်း ရှိ မ ပ္ပေ လ ဂူ ကို ထိုက် သ မျှ အ ဖိုး ငွေ နှင့် ရောင်း စေ ရန် ထို သူ့ ကို ကျွန်ုပ် အ တွက် တိုက် တွန်း ကြ ပါ လော့ ဟု ကြား ပြော လေ၏။10 ထို အ ခါ ဟိ တ္တိ လူ ဧ ဖ ရုန် သည် ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ အ လယ် တွင် ထိုင် နေ သည် ဖြစ်၍ မြို့ တံ ခါး ဖြင့် ထွက် ၀င် ပိုင် သူ ဟူ သ မျှ သော ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့၊11 အ ရှင် ဘု ရား၊ ထို သို့ မ ဖြစ် ပါ စေ နှင့်။ ကျွန် တော့် စ ကား ကို နာ ယူ တော် မူ ပါ။ ထို မြေ ကွက် နှင့် ၎င်း ဂူ ကို ကိုယ် တော် အား ကျွန် တော် ဆက် သ ပါ၏။ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ရှေ့၌ ပင် ဆက် သ ပါ၏။ အ လောင်း ကို သင်္ဂြိုဟ် တော် မူ ပါ ဟု အာ ဗြ ဟံ အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။12 အာ ဗြ ဟံ လည်း ထို ပြည် သား တို့ ရှေ့ ဦး ညွှတ် လျက်၊13 ကျွန်ုပ် စ ကား ကို နာ ယူ ခဲ့ ပါ က ထို မြေ ကွက် အ ဖိုး ငွေ ကို ကျွန်ုပ် ပေး ပါ မည်။ လက် ခံ ပါ လော့။ သို့ မှ ထို အ ရပ်၌ အ လောင်း ကို သင်္ဂြိုဟ် ပါ မည် ဟု လည်း ကောင်း၊ ပြည် သား တို့ ရှေ့ ဧ ဖ ရုန် အား ပြော ဆို၏။14 ဧ ဖ ရုန် က လည်း အ ရှင် ဘု ရား၊ နာ ယူ တော် မူ ပါ ဦး။ ငွေ လေး ပိဿာ မျှ အ ဖိုး တန် သော မြေ သည် ကိုယ် တော် နှင့် ကျွန် တော်၌ အ ဘယ် အ တွက် ရှိ ပါ သ နည်း။ အ လောင်း ကို သင်္ဂြိုဟ် တော် မူ ပါ ဟု အာ ဗြ ဟံ အား ပြန် လျှောက် လျှင်၊15 16 အာ ဗြ ဟံ သည် ဧ ဖ ရုန် စ ကား ကို ကြား နာ သ ဖြင့် ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ ဧ ဖ ရုန့် စ ကား အ တိုင်း ကုန် သည် သုံး ငွေ လေး ပိဿာ ကို ချိန်၍ သူ့ အား ပေး လေ ၏။17 ထို သို့ လျှင် မံ ရေ မြို့ ရှေ့၊ မ ပ္ပေ လ အ ရပ် ရှိ ဧ ဖ ရုန့် မြေ ကွက် ကို လည်း ကောင်း၊ ထို မြေ ကွက် ရှိ ဂူ နှင့် သစ် ပင် ဟူ သ မျှ ကို လည်း ကောင်း၊18 မြို့ တံ ခါး ဖြင့် ထွက်၀င် ပိုင် သူ ဟူ သ မျှ သော ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့၊ အာ ဗြ ဟံ သည် ထာ၀ ရ အ ပိုင် ရ လေ ၏။19 ထို နောက် အာ ဗြ ဟံ သည် ခါ နာန် ပြည်၊ ဟေ ဗြုန်၊ တ နည်း မံ ရေ မြို့ ရှေ့၊ မ ပ္ပေ လ မြွေ ကွက် ရှိ ဂူ တွင် မ ယား စာ ရာ့ အ လောင်း ကို သင်္ဂြိုဟ် လေ ၏။20 ထို မြေ ကွက် နှင့် ၎င်း ဂူ ကို သင်္ချိုင်း ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ သည် အာ ဗြ ဟံ အား ထာ၀ ရ အ ပိုင် ပေး ကြ ကုန် ၏။