1 ผู้ที่เป็นมลทิน พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า2 “จงบัญชาคนอิสราเอลให้ย้ายทุกคนที่เป็นโรคเรื้อน ทุกคนที่มีสิ่งไหลออก และทุกคนที่เป็นมลทินเพราะถูกต้องซากศพออกไปนอกค่าย3 ให้ย้ายทั้งผู้ชายและผู้หญิงออกไปนอกค่าย เพื่อจะไม่ทำให้ค่ายของพวกเขาซึ่งเราสถิตท่ามกลางนั้นเป็นมลทิน”4 คนอิสราเอลก็ทำตาม และย้ายคนเหล่านี้ออกไปนอกค่าย คนอิสราเอลก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสสการสารภาพบาปและการชดใช้ 5 ( ลนต.6:1-7 ) และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า6 “จงบอกคนอิสราเอลว่า ผู้ชายหรือผู้หญิงก็ดีที่ทำบาปต่อกันภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ทำบาปของมนุษย์ อันเป็นการทำผิดต่อพระยาห์เวห์ คนนั้นจึงมีความผิด7 ให้คนนั้นสารภาพความบาปที่ได้ทำ และให้เขาชดใช้การทำผิดของเขาอย่างเต็มที่พร้อมกับเพิ่มอีกหนึ่งส่วนห้า แล้วมอบให้แก่คนที่เขาได้ล่วงละเมิด8 ถ้าคนนั้นไม่มีญาติสนิทที่จะรับค่าชดใช้ ก็ให้ถวายค่าชดใช้นั้นแด่พระยาห์เวห์สำหรับปุโรหิต พร้อมทั้งแกะผู้สำหรับลบมลทินบาป ซึ่งจะลบมลทินบาปของเขาลนต.6:1-79 นอกจากนี้เครื่องถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอลซึ่งนำมาให้แก่ปุโรหิตต้องเป็นของปุโรหิต10 สิ่งของบริสุทธิ์ของแต่ละคนให้เป็นของปุโรหิต และทุกสิ่งที่นำไปให้ปุโรหิตก็ต้องเป็นของปุโรหิต”11 กฎเกณฑ์เรื่องภรรยาที่นอกใจ และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า12 “จงบอกคนอิสราเอลว่า ถ้าภรรยาของชายคนไหนหลงผิดและประพฤตินอกใจสามี13 มีชายอื่นมานอนกับนางในที่ลับตาสามีของนาง นางก็มีมลทินแล้วแม้ถูกปิดบังไว้ และแม้ไม่มีพยาน ทั้งจับไม่ได้คาหนังคาเขา14 จิตหึงหวงก็มาอยู่ในตัวสามี เขาจึงหึงหวงภรรยาผู้มีมลทินนั้น หรือว่ามีจิตหึงหวงอยู่ในสามี เขาจึงหึงหวงภรรยาของเขาทั้งๆ ที่ภรรยาไม่มีมลทิน15 ให้ชายนั้นพาภรรยาของเขาไปหาปุโรหิต และนำเครื่องบูชาสำหรับภรรยาไปด้วย คือแป้งบาร์เลย์ประมาณหนึ่งกิโลกรัม แต่ไม่ให้เขาเทน้ำมันหรือใส่กำยานในแป้งนั้น เพราะเป็นธัญบูชาเกี่ยวกับความหึงหวง เป็นธัญบูชาแห่งการระลึกคือให้ระลึกถึงความผิด16 “ปุโรหิตจะนำนางมาใกล้และให้ยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์17 และปุโรหิตจะเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ใส่ในภาชนะดิน แล้วเอาผงคลีจากพื้นพลับพลาใส่ในน้ำนั้น18 ปุโรหิตจะให้นางยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และแก้มวยผมของนางออก แล้วส่งธัญบูชาแห่งการระลึกให้นางถือไว้ ซึ่งเป็นธัญบูชาแห่งความหึงหวง ส่วนปุโรหิตจะถือน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นไว้19 จากนั้นปุโรหิตจะให้นางสาบานและพูดกับนางว่า ‘ถ้าไม่มีชายใดมานอนกับเจ้า หรือถ้าเจ้าไม่ได้หลงผิดไปมีมลทิน เมื่อเจ้ายังอยู่กินกับอยู่กินกับ ในข้อนี้ ข้อ 20 และ 29 ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า อยู่ใต้สามี ก็ให้เจ้าพ้นจากน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนี้20 แต่ถ้าเจ้าหลงผิดในขณะที่เจ้าอยู่กินกับสามีแล้วมีมลทิน โดยชายอื่นที่ไม่ใช่สามีได้นอนกับเจ้า21 (และให้ปุโรหิตบอกหญิงนั้นกล่าวคำสาบานของการสาปแช่ง ทั้งบอกกับหญิงนั้นว่า) ขอพระยาห์เวห์ทรงทำให้เจ้าเป็นคำแช่ง และคำสาปท่ามกลางชนชาติของเจ้า โดยการที่พระองค์ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า พระยาห์เวห์ทรงทำให้มดลูกมดลูกในข้อนี้ ข้อ 22 และ 27 ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า โคนขาของเจ้าลีบ และท้องเจ้าป่อง22 และน้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนี้จะเข้าในตัวเจ้า แล้วทำให้ท้องเจ้าป่อง และมดลูกของเจ้าลีบไป’ และหญิงนั้นจะต้องพูดว่า ‘อาเมน อาเมน’23 “แล้วปุโรหิตจะเขียนคำสาปนี้ลงในหนังสือม้วน แล้วลบข้อความนั้นออกในน้ำแห่งความขมขื่น24 จากนั้นให้หญิงนั้นดื่มน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่ง แล้วน้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าไปในตัวนางและทำให้นางเจ็บปวดมาก25 และปุโรหิตจะเอาธัญบูชาแห่งความหึงหวงจากมือนาง แล้วโบกถวายธัญบูชานั้นเฉพาะพระยาห์เวห์ แล้วนำไปที่แท่นบูชา26 ปุโรหิตจะหยิบธัญบูชากำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์บูชาและเผาบนแท่นบูชา หลังจากนั้นปุโรหิตจะให้หญิงนั้นดื่มน้ำนั้น27 เมื่อให้หญิงนั้นดื่มน้ำแล้ว ถ้านางทำตัวเป็นมลทินและประพฤตินอกใจสามี น้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าในตัวนางและทำให้เจ็บปวดมาก ท้องของนางจะป่องและมดลูกจะลีบไป และนางจะเป็นที่แช่งสาปท่ามกลางชนชาติของนาง28 ถ้าหญิงนั้นไม่ได้มีมลทินและนางบริสุทธิ์ นางก็จะพ้นความผิดและตั้งครรภ์29 “นี่เป็นกฎเรื่องความหึงหวง เมื่อภรรยาได้หลงไปทำตัวให้มีมลทินทั้งที่ยังอยู่กินกับสามี30 หรือเมื่อมีจิตหึงหวงอยู่ในผู้ชาย และเขาหึงหวงภรรยาของตน เขาต้องให้นางไปยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และปุโรหิตจะปฏิบัติต่อนางตามบัญญัตินี้ทุกประการ31 ผู้ชายจึงจะพ้นผิด ส่วนผู้หญิงจะต้องรับความผิดของนาง”