1 บรรดาบุตรของอาโรน ( ลนต.10:1-7 ) ต่อไปนี้เป็นชาติพันธุ์ของอาโรนและโมเสส ในช่วงเวลาที่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสบนภูเขาซีนาย2 ชื่อบุตรทั้งหลายของอาโรนคือ นาดับบุตรหัวปี อาบีฮู เอเลอาซาร์ และอิธามาร์กดว.26:603 เหล่านี้เป็นชื่อของบรรดาบุตรของอาโรนที่ได้รับการเจิมให้เป็นปุโรหิต ซึ่งเป็นผู้ที่ท่านสถาปนาไว้ให้ทำหน้าที่ปุโรหิต4 แต่นาดับและอาบีฮูตายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ลนต.10:1-2; กดว.26:61 เมื่อเขาทั้งสองเอาไฟที่ต้องห้ามมาถวายพระยาห์เวห์ ที่ถิ่นทุรกันดารซีนาย เขาทั้งสองต่างก็ไม่มีบุตร ดังนั้นเอเลอาซาร์และอิธามาร์จึงทำหน้าที่ปุโรหิตในความดูแลของอาโรนบิดาของเขา5 หน้าที่ของคนเลวี พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า6 “จงนำเผ่าเลวีเข้ามาใกล้และตั้งพวกเขาไว้ต่อหน้าอาโรนปุโรหิตและให้พวกเขาเป็นผู้ช่วยอาโรน7 เขาทั้งหลายจะปฏิบัติงานแทนอาโรน และแทนชุมนุมชนทั้งหมดที่หน้าเต็นท์นัดพบ ขณะทำงานรับใช้ที่พลับพลา8 เขาจะดูแลเครื่องใช้ทุกอย่างของเต็นท์นัดพบ และปฏิบัติหน้าที่แทนคนอิสราเอล ขณะทำงานรับใช้ที่พลับพลา9 จงมอบคนเลวีไว้กับอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา จงเอาคนเลวีจากคนอิสราเอลมามอบให้แก่อาโรนอย่างสิ้นเชิง10 เจ้าจงแต่งตั้งอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขาให้ปฏิบัติงานในตำแหน่งปุโรหิต แต่คนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย”11 และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า12 “นี่แน่ะ เราเองได้เลือกคนเลวีจากท่ามกลางคนอิสราเอลแทนบรรดาบุตรหัวปีของคนอิสราเอลที่คลอดจากครรภ์มารดา คนเลวีจึงเป็นของเรา13 เพราะลูกหัวปีทั้งหมดเป็นของเรา ในวันที่เราประหารลูกหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้แยกลูกหัวปีทั้งหมดในอิสราเอล ทั้งของคนและสัตว์ไว้เป็นของเราอพย.13:2 เหล่านี้เป็นของเรา เราคือยาห์เวห์”14 การทำสำมะโนครัวคนเลวี พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสที่ถิ่นทุรกันดารซีนายว่า15 “จงนับพงศ์พันธุ์เลวีตามสกุลและตามตระกูล ให้นับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป”16 โมเสสจึงนับพวกเขาตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ตามที่พระองค์ทรงบัญชา17 ต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรชายทั้งหลายของเลวีคือ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี18 และชื่อบุตรของเกอร์โชนตามตระกูลคือ ลิบนี และชิเมอี19 บุตรของโคฮาทตามตระกูลคือ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล20 และบุตรของเมรารีตามตระกูลคือ มาลี และมูชี เหล่านี้เป็นตระกูลคนเลวี ตามสกุลของเขา21 วงศ์เกอร์โชนมีตระกูลลิบนี และตระกูลชิเมอี คนเหล่านี้เป็นตระกูลเกอร์โชน22 จำนวนคนทั้งหลายคือจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปคือ 7,500 คน23 ตระกูลทั้งหลายของเกอร์โชนนั้นให้ตั้งค่ายพักอยู่ข้างหลังพลับพลาคือด้านตะวันตก24 มีเอลียาสาฟบุตรลาเอลเป็นผู้นำสกุลเกอร์โชน25 งานของวงศ์วานเกอร์โชนในเต็นท์นัดพบ มีงานพลับพลา งานเต็นท์พร้อมกับเครื่องคลุมเต็นท์ และม่านประตูเต็นท์นัดพบ26 ม่านบังลานและม่านประตูลาน ซึ่งอยู่รอบพลับพลาและรอบแท่นบูชารวมทั้งเชือกโยง รวมทั้งงานรับใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับส่วนนี้27 วงศ์โคฮาทมีตระกูลอัมราม ตระกูลอิสฮาร์ ตระกูลเฮโบรน และตระกูลอุสซีเอล คนเหล่านี้เป็นตระกูลโคฮาท28 จำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปคือ 8,600 คน เป็นผู้ปฏิบัติงานที่สถานนมัสการ29 บรรดาตระกูลของวงศ์วานโคฮาทจะตั้งค่ายพักอยู่ทางด้านใต้ของพลับพลา30 มีเอลีซาฟานบุตรชายอุสซีเอลเป็นผู้นำของสกุลทั้งหลายในตระกูลของโคฮาท31 งานของพวกเขาคือดูแลหีบ โต๊ะ คันประทีป แท่นบูชาทั้งสอง พวกเครื่องใช้ของสถานนมัสการซึ่งพวกเขาใช้ในการปรนนิบัติ และม่าน รวมทั้งงานรับใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับส่วนนี้32 เอเลอาซาร์บุตรของปุโรหิตอาโรนเป็นผู้นำสูงสุดอยู่เหนือบรรดาผู้นำของคนเลวีและเป็นผู้กำกับการปฏิบัติงานในสถานนมัสการ33 วงศ์เมรารีมีตระกูลมาลี และตระกูลมูชี คนเหล่านี้เป็นตระกูลเมรารี34 จำนวนคนทั้งหลาย คือจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปคือ 6,200 คน35 มีศุรีเอลบุตรอาบีฮาอิลเป็นผู้นำของสกุลทั้งหลายในตระกูลของเมรารี พวกเขาจะตั้งค่ายพักอยู่ด้านเหนือของพลับพลา36 งานที่กำหนดให้แก่วงศ์วานของเมรารีคืองานดูแลไม้กรอบของพลับพลา ไม้กลอน ไม้เสา ฐานรองและส่วนประกอบทั้งหลาย รวมทั้งงานรับใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับส่วนนี้37 และพวกเสารอบลานพร้อมกับฐานรอง หลักหมุดและเชือกโยง38 ส่วนพวกที่จะตั้งค่ายพักอยู่หน้าพลับพลาทางด้านตะวันออกตรงหน้าเต็นท์นัดพบด้านที่ดวงอาทิตย์ขึ้นนั้น มีโมเสสและอาโรนกับบรรดาบุตรหลานของอาโรน พวกเขาปฏิบัติงานภายในสถานนมัสการและงานทั้งหลายที่ทำแทนคนอิสราเอล ส่วนคนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย39 คนที่ถูกนับเข้าไปในพวกเลวี ซึ่งโมเสสและอาโรนนับตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ตามตระกูลของเขา คือผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปมี 22,000 คน40 การไถ่บุตรหัวปี และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงนับบุตรชายหัวปีของคนอิสราเอลที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป จงจดจำนวนรายชื่อไว้41 เราคือยาห์เวห์ เจ้าจงกันพวกเลวีไว้ให้เรา เพื่อแทนบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล และให้สัตว์ทั้งหลายของคนเลวีแทนสัตว์หัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล”42 ดังนั้นโมเสสจึงนับบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล ตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งท่าน43 บุตรชายหัวปีทั้งหมดตามจำนวนรายชื่อที่นับได้ ซึ่งมีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปมี 22,273 คน44 แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า45 “จงเอาคนเลวีแทนบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล และเอาสัตว์ของคนเลวีแทนสัตว์ของพวกเขา คนเลวีจะเป็นของเรา เราคือยาห์เวห์46 ส่วนค่าไถ่บุตรหัวปีของคนอิสราเอลจำนวน 273 คน ที่เกินจากจำนวนผู้ชายคนเลวีนั้น47 เจ้าจงเก็บเงินคนละห้าเชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ (หนึ่งเชเขลหนักประมาณ 12 กรัม)ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า หนึ่งเชเขลเท่ากับยี่สิบเก-ราห์48 แล้วจงมอบเงินค่าไถ่ของคนที่เกินจำนวนเหล่านั้นให้แก่อาโรนและลูกๆ ของเขา”49 โมเสสจึงเก็บเงินค่าไถ่จากคนเหล่านั้นที่เกินจากจำนวนที่คนเลวีไถ่ได้50 โดยเก็บจากบุตรหัวปีของคนอิสราเอลเป็นเงิน 1,365 เชเขลเงินหนึ่งเชเขลมีค่าเท่ากับเงินหนักประมาณ 12 กรัม ตามเชเขลของสถานนมัสการ51 แล้วโมเสสก็ให้เงินค่าไถ่แก่อาโรนและบุตรของท่านตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ตามที่พระองค์ทรงบัญชาโมเสสไว้