1 การทำสำมะโนครัวคนอิสราเอลครั้งแรก ในวันที่หนึ่งเดือนที่สองปีที่สอง นับตั้งแต่พวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสในเต็นท์นัดพบ ณ ถิ่นทุรกันดารซีนายว่า2 “จงทำสำมะโนครัวกดว.26:1-51ชุมนุมชนคนอิสราเอลทั้งหมดตามตระกูล ตามสกุลคำว่า ตามสกุล ที่ปรากฏในกันดารวิถีทั้งหมด ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ตามครอบครัวบรรพบุรุษของพวกเขา เรียงตามจำนวนชื่อผู้ชายทั้งหมดเป็นรายคน3 เจ้ากับอาโรนจงนับทุกคนในอิสราเอลที่ออกรบได้ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปไว้เป็นกองๆ4 และให้ผู้ชายจากทุกเผ่ามาอยู่กับเจ้าทั้งสองเผ่าละคน แต่ละคนต้องเป็นหัวหน้าสกุลของตน5 นี่เป็นรายชื่อผู้ชายทั้งหมดที่จะช่วยเจ้าคือเอลีซูร์บุตรเชเดเออร์ จากเผ่ารูเบน6 เชลูมิเอลบุตรศุริชัดดัย จากเผ่าสิเมโอน7 นาโชนบุตรอัมมีนาดับ จากเผ่ายูดาห์8 นาธันเอลบุตรศุอาร์ จากเผ่าอิสสาคาร์9 เอลีอับบุตรเฮโลน จากเผ่าเศบูลุน10 เอลีชามาบุตรอัมมีฮูดจากเผ่าเอฟราอิม และกามาลิเอลบุตรเปดาซูร์จากเผ่ามนัสเสห์ สองเผ่านี้เป็นพงศ์พันธุ์ของโยเซฟ11 อาบีดันบุตรกิเดโอนี จากเผ่าเบนยามิน12 อาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัยจากเผ่าดาน13 ปากีเอลบุตรโอคราน จากเผ่าอาเชอร์14 เอลียาสาฟบุตรเดอูเอลฉบับกรีกและฉบับซีเรียคือ เรอูเอลจากเผ่ากาด15 อาหิราบุตรเอนัน จากเผ่านัฟทาลี”16 คนเหล่านี้เป็นพวกที่เลือกจากชุมนุมชน พวกเขาเป็นผู้นำเผ่าของบรรพบุรุษของเขา เป็นหัวหน้าคนอิสราเอลนับพันคน17 โมเสสและอาโรนนำคนที่ถูกระบุชื่อเหล่านี้มา18 และในวันที่หนึ่งเดือนที่สอง คนเหล่านี้ก็ประชุมชุมนุมชนทั้งหมด เขาทั้งหลายมาขึ้นทะเบียนตามตระกูลและตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อทุกคนที่มีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปเป็นรายคน19 ตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสสไว้ ท่านจึงนับพวกเขาที่ถิ่นทุรกันดารซีนายดังนี้20 พงศ์พันธุ์รูเบน บุตรหัวปีของอิสราเอล ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงเป็นรายคนตามจำนวนชื่อผู้ชายทั้งหมดที่ออกรบได้ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป21 จำนวนคนในเผ่ารูเบนคือ 46,500 คน22 พงศ์พันธุ์สิเมโอน ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล คนที่ถูกนับเป็นรายคนเรียงตามจำนวนชื่อผู้ชายทั้งหมดที่ออกรบได้ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป23 จำนวนคนในเผ่าสิเมโอนคือ 59,300 คน24 พงศ์พันธุ์กาด ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป25 จำนวนคนในเผ่ากาดคือ 45,650 คน26 พงศ์พันธุ์ยูดาห์ ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป27 จำนวนคนในเผ่ายูดาห์คือ 74,600 คน28 พงศ์พันธุ์อิสสาคาร์ ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป29 จำนวนคนในเผ่าอิสสาคาร์คือ 54,400 คน30 พงศ์พันธุ์เศบูลุน ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป31 จำนวนคนในเผ่าเศบูลุนคือ 57,400 คน32 พงศ์พันธุ์โยเซฟคือ คนเผ่าเอฟราอิม ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป33 จำนวนคนเผ่าเอฟราอิมคือ 40,500 คน34 พงศ์พันธุ์มนัสเสห์ ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป35 จำนวนคนในเผ่ามนัสเสห์คือ 32,200 คน36 พงศ์พันธุ์เบนยามิน ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป37 จำนวนคนในเผ่าเบนยามินคือ 35,400 คน38 พงศ์พันธุ์ดาน ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป39 จำนวนคนในเผ่าดานคือ 62,700 คน40 พงศ์พันธุ์อาเชอร์ ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป41 จำนวนคนในเผ่าอาเชอร์คือ 41,500 คน42 พงศ์พันธุ์นัฟทาลี ชาติพันธุ์ของเขาตามตระกูล ตามสกุล เรียงตามจำนวนชื่อคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป43 จำนวนคนในเผ่านัฟทาลีคือ 53,400 คน44 คนเหล่านี้เป็นคนที่ถูกนับไว้โดยโมเสสกับอาโรน และผู้นำทั้งสิบสองคนของคนอิสราเอลซึ่งเป็นผู้แทนสกุลของตน45 ฉะนั้นจำนวนคนอิสราเอลทั้งหมดที่ถูกนับตามสกุล คือคนที่ออกรบได้ทั้งหมดซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป ในอิสราเอล46 จำนวนคนทั้งสิ้นคือ 603,550 คน47 แต่ไม่ได้นับคนเลวีตามเผ่าบรรพบุรุษของตนรวมเข้าไปด้วย48 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า49 “เฉพาะเผ่าเลวีนั้น เจ้าอย่านับและอย่าทำสำมะโนครัวร่วมกับคนอิสราเอล50 แต่เจ้าจงตั้งคนเลวีไว้สำหรับพลับพลาแห่งสักขีพยาน และสำหรับบรรดาเครื่องใช้กับทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพลับพลา ให้พวกเขาขนพลับพลาและเครื่องใช้ทั้งหมดของพลับพลา รวมทั้งดูแลพลับพลานั้น และให้ตั้งค่ายพักอยู่รอบพลับพลา51 เมื่อจะยกพลับพลาเคลื่อนไป คนเลวีจะรื้อพลับพลาลง และเมื่อจะตั้งพลับพลาขึ้น ก็ให้คนเลวีเป็นผู้ตั้งขึ้น คนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย52 ให้คนอิสราเอลตั้งค่ายพัก โดยแต่ละคนตั้งตามค่ายของตน และตามธงประจำกองต่างๆ ของพวกเขาแต่ละคน53 แต่ให้คนเลวีตั้งค่ายพักรอบพลับพลาแห่งสักขีพยาน เพื่อพระพิโรธจะไม่เกิดขึ้นกับชุมนุมชนอิสราเอล ให้คนเลวีปฏิบัติงานรักษาพลับพลาแห่งสักขีพยาน”54 คนอิสราเอลก็ทำเช่นนั้น เขาทั้งหลายทำทุกสิ่งตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสส