1 การบุกยึดและแบ่งดินแดนฝั่งตะวันออกของจอร์แดน ( ฉธบ.3:12-22 ) พงศ์พันธุ์รูเบนและพงศ์พันธุ์กาดมีฝูงปศุสัตว์เป็นจำนวนมากจนนับไม่ถ้วน เขาทั้งหลายเห็นแผ่นดินยาเซอร์ และแผ่นดินกิเลอาดเป็นที่เหมาะกับฝูงปศุสัตว์2 คนเผ่ากาดและคนเผ่ารูเบนจึงมาหาโมเสส เอเลอาซาร์ปุโรหิตและบรรดาผู้นำของชุมนุมชนกล่าวว่า3 “อาทาโรท ดีโบน ยาเซอร์ นิมราห์ เฮชโบน เอเลอาเลห์ เสบาม เนโบ และเบโอน4 คือแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ทรงทำลายต่อหน้าชุมนุมชนอิสราเอลนั้น เป็นแผ่นดินที่เหมาะกับฝูงปศุสัตว์ และข้าพเจ้าทั้งหลายผู้รับใช้ของท่านมีฝูงปศุสัตว์”5 และเขาทั้งหลายกล่าวว่า “ถ้าข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นที่โปรดปรานของท่าน ก็ขอมอบแผ่นดินนี้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ผู้รับใช้ของท่าน โปรดอย่าพาข้าพเจ้าทั้งหลายข้ามแม่น้ำจอร์แดนไป”6 แต่โมเสสพูดกับคนเผ่ากาดและเผ่ารูเบนว่า “ควรให้พี่น้องของพวกท่านไปทำสงครามในขณะที่พวกท่านอาศัยอยู่ที่นี่หรือ?7 ทำไมท่านทั้งหลายจึงทำให้จิตใจของคนอิสราเอลท้อแท้ที่จะยกข้ามไปยังแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ได้ประทานแก่พวกเขาแล้ว8 บิดาของพวกท่านทำเช่นนี้ เมื่อข้าพเจ้าใช้พวกเขาจากคาเดชบารเนียให้ไปสอดแนมดูแผ่นดินนั้น9 เมื่อเขาทั้งหลายขึ้นไปยังหุบเขาเอชโคล์ และได้เห็นแผ่นดินนั้นแล้ว พวกเขาก็ทำให้จิตใจของคนอิสราเอลท้อแท้ที่จะยกเข้าไปในแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ประทานแก่เขาทั้งหลายกดว.13:17-3310 ในวันนั้นพระยาห์เวห์กริ้วพวกเขามาก และพระองค์ทรงปฏิญาณไว้ว่า11 ‘จะไม่มีสักคนที่ออกจากอียิปต์ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปจะได้เห็นแผ่นดินที่เราปฏิญาณว่าจะมอบให้อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ เพราะเขาทั้งหลายไม่ได้ติดตามเราอย่างสุดใจ12 ยกเว้นคาเลบบุตรเยฟุนเนห์คนเคนัส และโยชูวาบุตรนูน เพราะว่าเขาทั้งสองติดตามพระยาห์เวห์อย่างสุดใจ’13 และพระยาห์เวห์กริ้วอิสราเอล พระองค์จึงทรงให้พวกเขาเร่ร่อนอยู่ในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี จนกระทั่งชาติพันธุ์ที่ทำผิดต่อพระยาห์เวห์ตายหมดกดว.14:26-3514 และดูซิ ท่านทั้งหลายเติบโตขึ้นมาแทนบิดาของพวกท่าน เป็นพันธุ์คนบาปที่จะทวีพระพิโรธของพระยาห์เวห์ต่ออิสราเอลให้มากยิ่งขึ้น15 เพราะว่าถ้าพวกท่านหันจากการติดตามพระองค์ พระองค์จะทรงทอดทิ้งเขาทั้งหลายในถิ่นทุรกันดารอีก และพวกท่านจะทำลายชนชาตินี้ทั้งหมด”16 แล้วเขาทั้งหลายเข้ามาใกล้ท่านกล่าวว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายจะสร้างคอกสำหรับฝูงปศุสัตว์ที่นี่ และสร้างเมืองสำหรับลูกเล็กๆ ทั้งหลายของพวกข้าพเจ้า17 แต่พวกข้าพเจ้าพร้อมจะถืออาวุธไปข้างหน้าคนอิสราเอล จนกว่าข้าพเจ้าทั้งหลายจะนำพวกเขาไปถึงที่อยู่ของเขา ส่วนลูกเล็กของพวกข้าพเจ้าจะอยู่ในเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบเพราะเหตุชาวแผ่นดินนี้18 ข้าพเจ้าทั้งหลายจะไม่กลับบ้านจนกว่าคนอิสราเอลจะได้รับมรดกของพวกเขา19 เพราะพวกข้าพเจ้าจะไม่รับมรดกร่วมกับเขาทั้งหลายที่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดนและที่ไกลออกไป เพราะว่ามรดกที่ตกทอดถึงข้าพเจ้าทั้งหลายนั้นอยู่ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน”20 โมเสสจึงกล่าวกับพวกเขาว่า “ถ้าท่านทั้งหลายจะทำตามสิ่งที่พูดนี้ ถ้าท่านจะถืออาวุธเข้าสงครามเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์21 และคนของท่านทุกคนที่ถืออาวุธจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ จนกว่าพระองค์จะทรงขับไล่ศัตรูจากพระพักตร์ของพระองค์22 และแผ่นดินนั้นพ่ายแพ้ต่อพระยาห์เวห์ ภายหลังท่านจึงจะกลับบ้านและพ้นจากพันธะที่มีต่อพระยาห์เวห์และอิสราเอล แผ่นดินนี้ก็จะตกเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์23 แต่ถ้าท่านทั้งหลายไม่ได้ทำเช่นนี้ นี่แน่ะ ท่านทั้งหลายก็ทำบาปต่อพระยาห์เวห์ จงรู้แน่เถิดว่า บาปของท่านจะตามทัน24 จงสร้างเมืองสำหรับลูกเล็กๆ ทั้งหลายของท่าน และสร้างคอกสำหรับแพะแกะของท่าน แล้วทำตามที่ท่านทั้งหลายสัญญาไว้”25 และคนเผ่ากาดกับคนเผ่ารูเบนกล่าวกับโมเสสว่า “ผู้รับใช้ของท่านจะทำตามที่เจ้านายของข้าพเจ้าบัญชา26 พวกลูกเล็กๆ ของพวกข้าพเจ้า ภรรยาของข้าพเจ้า ฝูงปศุสัตว์และสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของพวกข้าพเจ้าจะอยู่ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า อยู่ที่นั่นในเมืองต่างๆ ของกิเลอาด27 แต่ผู้รับใช้ของท่านทุกคนที่ถืออาวุธทำศึกจะข้ามไปเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์เพื่อทำสงครามตามที่เจ้านายของข้าพเจ้าบัญชา”28 โมเสสจึงสั่งเอเลอาซาร์ปุโรหิตและโยชูวาบุตรนูน ทั้งบรรดาหัวหน้าสกุลของเผ่าต่างๆ ของคนอิสราเอลเกี่ยวกับเรื่องของพวกเขา29 และโมเสสกล่าวกับเขาทั้งหลายว่า “ถ้าคนเผ่ากาดและคนเผ่ารูเบนทั้งหมดที่มีอาวุธทำสงครามจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปพร้อมกับท่านทั้งหลายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และแผ่นดินนั้นพ่ายแพ้ต่อหน้าพวกท่านแล้ว พวกท่านจงมอบแผ่นดินกิเลอาดให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่พวกเขา30 แต่ถ้าพวกเขาไม่ถืออาวุธข้ามไปกับพวกท่าน พวกเขาจะต้องได้ส่วนแผ่นดินคานาอันร่วมกับท่านเป็นกรรมสิทธิ์”31 คนเผ่ากาดกับคนเผ่ารูเบนตอบว่า “พระยาห์เวห์ตรัสกับพวกผู้รับใช้ของท่านอย่างไร ข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำอย่างนั้น32 พวกข้าพเจ้าจะถืออาวุธข้ามไปยังแผ่นดินคานาอันเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ แต่มรดกที่เป็นกรรมสิทธิ์ของข้าพเจ้านั้นจะคงอยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน”ยชว.1:12-1533 โมเสสมอบดินแดนแก่คนเผ่ากาด แก่คนเผ่ารูเบนและแก่คนครึ่งเผ่าของเผ่ามนัสเสห์บุตรโยเซฟ คืออาณาจักรของกษัตริย์สิโหนคนอาโมไรต์ และอาณาจักรของโอกกษัตริย์แห่งบาชาน ทั้งแผ่นดินและเมืองต่างๆ ตลอดพรมแดน คือเมืองทั้งหลายที่อยู่รอบแผ่นดิน34 และคนเผ่ากาดก็สร้างเมืองดีโบน อาทาโรท อาโรเออร์35 อัทโรทโชฟาน ยาเซอร์ โยกเบฮาห์36 เบธนิมราห์ และเบธฮาราน ให้เป็นเมืองป้อม และสร้างคอกให้แกะ37 และคนเผ่ารูเบนก็สร้างเมืองเฮชโบน เอเลอาเลห์ คีริยาธาอิม38 เนโบ และบาอัลเมโอน (บางชื่อถูกเปลี่ยนใหม่) และสิบมาห์ พวกเขาตั้งชื่อให้แก่เมืองต่างๆ ที่เขาสร้างขึ้น39 พงศ์พันธุ์มาคีร์บุตรมนัสเสห์ยึดเมืองกิเลอาด ทั้งขับไล่พวกอาโมไรต์ที่อยู่ในเมืองนั้น40 และโมเสสยกกิเลอาดให้แก่มาคีร์บุตรมนัสเสห์ และเขาก็อาศัยอยู่ในเมืองนั้น41 ส่วนยาอีร์บุตรมนัสเสห์เข้าไปยึดชนบทของพวกเขา และเรียกชื่อว่าฮาวโวทยาอีร์แปลว่า ชนบทของยาอีร์42 และโนบาห์เข้าไปยึดเคนาทและชนบทของเมืองนี้ แล้วเรียกว่าเมืองโนบาห์ตามชื่อของเขา