1 การส่งผู้สอดแนมเข้าคานาอัน ( ฉธบ.1:19-33 ) พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า2 “จงส่งคนไปสอดแนมแผ่นดินคานาอันที่เราให้แก่คนอิสราเอล จงส่งคนจากเผ่าของบรรพบุรุษเผ่าละคน ทุกคนต้องเป็นผู้นำในเผ่านั้น”3 โมเสสจึงส่งพวกเขาไปจากถิ่นทุรกันดารปารานตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ทุกคนเป็นหัวหน้าของคนอิสราเอล4 ต่อไปนี้เป็นรายชื่อของคนเหล่านั้นชัมมุวาบุตรศักเกอร์จากเผ่ารูเบน5 ชาฟัทบุตรโฮรีจากเผ่าสิเมโอน6 คาเลบบุตรเยฟุนเนห์จากเผ่ายูดาห์7 อิกาลบุตรโยเซฟจากเผ่าอิสสาคาร์8 โฮเชยาบุตรนูนจากเผ่าเอฟราอิม9 ปัลทีบุตรราฟูจากเผ่าเบนยามิน10 กัดเดียลบุตรโสดีจากเผ่าเศบูลุน11 กัดดีบุตรสุสีจากเผ่าพันธุ์โยเซฟคือเผ่ามนัสเสห์12 อัมมีเอลบุตรเกมัลลีจากเผ่าดาน13 เสธูร์บุตรมีคาเอลจากเผ่าอาเชอร์14 นาบีบุตรโวฟสีจากเผ่านัฟทาลี15 เกอูเอลบุตรมาคีจากเผ่ากาด16 เหล่านี้เป็นรายชื่อของคนที่โมเสสส่งไปสอดแนมที่แผ่นดินนั้น แต่โมเสสเรียกชื่อโฮเชยาบุตรนูนว่าโยชูวา17 โมเสสส่งเขาทั้งหลายไปสอดแนมแผ่นดินคานาอัน และสั่งพวกเขาว่า “จงเข้าไปทางเนเกบ แล้วขึ้นไปยังเขตเทือกเขา18 ตรวจดูว่าแผ่นดินนั้นเป็นอย่างไร และดูว่าคนที่อยู่ในแผ่นดินนั้น เข้มแข็งหรืออ่อนแอ มีจำนวนมากหรือน้อย19 ดูว่าแผ่นดินที่พวกเขาอยู่นั้นดีหรือเลว เมืองต่างๆ ที่เขาอยู่นั้นเป็นค่ายหรือมีกำแพงป้องกัน20 ดูว่าแผ่นดินนั้นอุดมสมบูรณ์หรือไม่ มีป่าไม้ในนั้นหรือไม่ ท่านทั้งหลายจงมีใจกล้าหาญ และนำผลไม้ของแผ่นดินนั้นกลับมาบ้างด้วย” (เวลานั้นเป็นฤดูผลองุ่นรุ่นแรกกำลังสุก)21 เขาทั้งหลายจึงขึ้นไปสอดแนมแผ่นดิน ตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารศิน จนถึงเรโหบตรงทางเข้าเมืองฮามัท22 เขาขึ้นไปทางเนเกบ ถึงเมืองเฮโบรนที่มีพวกคนอานาคคืออาหิมาน เชชัย และทัลมัยอยู่ที่นั่น (เมืองเฮโบรนนี้ถูกสร้างขึ้นก่อนเมืองโศอันในอียิปต์เจ็ดปี)23 เขาทั้งหลายมาถึงหุบเขาเอชโคล์ แล้วพวกเขาตัดองุ่นกิ่งหนึ่งที่มีองุ่นพวงหนึ่งจากที่นั่น ต้องใช้สองคนหามด้วยไม้คาน และพวกเขายังเก็บลูกทับทิมและมะเดื่อมาบ้าง24 เขาเรียกที่นั่นว่าหุบเขาเอชโคล์แปลว่า พวงผล เพราะพวงองุ่นซึ่งคนอิสราเอลตัดมาจากที่นั่น25 ผู้สอดแนมรายงานโมเสส เมื่อผ่านไป 40 วัน เขาทั้งหลายก็กลับจากการสอดแนมแผ่นดินนั้น26 เขากลับมายังโมเสส อาโรน และชุมนุมชนอิสราเอลในถิ่นทุรกันดารปารานที่คาเดช พวกเขากลับมารายงานต่อท่านทั้งสองและชุมนุมชนทั้งหมด ทั้งให้ดูผลไม้ของแผ่นดินนั้น27 เขาทั้งหลายเล่าให้โมเสสฟังว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายไปถึงแผ่นดินซึ่งท่านส่งเราไปนั้น ที่นั่นมีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์จริง และนี่เป็นผลไม้ของแผ่นดินนั้น28 แต่ว่าคนที่อยู่ในแผ่นดินนั้นมีกำลังมาก เมืองของพวกเขาก็มีกำแพงป้องกันและใหญ่โตมาก นอกจากนั้นเรายังเห็นลูกหลานคนอานาคที่นั่นด้วย29 คนอามาเลขอาศัยในดินแดนทางทิศใต้ คนฮิตไทต์ คนเยบุส และคนอาโมไรต์อยู่บนภูเขา คนคานาอันอาศัยอยู่ที่ริมทะเลและตามฝั่งแม่น้ำจอร์แดน”30 แต่คาเลบได้ให้ประชาชนเงียบต่อหน้าโมเสสแล้วกล่าวว่า “ให้เราขึ้นไปทันทีและยึดแผ่นดินนั้น เพราะเราจะชนะแน่นอน”31 แต่คนทั้งหลายที่เข้าไปสอดแนมด้วยกล่าวว่า “เราไม่สามารถเข้าไปและชนะคนเหล่านั้นได้ เพราะพวกเขามีกำลังมากกว่าเรา”32 พวกเขายังกล่าวร้ายเรื่องแผ่นดินที่ได้ไปสอดแนมมาโดยเล่าให้คนอิสราเอลฟังว่า “แผ่นดินที่เราไปสอดแนมดูมาตลอดแล้วนั้น เป็นแผ่นดินที่กินคนซึ่งอยู่ในนั้น ชาวเมืองทั้งหมดที่เราเห็นล้วนเป็นคนรูปร่างใหญ่โต33 ที่นั่นเราเห็นคนเนฟิลคือพวกมนุษย์ที่มีรูปร่างใหญ่โตมากราวกับยักษ์ปฐก.6:4(คนอานาคนั้นมาจากคนเนฟิล) ในสายตาของเรา เราเป็นเหมือนตั๊กแตน และเราก็เป็นเช่นนั้นในสายตาของพวกเขา”