1 การทรงลงโทษศิโยน (อาเลฟ)อนิจจา ทองคำก็หมองสีทองนพคุณก็เปลี่ยนไปอัญมณีศักดิ์สิทธิ์ถูกทิ้งอยู่เกลื่อนกลาดตามหัวถนนทุกสายב (เบท)2 บุตรทั้งหลายแห่งศิโยนผู้ล้ำค่าหมายถึง ประชากรในเยรูซาเล็มเปรียบได้กับทองบริสุทธิ์นั้นอนิจจา ถูกตีราคาเพียงเท่าหม้อดินที่ทำขึ้นด้วยมือของช่างปั้นหม้อג (กิเมล)3 แม้หมาป่ายังเอานมออกให้ลูกของมันดูดแต่ประชาชนของข้าพเจ้าใจร้ายดุจนกกระจอกเทศในถิ่นทุรกันดารד (ดาเลท)4 ลิ้นของเด็กอ่อนติดแนบเพดานปากด้วยความกระหายพวกเด็กได้ขออาหารแต่ไม่มีผู้ใดให้เขาה (เฮ)5 พวกที่เคยรับประทานอาหารชั้นเลิศกลับถูกละทิ้งอยู่ตามถนนพวกที่เคยสวมเสื้อสีม่วงกลับต้องนอนบนกองขยะו (วาว)6 เพราะโทษทัณฑ์ของประชาชนของข้าพเจ้านั้นใหญ่หลวงกว่าโทษของเมืองโสโดมปฐก.19:24ที่ต้องถูกคว่ำทลายลงในพริบตาเดียวโดยไม่มีมือผู้ใดได้แตะต้องเลยז (ซายิน)7 พวกเจ้านายนั้นหมายถึง บรรดาเจ้านายแห่งศิโยนบริสุทธิ์กว่าหิมะและขาวสะอาดกว่าน้ำนมผิวพรรณภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า กระดูกของเขามีเลือดฝาดยิ่งกว่าสีของทับทิมทับทิม อาจหมายถึง กัลปังหาสีแดง (ซึ่งคนสมัยนั้นถือว่าเป็นของมีค่า)เขามีรูปร่างงามดั่งไพลินח (เฆท)8 บัดนี้หน้าของเขาก็ดำกว่าเขม่าไม่มีผู้ใดจำเขาได้ตามถนนหนังของเขาเหี่ยวหุ้มกระดูกและซูบราวกับไม้เสียบט (เทท)9 ผู้ที่ตายด้วยคมดาบยังดีกว่าผู้ที่ตายด้วยความอดอยากซึ่งค่อยๆ ผอมตายเพราะขาดพืชผลจากไร่นาי (โยด)10 มือของหญิงที่ใจเมตตากลับเอาลูกของตัวต้มกินฉธบ.28:57; อสค.5:10ลูกถูกต้มเป็นอาหารในยามที่ความหายนะมาสู่ประชาชนของข้าพเจ้าכ (คาฟ)11 พระยาห์เวห์ทรงบันดาลโทโสออกมาแล้วพระองค์ได้เทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดและได้ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยนซึ่งเผาผลาญกระทั่งรากฐานของเมืองนั้นל (ลาเมค)12 บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกและชาวพิภพทั้งปวงไม่เชื่อว่าคู่อริหรือศัตรูจะได้เข้าไปในประตูทั้งหลายแห่งเยรูซาเล็มמ (เมม)13 เพราะบาปของพวกผู้เผยพระวจนะของเธอเธอ หมายถึง เยรูซาเล็มและเพราะบาปผิดของพวกปุโรหิตของเธอที่ได้ทำให้โลหิตของผู้ชอบธรรมไหลออกท่ามกลางนครנ (นูน)14 เขาทั้งหลายจึงเดินเปะปะอย่างคนตาบอดไปตามถนนทำให้ตัวเป็นมลทินด้วยโลหิตจนไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องเสื้อผ้าของเขาได้ס (สาเมค)15 คนทั้งหลายร้องตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้น เจ้าพวกมลทินไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกต้องนะ”เมื่อเขาเหล่านั้นหนีและพเนจรไปผู้คนท่ามกลางบรรดาประชาชาติก็กล่าวกันว่า“พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้”פ (เพ)16 พระยาห์เวห์เองภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า พระพักตร์ของพระยาห์เวห์ทรงทำให้เขาทั้งหลายกระจัดกระจายไปพระองค์จะไม่สนพระทัยในเขาอีกเลยพวกเขาจึงไม่นับถือพวกปุโรหิตภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า พวกเขาไม่ยกหน้าของพวกปุโรหิตไม่สำแดงความกรุณาต่อพวกผู้ใหญ่ע (อายิน)17 ตาของพวกเราอ่อนล้ามองหาความช่วยเหลือที่ไร้ค่าพวกเราเฝ้าคอยที่หอเฝ้าของเราคอยประชาชาติที่ไม่อาจช่วยเราได้צ (ซาเด)18 พวกเขาสะกดรอยตามพวกเราจนเราเดินที่ลานเมืองไม่ได้จุดจบของเราใกล้เข้ามาแล้ว วันเวลาของเราก็ถึงที่สุดเพราะจุดจบของเราได้มาถึงק (โคฟ)19 พวกที่ไล่จับพวกเราก็เร็วกว่านกอินทรีในท้องฟ้าพวกเขาไล่กวดเราบนภูเขาเขาซุ่มคอยจับเราในถิ่นทุรกันดารר (เรช)20 เจ้าชีวิตของเราภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ลมหายใจแห่งจมูกของเราคือกษัตริย์ที่พระยาห์เวห์ทรงเจิมไว้นั้นก็ตกหลุมพรางของเขาทั้งหลายแล้วคือพระองค์ผู้ที่เรากล่าวถึงว่า “ภายใต้ร่มเงาของพระองค์เราจะดำรงชีวิตท่ามกลางบรรดาประชาชาติได้”ש (ซิน)21 โอ ธิดาแห่งเอโดม จงเปรมปรีดิ์และยินดีเถิดคือเธอผู้อาศัยอยู่ในแผ่นดินอูสถ้วยนั้นจะผ่านมาถึงเธอด้วยเธอจะเมา และจะเปลือยกายת (ทาว)22 โอ ธิดาแห่งศิโยน การลงโทษเพราะบาปผิดของเธอก็ครบแล้วพระองค์จะไม่ทรงพาเธอไปเป็นเชลยอีกต่อไปโอ ธิดาแห่งเอโดม พระองค์จะทรงลงโทษ เพราะบาปผิดของเธอพระองค์จะทรงเผยบาปของเธอ