1 พระดำรัสเตือนของพระเจ้ากลายเป็นจริง (อาเลฟ)อนิจจา ด้วยพระพิโรธองค์เจ้านายทรงทำให้ธิดาแห่งศิโยนธิดาแห่งศิโยน ในข้อนี้และข้อ 4,8,10,13 และ18 หมายถึง กรุงเยรูซาเล็มอับอายพระองค์ได้ทรงเหวี่ยงศักดิ์ศรีของอิสราเอลให้ตกจากฟ้าถึงดินพระองค์มิได้ทรงระลึกถึงแท่นรองพระบาทในวันแห่งพระพิโรธב (เบท)2 องค์เจ้านายทรงทลายที่อยู่ทั้งสิ้นของยาโคบโดยปราศจากพระกรุณาด้วยความกริ้ว พระองค์ได้ทรงพังที่กำบังทั้งหลายของธิดาแห่งยูดาห์พระองค์ได้ทรงดึงให้ต่ำลงถึงดินและเสื่อมเกียรติคือราชอาณาจักรและเจ้านายג (กิเมล)3 ด้วยพระพิโรธรุนแรง พระองค์ได้ทรงตัดเขาหมายถึง เขาสัตว์ เป็นสัญลักษณ์ของกำลังของอิสราเอลจนสิ้นพระองค์หดพระหัตถ์ขวาจากพวกเขาภาษาฮีบรูไม่มีวลี จากพวกเขา การหดพระหัตถ์ขวาเป็นสำนวนภาษาฮีบรูหมายถึง การปฏิเสธที่จะให้ความช่วยเหลือต่อหน้าศัตรูพระองค์ทรงเผาผลาญยาโคบดุจเปลวเพลิงที่ไหม้ไปโดยรอบד (ดาเลท)4 พระองค์ทรงโก่งคันศรอย่างทรงเป็นศัตรูพระองค์ยกพระหัตถ์ขวาอย่างทรงเป็นอริและได้ทรงประหารทุกคนที่ดวงตาของเราชมชอบนั้นในกระโจมของธิดาแห่งศิโยนพระองค์ได้ทรงระบายพระพิโรธออกมาดุจเพลิงה (เฮ)5 องค์เจ้านายทรงเป็นดั่งศัตรูพระองค์ทรงทลายอิสราเอลพระองค์ทรงทลายวังทุกแห่งของเธอพระองค์ทรงทำลายที่กำบังของเธอและพระองค์ทรงทวีความเศร้าโศกและการคร่ำครวญความเศร้าโศกและการคร่ำครวญ ในภาษาฮีบรูออกเสียงพ้องกันคือ ทาอะนียาห์ วาอะนียาห์ในธิดาแห่งยูดาห์ו (วาว)6 พระองค์ทรงพังพลับพลาของพระองค์เหมือนเพิงในสวนทรงทำลายสถานที่ประชุมของพระองค์พระยาห์เวห์ทรงทำให้ทั้งเทศกาลเลี้ยงและวันสะบาโตหมดสิ้นไปภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ถูกลืมในศิโยนด้วยพระพิโรธเกรี้ยวกราด พระองค์ทรงดูถูกกษัตริย์และปุโรหิตז (ซายิน)7 องค์เจ้านายทรงทิ้งแท่นบูชาของพระองค์ทรงเกลียดสถานนมัสการของพระองค์พระองค์ทรงมอบไว้ในมือศัตรูคือทรงมอบกำแพงวังทั้งหลายนั้นเขาทั้งหลายได้ส่งเสียงอึกทึกในพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์เหมือนอย่างในวันเทศกาลเลี้ยงח (เฆท)8 พระยาห์เวห์ตั้งพระทัยแล้วที่จะทลายกำแพงของธิดาแห่งศิโยนพระองค์ทรงขึงสายวัดไว้แล้วพระองค์มิได้หดพระหัตถ์จากการทำลายพระองค์ทรงทำให้เนินดินและกำแพงนั้นคร่ำครวญให้ทรุดโทรมร่วงโรยไปด้วยกันט (เทท)9 ประตูทั้งหลายของศิโยนทรุดลงในดินแล้วพระองค์ได้ทรงทำลายและหักดาลประตูกษัตริย์และบรรดาเจ้านายแห่งศิโยนตกอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติไม่มีธรรมบัญญัติบรรดาผู้เผยพระวจนะแห่งศิโยนก็หาได้รับนิมิตจากพระยาห์เวห์อีกไม่י (โยด)10 พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยนนั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดินเขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะและนุ่งห่มผ้ากระสอบเป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์บรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็มค้อมศีรษะลงจดดินכ (คาฟ)11 ดวงตาข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้จิตข้าพเจ้าก็วุ่นวายดูเชิงอรรถ พคค.1:20ใจข้าพเจ้าก็ระทมภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ตับข้าพเจ้าถูกเทลงดินเพราะความพินาศแห่งประชาชนของข้าพเจ้าและเพราะเด็กเล็กและเด็กอ่อนเป็นลมสลบอยู่ตามลานเมืองל (ลาเมค)12 เด็กๆ ถามแม่ของตัวว่า“อาหารและน้ำดื่มภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ข้าวและเหล้าองุ่นอยู่ที่ไหน?”ขณะเขาเป็นลมสลบดุจคนบาดเจ็บสาหัสอยู่ตามลานเมืองเมื่อชีวิตของเขาต้องสิ้นไปที่อกแม่ของเขาמ (เมม)13 โอ ธิดาแห่งเยรูซาเล็มข้าจะพูดอะไรเพื่อช่วยเจ้า? ข้าจะเปรียบเจ้ากับอะไร?โอ ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยนข้าจะเทียบเจ้ากับอะไร เพื่อจะปลอบโยนเจ้าได้?เพราะหายนะของเจ้าใหญ่ดุจทะเลผู้ใดจะเยียวยาเจ้าได้เล่า?נ (นูน)14 ผู้เผยพระวจนะของเจ้าได้เห็นนิมิตลวงและนิมิตหลอกมาบอกเจ้าแทนที่เขาจะเผยบาปของเจ้าเพื่อให้เจ้ากลับสู่สภาพดีภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพื่อให้เจ้ากลับจากการเป็นเชลยเขากลับเห็นนิมิตแปลได้อีกว่า ครุวาท หมายถึง คำพูดที่หนักและรุนแรงสำหรับเจ้าอันเป็นเท็จและล่อลวงס (สาเมค)15 ทุกคนที่ผ่านทางนั้นก็ตบมือเยาะเจ้าเขาทั้งหลายได้หยันและสั่นศีรษะเย้ยธิดาแห่งเยรูซาเล็มว่า“นี่หรือคือนครที่คนทั้งหลายได้ขนานนามว่างามเลิศว่าเป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วโลก?”פ (เพ)16 ศัตรูทั้งหมดของเจ้าได้อ้าปากว่าเจ้าเขาทั้งหลายหยันและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเขาพากันร้องว่า “เราได้ทลายเมืองนี้แล้ววันนี้แหละที่เรารอคอยเราพบแล้ว เราเห็นแล้ว”ע (อายิน)17 พระยาห์เวห์ทรงทำตามพระประสงค์แล้วทรงทำให้พระดำรัสสำเร็จตามที่ทรงบัญชาไว้นานแล้วพระองค์ได้ทรงทำลายลงโดยปราศจากพระกรุณาทรงทำให้ศัตรูเปรมปรีดิ์เย้ยเจ้าทรงเสริมกำลังแก่พวกศัตรูของเจ้าภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ทรงชูเขาของศัตรูของเจ้าצ (ซาเด)18 ใจของพวกเขาร้องทูลองค์เจ้านายว่าโอ กำแพงของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ยจงให้น้ำตาไหลพรั่งพรูดุจสายธารทั้งกลางวันและกลางคืนเจ้าอย่าได้หยุดหย่อนเลยอย่าให้ดวงตาได้พักเลยק (โคฟ)19 จงลุกขึ้นร้องทูลตอนกลางคืนทุกยามจงระบายความในใจของเจ้าออกมาอย่างน้ำเฉพาะพระพักตร์องค์เจ้านายจงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์เพื่อขอชีวิตลูกเด็กเล็กแดงของเจ้าที่หิวจนเป็นลมสลบไปตามหัวถนนทุกแห่งר (เรช)20 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทอดพระเนตรเถิดว่าพระองค์ได้ทรงทำการเช่นนี้แก่ผู้ใด?ควรที่ผู้หญิงจะกินลูกของตนจะกินทารกที่ยังอุ้มอยู่หรือ?ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะควรจะถูกประหารในสถานนมัสการขององค์เจ้านายหรือ?ש (ซิน)21 ผู้อ่อนวัยและผู้สูงวัยนอนอยู่ตามพื้นดินบนถนนคนหนุ่มและคนสาวของข้าพระองค์ล้มลงด้วยดาบพระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธทรงสังหารโดยปราศจากพระกรุณาת (ทาว)22 พระองค์ทรงเรียกผู้ที่ข้าพระองค์กลัวจากรอบด้านมาอย่างในวันเทศกาลเลี้ยงพอถึงวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ก็ไม่มีสักคนหนึ่งหนีรอดได้ผู้ที่ข้าพระองค์ได้อุ้มชูและเลี้ยงดูมานั้นศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายแล้ว