1 นิมิตที่พระเจ้าทรงปรากฏในพระวิหาร ในปีที่กษัตริย์อุสซียาห์สิ้นพระชนม์2 พกษ.15:7;2 พศด.26:23 ข้าพเจ้าเห็นองค์เจ้านายประทับบนพระที่นั่งอันสูงส่งและรับการเทิดทูน และชายฉลองพระองค์ชายฉลองพระองค์ เป็นคำราชาศัพท์หมายถึง ชายเสื้อของพระองค์เต็มพระวิหาร2 เหนือพระองค์มีพวกเสราฟิมยืนอยู่ แต่ละองค์มีปีก 6 ปีก ใช้ 2 ปีกปิดหน้า ใช้ 2 ปีกปิดเท้า และใช้ 2 ปีกบินไป3 ต่างก็ร้องต่อกันและกันว่า“บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ พระยาห์เวห์จอมทัพวว.4:8แผ่นดินโลกทั้งสิ้นเต็มด้วยพระสิริของพระองค์”4 แล้วฐานของธรณีประตูทั้งหลายก็สั่นไหวเนื่องด้วยเสียงของผู้ร้อง และพระนิเวศก็เต็มด้วยควันวว.15:85 และข้าพเจ้ากล่าวว่า “วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะว่าข้าพเจ้าพินาศแล้ว เพราะข้าพเจ้าเป็นคนริมฝีปากไม่สะอาดและข้าพเจ้าอยู่ท่ามกลางชนชาติที่ริมฝีปากไม่สะอาด แต่ดวงตาของข้าพเจ้าได้เห็นกษัตริย์ คือพระยาห์เวห์จอมทัพ”6 แล้วองค์หนึ่งในพวกเสราฟิมบินมาหาข้าพเจ้า ในมือมีถ่านเพลิงซึ่งท่านเอาคีมคีบมาจากแท่นบูชา7 และท่านแตะต้องปากของข้าพเจ้าพูดว่า “นี่แน่ะ สิ่งนี้ได้แตะต้องริมฝีปากของเจ้าแล้ว ความผิดของเจ้าก็ถูกขจัด และบาปของเจ้าก็ได้รับการลบล้าง”8 และข้าพเจ้าได้ยินพระสุรเสียงขององค์เจ้านายตรัสว่า “เราจะใช้ผู้ใดไป? และผู้ใดจะไปแทนพวกเรา? ” แล้วข้าพเจ้าทูลว่า “ข้าพระองค์อยู่นี่ ขอทรงใช้ข้าพระองค์เถิด”9 และพระองค์ตรัสว่า “ไปเถอะและกล่าวแก่ชนชาตินี้ว่า‘ฟังแล้วฟังอีก แต่อย่าเข้าใจดูแล้วดูอีก แต่อย่ามองเห็น’10 จงทำให้ใจของชนชาตินี้มืดทึบและทำให้หูของเขาตึงและทำให้ตาของเขาบอดมิฉะนั้นเขาจะเห็นด้วยตาของเขาได้ยินด้วยหูของเขาและเข้าใจด้วยใจของเขาแล้วหันกลับมาและได้รับการรักษาให้หาย”มธ.13:14-15; มก.4:12; ลก.8:10; ยน.12:40; กจ.28:26-2711 แล้วข้าพเจ้าว่า “ข้าแต่องค์เจ้านาย นานเท่าไร? ” และพระองค์ตรัสว่า“จนกว่าเมืองทั้งหลายถูกทิ้งร้างไม่มีผู้อยู่อาศัยและบ้านเรือนไม่มีคนแผ่นดินก็ร้างเปล่าอย่างสิ้นเชิง12 และพระยาห์เวห์ทรงกวาดคนออกไปไกลและที่ที่ถูกทิ้งร้างท่ามกลางแผ่นดินนั้นมีมากมาย13 และแม้ว่ายังมีเหลืออยู่ในนั้นสักหนึ่งในสิบก็จะต้องถูกไฟเผาอีกเหมือนต้นสนหรือต้นโอ๊กคือต้นก่อที่เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ซึ่งเหลืออยู่แต่ตอเมื่อถูกโค่น”ตอของมันคือเมล็ดพันธุ์บริสุทธิ์