1 คำยืนยันที่จะทรงช่วยกู้อิสราเอล โอ แผ่นดินชายทะเล จงนิ่งเงียบต่อเราจงให้ชนชาติทั้งหลายฟื้นกำลังขึ้นใหม่ให้พวกเขาเข้ามาใกล้ แล้วให้เขาพูดให้เราเข้ามาใกล้ด้วยกันเพื่อการพิพากษา2 ใครได้เร้าใจคนหนึ่งมาจากตะวันออกและเรียกท่านด้วยความชอบธรรมมายังพระบาทพระองค์?แปลได้อีกว่า และเรียกท่านมาปรนนิบัติพระองค์?ทั้งมอบบรรดาประชาชาติให้แก่ท่านท่านจึงเหยียบบรรดากษัตริย์ไว้ใต้เท้าท่านทำให้พวกเขาเหมือนผงคลีด้วยดาบของท่านและเหมือนตอข้าวที่ถูกลมพัดด้วยคันธนูของท่าน3 ท่านไล่ตามพวกเขาและผ่านเขาไปอย่างปลอดภัยตามทางที่เท้าของท่านไม่เคยเหยียบ4 ใครได้ประกอบกิจและทำเช่นนี้ที่เรียกชาติพันธุ์ทั้งหลายออกมาตั้งแต่ปฐมกาล?คือตัวเรายาห์เวห์ ผู้เป็นเบื้องต้น และเป็นเบื้องปลายเราคือผู้นั้น5 แผ่นดินชายทะเลเห็นแล้วก็กลัวปลายแผ่นดินโลกก็สั่นเทาเขาทั้งหลายมาใกล้และเข้ามาแล้ว6 แต่ละคนช่วยเพื่อนบ้านของตนและพูดกับพี่น้องของตนว่า “จงเข้มแข็ง”7 ช่างฝีมือก็หนุนใจช่างทองผู้ใช้ค้อนทุบให้เรียบก็หนุนใจผู้ตีทั่งพูดเรื่องการบัดกรีแปลได้อีกว่า การเชื่อมว่า “ดีแล้ว”และเขาก็ทำให้มันมั่นคงด้วยตะปูเพื่อไม่ให้มันเลื่อน8 แต่เจ้า อิสราเอล ผู้รับใช้ของเรายาโคบผู้ซึ่งเราเลือกไว้เชื้อสายของอับราฮัมสหายของเรา2 พศด.20:7; ยก.2:239 เจ้าผู้ที่เรานำมาจากปลายแผ่นดินโลกและเรียกมาจากที่ไกลสุดของโลกแล้วพูดกับเจ้าว่า “เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเราเราได้เลือกเจ้าและไม่ปฏิเสธเจ้า”10 อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้าอย่าขยาด เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้าเราจะเสริมกำลังเจ้า เราจะช่วยเจ้าเราจะชูเจ้าด้วยมือขวาอันชอบธรรมของเรา11 นี่แน่ะ ทุกคนที่โกรธเคืองเจ้าจะต้องอายและอดสูคนทั้งหลายที่ต่อสู้กับเจ้าจะกลายเป็นศูนย์และพินาศไป12 เจ้าจะค้นคนที่ต่อสู้กับเจ้าแต่เจ้าจะไม่พบเขาผู้ทำสงครามกับเจ้าจะกลายเป็นศูนย์และไม่เหลืออยู่13 เพราะเราคือยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้าเราฉวยมือขวาของเจ้าไว้คือเราที่พูดกับเจ้าว่า “อย่ากลัวเลยเราเองจะช่วยเจ้า”14 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “อย่ากลัวเลย เจ้าหนอนยาโคบเจ้าอิสราเอลผู้เล็กน้อยเราเองจะช่วยเจ้าผู้ไถ่ของเจ้าคือองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล15 ดูสิ เราจะทำเจ้าให้เป็นเลื่อนนวดข้าวทั้งใหม่ ทั้งคม และมีฟันหลายๆ อันเจ้าจะนวดและบดภูเขาและเจ้าจะทำให้เนินเขาเป็นเหมือนแกลบ16 เจ้าจะฝัดร่อนพวกมัน แล้วลมจะพัดมันไปเสียและพายุจะกระจายพวกมันเจ้าจะเปรมปรีดิ์ในพระยาห์เวห์เจ้าจะอวดอ้างในองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล17 “คนจนและคนขัดสนแสวงหาน้ำแต่ไม่พบและลิ้นของเขาก็แห้งผากด้วยความกระหายเรา ยาห์เวห์ จะตอบพวกเขาเองเรา พระเจ้าของอิสราเอลจะไม่ทอดทิ้งเขา18 เราจะเปิดแม่น้ำบนที่สูงโล้นทั้งหลายและน้ำพุท่ามกลางหุบเขาทั้งปวงเราจะทำถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำและแผ่นดินแห้งแล้งเป็นน้ำพุ19 เราจะใส่ต้นสนสีดาร์ไว้ในถิ่นทุรกันดารทั้งต้นกระถินเทศ ต้นน้ำมันเขียวและต้นมะกอกเราจะวางต้นสนสามใบไว้ในที่ราบแห้งแล้งด้วยกันกับต้นสนเขาและต้นช้องรำพัน20 เพื่อคนทั้งหลายจะเห็นและรับรู้เขาจะใคร่ครวญและเข้าใจด้วยกันว่าพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ทรงทำการนี้องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลได้สร้างสิ่งนี้”21 ความไร้ประโยชน์ของรูปเคารพ พระยาห์เวห์ตรัสว่า จงนำคดีของเจ้ามากษัตริย์ของยาโคบตรัสว่า จงเอาข้อพิสูจน์ของเจ้ามา22 ให้พวกเขาเอามา และบอกพวกเราว่าจะเกิดอะไรขึ้นจงบอกว่าสิ่งที่ล่วงเลยมาแล้วมีอะไรบ้างเพื่อเราจะพิจารณาสิ่งเหล่านั้นแล้วทราบถึงผลที่ตามมาของสิ่งเหล่านั้นหรือพูดให้พวกเราฟังถึงสิ่งที่จะบังเกิดมา23 จงบอกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้เพื่อพวกเราจะรู้ว่าพวกเจ้าเป็นพระเออ จงให้สิ่งดีหรือสิ่งร้ายเพื่อพวกเราจะจ้องและมองดูพร้อมกันแปลได้อีกว่า เพื่อพวกเราจะหวาดหวั่นและกลัว24 นี่แน่ะ เจ้าเป็นเหมือนความว่างเปล่าและการงานของเจ้าก็ว่างเปล่าผู้เลือกเจ้าก็เป็นที่น่าเกลียดน่าชัง25 เราได้เร้าใจผู้หนึ่งจากทิศเหนือและเขามาแล้วจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้น เขาจะออกนามของเราเขาจะมาเหนือผู้ครอบครองเหมือนเหยียบปูนเหมือนช่างปั้นหม้อย่ำดินเหนียว26 ใครบอกไว้ตั้งแต่เริ่มแรก เพื่อเราจะทราบหรือบอกล่วงหน้าเพื่อเราจะพูดว่า “ถูกแล้ว”?เออ ไม่มีใครบอก ไม่มีใครประกาศเออ ไม่มีใครได้ยินถ้อยคำของเจ้า27 เราเป็นผู้แรกที่กล่าวกับศิโยนว่าแปลได้อีกว่า เรากล่าวกับศิโยนก่อนว่า “จงดูเถิด จงดูพวกเขา”และให้ผู้นำข่าวไปยังเยรูซาเล็ม28 แต่เมื่อเรามองดูก็ไม่พบใครไม่มีที่ปรึกษาในหมู่คนพวกนี้คือคนที่ให้คำตอบได้เมื่อเราถาม29 นี่แน่ะ พระทั้งหมดล้วนเป็นศูนย์แปลตามฉบับทะเลตาย ส่วนฮีบรูว่า ล้วนชั่วร้ายกิจการของพวกมันก็ไม่มีอยู่รูปเคารพหล่อของพวกมันก็เป็นแต่ลมและความว่างเปล่า