1 ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ ครุวาทคำพูดที่หนักและรุนแรงเกี่ยวกับโมอับอสย.25:10-12; ยรม.48:1-47; อสค.25:8-11; อมส.2:1-3; ศฟย.2:8-11เพราะเมืองอาร์ถูกทำลายในคืนเดียวโมอับถูกทำให้ย่อยยับเพราะเมืองคีร์ถูกทำลายในคืนเดียวโมอับถูกทำให้ย่อยยับ2 เมืองดีโบนขึ้นไปยังวิหารไปยังปูชนียสถานสูงเพื่อร้องไห้โมอับคร่ำครวญถึงเมืองเนโบและเมืองเมเดบาศีรษะทุกศีรษะก็โล้นและหนวดเคราของทุกคนล้วนถูกโกน3 พวกเขาคาดผ้ากระสอบเป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์อยู่ตามถนนทุกคนคร่ำครวญน้ำตานองทั้งบนหลังคาบ้านและตามลานเมือง4 เมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้องเสียงของพวกเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาสเพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดังตัวของเขาก็สั่นเทา5 ใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับผู้ลี้ภัยโมอับหนีไปยังเมืองโศอาร์ไปยังเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์เพราะตามทางที่ขึ้นไปเมืองลูฮีทเขาขึ้นไปและร่ำไห้ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิมเขาเปล่งเสียงร้องถึงการถูกทำลาย6 ธารน้ำที่นิมริมก็กลายเป็นที่ร้างหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอกพืชเขียวสดไม่มีอีกแล้ว7 เพราะฉะนั้น ความมั่งคั่งที่เขาได้มาและที่เขาสะสมเอาไว้พวกเขาขนเอามันไปข้ามลำธารต้นหลิวคือลำธารบริเวณชายแดนของโมอับกับเอโดม8 เพราะเสียงร่ำร้องกระจายไปทั่วทั้งแผ่นดินโมอับเสียงคร่ำครวญไปถึงเมืองเอกลาอิมเสียงคร่ำครวญไปถึงเมืองเบเออร์เอลิม9 เพราะลำน้ำของเมืองดีโมนเต็มด้วยเลือดถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีกคือให้สิงโตแก่คนโมอับที่หลบหนีไปและแก่คนเหลืออยู่ในแผ่นดิน