1 พระเจ้าทรงวิงวอนอิสราเอลผู้ดื้อรั้น ถึงหัวหน้านักร้อง ตามทำนองกิททีธ ของอาสาฟจงร้องเพลงด้วยความยินดีถวายแด่พระเจ้า พระกำลังของพวกเราจงโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายแด่พระเจ้าของยาโคบ2 จงเปล่งเสียงเพลง จงตีรำมะนากลองขึงหนังหน้าเดียว รูปกลมแป้นทั้งพิณเขาคู่อันไพเราะและพิณใหญ่3 จงเป่าแตรในวันขึ้นหนึ่งค่ำและในวันขึ้นสิบห้าค่ำ ซึ่งเป็นวันเทศกาลเลี้ยงของพวกเรากดว.10:104 เพราะเป็นกฎเกณฑ์สำหรับอิสราเอลเป็นกฎระเบียบของพระเจ้าแห่งยาโคบ5 พระองค์ทรงตราเป็นกฎเกณฑ์ในโยเซฟเมื่อเสด็จออกไปโจมตีแผ่นดินอียิปต์ข้าพเจ้าได้ยินเสียงพูดซึ่งข้าพเจ้าไม่รู้จัก กล่าวว่า6 “เราปลดภาระจากบ่าของเขาเขา หมายถึง คนอิสราเอลเมื่อตกเป็นทาสในอียิปต์เราให้มือของเขาพ้นจากการยกของหนัก7 เมื่อทุกข์ใจเจ้าเรียก เราก็ช่วยกู้เจ้าเราตอบเจ้าในที่ลับลี้ของฟ้าร้องเราได้ทดสอบเจ้าที่น้ำแห่งเมรีบาห์อพย.17:7; กดว.20:13 เส-ลาห์8 ประชากรของเราเอ๋ย จงฟังแล้วเราจะทักท้วงเจ้าโอ อิสราเอลเอ๋ย ถ้าเพียงแต่เจ้าจะฟังเรา9 ห้ามมีพระอื่นท่ามกลางเจ้าห้ามกราบไหว้พระต่างด้าวอพย.20:2-3; ฉธบ.5:6-710 เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้ได้พาเจ้าขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์จงอ้าปากของเจ้าให้กว้าง แล้วเราจะป้อนเจ้าให้อิ่ม11 “แต่ประชากรของเราไม่ฟังเสียงของเราอิสราเอลไม่เชื่อฟังเรา12 เราจึงมอบเขาไว้แก่จิตใจดื้อด้านของเขาเองให้ทำตามคำปรึกษาของเขาเอง13 เออ ประชากรของเรา น่าจะฟังเราและอิสราเอล น่าจะเดินในทางของเรา14 แล้วไม่ช้า เราก็จะปราบศัตรูของเขาและจะหันมือของเราสู้คู่อริของเขา”15 บรรดาผู้ที่เกลียดชังพระยาห์เวห์จะแสร้งหมอบราบต่อพระองค์และเวลาของการลงโทษคนพวกนั้นจะยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์16 พระองค์จะทรงเลี้ยงเขาเขา หมายถึง ประชากรของพระเจ้า มิใช่ผู้ที่เกลียดชังพระยาห์เวห์ด้วยข้าวสาลีอย่างดีที่สุด“เราจะให้เจ้าพอใจด้วยน้ำผึ้งที่มาจากหิน”