1 คำอธิษฐานขอชัยชนะแก่ชาติ หลังความพ่ายแพ้ ( สดด.108:6-13 ) ถึงหัวหน้านักร้อง ทำนองชูชันเอดูท มิคทามบทหนึ่งของดาวิด เพื่อสั่งสอนเมื่อท่านขับเคี่ยวกับอารัม-นาหะราอิม และกับอารัมโซบาห์ และเมื่อขากลับโยอาบได้ฆ่าชาวเอโดมเสียหนึ่งหมื่นสองพันคน ในหุบเขาเกลือข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลาย พระองค์ทรงทะลวงแนวป้องกันของข้าพระองค์ทั้งหลายพระองค์ทรงพระพิโรธ แต่บัดนี้ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลับคืนสู่สภาพดีเถิด2 พระองค์ทรงทำให้แผ่นดินหวั่นไหว ทรงให้มันแตกแยกออกขอทรงซ่อมร่องแตกนั้นเพราะมันสั่นคลอน3 พระองค์ทรงให้ประชากรของพระองค์พบความลำบากพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายดื่มเหล้าองุ่นแห่งความซวนเซ4 พระองค์ทรงตั้งธงไว้ให้บรรดาผู้ที่ยำเกรงพระองค์เพื่อเขาจะได้หนีพ้นระยะธนูเส-ลาห์5 ขอประทานชัยชนะแปลได้อีกว่า ขอทรงช่วยให้รอดโดยพระหัตถ์ขวาของพระองค์และขอทรงตอบข้าพระองค์ทั้งหลายเพื่อว่าผู้ที่พระองค์ทรงรักจะได้รับการช่วยกู้6 พระเจ้าตรัสในสถานนมัสการของพระองค์ว่า“เราจะยินดี เราจะแบ่งเมืองเชเคมและแบ่งหุบเขาเมืองสุคคทออก7 กิเลอาดเป็นของเรา และมนัสเสห์เป็นของเราเอฟราอิมเป็นหมวกป้องกันศีรษะของเรายูดาห์เป็นคทาของเรา8 โมอับเป็นอ่างล้างชำระของเราเราเหวี่ยงรองเท้าของเราลงบนเอโดมเราโห่ร้องด้วยความมีชัยเหนือฟีลิสเตีย”9 ผู้ใดจะนำข้าพเจ้ามายังนครมีป้อม?ผู้ใดจะนำข้าพเจ้าไปยังเอโดม?10 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์มิได้ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายแล้วหรือ?ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ไม่ทรงออกไปกับกองทัพของข้าพระองค์ทั้งหลายแล้วหรือ?11 ขอประทานความช่วยเหลือแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายเพื่อต่อต้านศัตรูเพราะความช่วยเหลือของมนุษย์ก็ไร้ผล12 โดยพึ่งพระเจ้า เราจะสู้อย่างเข้มแข็งพระองค์ทรงเป็นผู้เหยียบศัตรูของเราลง