1 เรื่องไร้ผลในการวางใจในอียิปต์ พระเจ้าตรัสว่า “วิบัติแก่ลูกหลานที่ดื้อดึงผู้กระทำแผนงาน แต่ไม่ใช่ของเราผู้กระทำสนธิสัญญา แต่ไม่ใช่ตามน้ำใจเราเขาจะเพิ่มบาปซ้อนบาป2 ผู้ออกเดินไปยังอียิปต์โดยไม่ขอคำปรึกษาของเราเพื่อจะไปลี้ภัยในความอารักขาของฟาโรห์เพื่อจะหาที่กำบังในร่มเงาของอียิปต์3 เพราะฉะนั้น การอารักขาของฟาโรห์ จะกลับเป็นความอับอายของเจ้าและที่กำบังในร่มเงาของอียิปต์กลับเป็นที่ขายหน้าของเจ้า4 เพราะแม้ว่าข้าราชการของเขาอยู่ที่โศอันและทูตของเขาไปถึงฮาเนส5 ทุกคนได้รับความอับอายโดยชนชาติหนึ่งซึ่งช่วยเขาไม่ได้ซึ่งมิได้นำความช่วยเหลือหรือประโยชน์มาให้ได้แต่ความอับอายและความขายหน้า6 ครุวาทเรื่องสัตว์ป่าแห่งเนเกบเขาทั้งหลายบรรทุกทรัพย์สมบัติของเขา บนหลังลาและบรรทุกทรัพย์สินของเขาบนโหนกอูฐไปตลอดแผ่นดินแห่งความยากลำบากแสนระทมที่ซึ่งนางสิงห์และสิงห์ตัวผู้ งูปากกะบะ และงูแมวเซาออกมาไปยังชนชาติหนึ่งซึ่งจะช่วยเขาไม่ได้7 เพราะความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ค่าและเปล่าประโยชน์เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่า“ราหับผู้นั่งเฉย”8 บัดนี้ ไปเถอะ เขียนลงไว้บนแผ่นจารึกต่อหน้าเขาและจดไว้ในหนังสือเพื่อในเวลาที่จะมาถึงจะเป็นสักขีพยานเป็นนิตย์9 เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นชนชาติดื้อดึงเป็นลูกขี้ปดเป็นหลานที่ไม่ยอมฟังพระธรรมของพระเจ้า10 ผู้ตรัสแก่ผู้เล็งญาณว่า “อย่าเห็นเลย”และแก่ศาสดาพยากรณ์ว่า “อย่าพยากรณ์สิ่งที่ถูกต้องแก่เราเลยจงพูดสิ่งราบรื่นแก่เราจงพยากรณ์มายา11 ออกจากทางเสีย หันเสียจากวิถีให้องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลพ้นหน้าพ้นตาของเราเสีย”12 เพราะฉะนั้น องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เพราะเจ้าดูหมิ่นถ้อยคำนี้และวางใจในการบีบบังคับ และการทุจริตและพึ่งอาศัยสิ่งเหล่านั้น13 เพราะฉะนั้น ความบาปผิดนี้จะเป็นแก่เจ้าเหมือนกำแพงสูงแยกออกโผล่ออกไป กำลังจะพังซึ่งจะพังอย่างปัจจุบันทันด่วน ในพริบตาเดียว14 พระองค์จะทรงกระทำให้แตกเหมือนภาชนะของช่างหม้อแตกซึ่งแตกแยกอย่างไม่ปรานีชิ้นที่แตกนั้นไม่พบชิ้นดีพอที่จะตักไฟออกจากเตาหรือใช้ตักน้ำออกจากบ่อเก็บน้ำ”15 เพราะพระเจ้าองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“ในการกลับและหยุดพัก เจ้าทั้งหลายจะรอดกำลังของเจ้าจะอยู่ในความสงบ และความไว้วางใจ”และเจ้าก็ไม่ยอมทำตาม16 แต่เจ้าทั้งหลายว่า“อย่าเลย เราจะขี่ม้าหนีไป”เพราะฉะนั้น เจ้าก็จะหนีไปและ “เราจะขี่ม้าเร็วจัด”เพราะฉะนั้น ผู้ไล่ตามเจ้าทั้งหลายจะเร็วจัด17 คนพันหนึ่งจะหนีเพราะคำขู่เข็ญของคนคนเดียวเจ้าทั้งหลายจะหนีเพราะคำขู่เข็ญของคนห้าคนจนจะเหลือแต่เจ้าเหมือนเสาธงบนยอดภูเขาเหมือนอาณัติสัญญาบนเนิน18 พระคุณของพระเจ้าที่ทรงสัญญาประทานแก่อิสราเอล เพราะฉะนั้น พระเจ้าทรงคอยที่จะทรงพระกรุณาเจ้าทั้งหลายเพราะฉะนั้น พระองค์จึงทรงลุกขึ้นเพื่อเมตตาเจ้าเพราะพระเจ้าเป็นพระเจ้าแห่งความยุติธรรมผู้ที่คอยท่าพระองค์จะได้รับพระพร19 เออ ประชาชนผู้อาศัยในศิโยน ณ เยรูซาเล็มเอ๋ย เจ้าจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป เมื่อได้ยินเสียงเจ้าร้องทูล พระองค์จะทรงเมตตาต่อเจ้า เมื่อพระองค์ทรงได้ยิน พระองค์จะตอบเจ้า20 และถึงแม้องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานอาหารแห่งความยากลำบากและน้ำแห่งความทุกข์ใจให้แก่เจ้า ถึงกระนั้นพระครูของเจ้าจะไม่ซ่อนตัวอีกเลย แต่ตาของเจ้าจะเห็นพระครูของเจ้า21 และเมื่อเจ้าหันไปทางขวา หรือหันไปทางซ้าย หูของเจ้าจะได้ยินวจนะข้างหลังเจ้า ว่า “นี่เป็นหนทาง จงเดินในทางนี้”22 แล้วเจ้าจะทำลายรูปเคารพสลักอาบเงินของเจ้า และรูปเคารพหล่อชุบทองคำของเจ้า เจ้าจะกระจายมันไปอย่างของไม่สะอาด และเจ้าจะกล่าวแก่มันว่า “ไปให้พ้น”23 และพระองค์จะประทานฝนให้แก่เมล็ดพืชซึ่งเจ้าหว่านลงที่ดิน และประทานข้าว ซึ่งเป็นผลิตผลของดิน และข้าวจะอุดมและสมบูรณ์ ในวันนั้น โคของเจ้าจะกินอยู่ในลานหญ้าใหญ่24 และวัวกับลาที่ใช้ทำนาจะกินข้าวใส่เกลือ ซึ่งใช้พลั่วและส้อมซัด25 และบนภูเขาสูงทุกแห่ง และบนเนินสูงทุกแห่งจะมีลำธารมีน้ำไหล ในวันที่มีการฆ่ากันใหญ่ เมื่อหอคอยพังลง26 ยิ่งกว่านั้นอีก แสงสว่างของดวงจันทร์จะเหมือนแสงสว่างของอาทิตย์ และแสงสว่างของดวงอาทิตย์จะเป็นเจ็ดเท่า และเป็นอย่างแสงสว่างของเจ็ดวัน ในวันที่พระเจ้าทรงพันรอยบาดเจ็บแห่งชนชาติของพระองค์ และรักษาบาดแผลซึ่งเขาถูกพระองค์ทรงตีนั้น27 พระเจ้าทรงลงโทษอัสซีเรีย ดูเถิด พระนามของพระเจ้ามาจากที่ไกลร้อนด้วยความกริ้วของพระองค์ ในควันทึบที่ลอยสูงขึ้นไปริมพระโอษฐ์ของพระองค์เต็มด้วยความกริ้วและพระชิวหาของพระองค์เหมือนไฟเผาผลาญ28 พระปัสสาสะของพระองค์เหมือนลำธารท่วมท้น ที่ท่วมถึงคอเพื่อจะร่อนบรรดาประชาชาติ ด้วยตะแกรงแห่งการทำลายและจะมีบังเหียนซึ่งพาให้เจิ่นที่ขากรรไกรของชนชาติทั้งหลาย29 เจ้าจะมีบทเพลงอย่างคืนที่มีเทศกาลศักดิ์สิทธิ์ และมีใจยินดี อย่างคนที่ออกเดินตามเสียงปี่ เพื่อไปยังภูเขาของพระเจ้า ถึงพระศิลาแห่งอิสราเอล30 และพระเจ้าจะทรงกระทำให้พระสุรเสียงกัมปนาทของพระองค์เป็นที่ได้ยิน และจะทรงให้เห็นพระกรฟาดลงของพระองค์ ด้วยความกริ้วอย่างเกรี้ยวกราด และเปลวแห่งเพลิงเผาผลาญ พร้อมกับฝนกระหน่ำ และพายุ และลูกเห็บ31 คนอัสซีเรียจะสยดสยองด้วยพระสุรเสียงของพระเจ้า พระองค์ทรงโบยตีด้วยพระคทาของพระองค์32 และจังหวะไม้เรียวลงโทษทุกจังหวะ ซึ่งพระเจ้าโบยลงเหนือเขา จะเข้ากับเสียงรำมะนาและพิณเขาคู่ พระองค์จะทรงต่อสู้เขาด้วยสงครามฟาดฟัน33 เพราะที่สำหรับเผาก็จัดไว้นานแล้ว เออ เตรียมไว้สำหรับพระราชา เชิงตะกอนก็ลึกและกว้าง พร้อมไฟและฟืนมากมาย คือ พระปัสสาสะของพระเจ้าเหมือนธารกำมะถันมาจุดให้ลุก