1 ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ อสย. 25:10-12; ยรม. 48:1-47; อสค. 25:8-11; อมส. 2:1-3; ศฟย. 2:8-11เพราะนครอาร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียวโมอับได้ถึงหายนะเพราะนครคีร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียวโมอับได้ถึงหายนะ2 บายิทและดีโบนได้ขึ้นไปยังปูชนียสถานสูงเพื่อจะร่ำไห้โมอับคร่ำครวญถึง ,เนโบและถึง หรือ บนเมเดบาศีรษะทุกศีรษะก็โล้นและหนวดเคราทุกคนก็ถูกขลิบ3 เขาคาดผ้ากระสอบอยู่ในถนนหนทางทุกคนร่ำไห้เป็นนักหนาที่บนหลังคาเรือนและตามลานเมือง4 เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้องเสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาสเพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดังจิตใจของเขาสั่นสะเทือน5 จิตใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับผู้หลบภัยของโมอับนั้นหนีไปยังโศอาร์ไปยังเอกลัทเชลีชิยาห์เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีทเขาขึ้นไปคร่ำครวญตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิมเขาเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย6 ธารน้ำที่นิมริมก็ถูกทิ้งร้างหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอกผักสดไม่มีเลย7 เพราะฉะนั้น ส่วนที่เหลือซึ่งเขาเก็บได้และที่เขาสะสมไว้เขาขนเอาไปข้ามลำธารต้นไค้8 เพราะเสียงร้องได้กระจายไปทั่วแผ่นดินโมอับเสียงคร่ำครวญไปถึงเอกลาอิมเสียงคร่ำครวญไปถึงเบเออร์เอลิม9 เพราะน้ำของเมืองดีโมนมีเลือดเต็มไปหมดถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีกคือให้สิงห์สำหรับชาวโมอับที่หนีไปและสำหรับคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน