1 နွေ ကာ လ ၌ မိုဃ်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ စ ပါး ရိတ် ရာ ကာ လ ၌ မိုဃ်း ရေ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ မိုက် သော သူ သည် ဂုဏ် အ သ ရေ ကို မ ခံ သင့်။2 စာ ငှက် သည် အ ရပ် ရပ် လှည့် လည် ၍၊ ဇ ရက် သည် လည်း ပျံ သွား သ ကဲ့ သို့၊ ထို နည်း တူ အ ကြောင်း မ ရှိ သော ကျိန် ဆဲ ခြင်း သည် မ သင့် မ ရောက် တတ်။3 မြင်း ဘို့ နှင် တံ၊ မြည်း ဘို့ ဇက် ကြိုး၊ မိုက် သော သူ ၏ ကျော ဘို့ ကြိမ် လုံး သည် သင့် ပေ ၏။4 မိုက် သော သူ ၏ သ ဘော သို့ လိုက် ၍၊ သူ ၏ စ ကား ကို မ ချေ နှင့်။ ထို သို့ ချေ လျှင် သူ နှင့် တူ လိမ့် မည်။5 မိုက် သော သူ ၏ သ ဘော သို့ လိုက် ၍ သူ ၏ စ ကား ကို ချေ လော့။ သို့ မ ဟုတ်၊ သူ သည် ဝါ ကြွား သော စိတ် ရှိ လိမ့် မည်။6 မိုက် သော သူ တွင် မှာ လိုက် သော သူ သည် ကိုယ် ခြေ ကို ဖြတ် ၍ အ ကျိုး နည်း ရှိ ၏။7 သုတ္တံ စ ကား ကို မိုက် သော သူ ပြော ခြင်း သည် ခြေ ဆွံ့ သော သူ ၏ ခြေ ကြွ ခြင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။8 မိုက် သော သူ ကို ချီး မြှောက် ခြင်း သည် ကျောက် ပုံ ၌ ကျောက် မြတ် ကို ပစ် ထား ခြင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။9 ဆူး သည် ယစ် မူး သော သူ ၏ လက် ကို စူး သ ကဲ့ သို့၊ သုတ္တံ စ ကား သည် မိုက် သော သူ ၏ နှုတ် ၌ ရှိ ၏။10 ကြီး သော သူ သည် ခပ် သိမ်း သော သူ တို့ ကို တုန် လှုပ် စေ တတ် ၏။ မိုက် သော သူ နှင့် ပြစ် မှား တတ် သော သူ တို့ ကို စေ သုံး တတ် ၏။11 ခွေး သည် မိ မိ အန် ဖတ် ကို ပြန် ၍ စား တတ် သ ကဲ့ သို့၊ မိုက် သော သူ သည် မိုက် သော အ ကျင့် ကို ပြန် ၍ ကျင့် တတ် ၏။12 ငါ သည် ပ ညာ ရှိ ၏ ဟု ထင် သော သူ ရှိ လျှင်၊ ထို သူ ၌ မြော် လင့် စ ရာ အ ခွင့် ရှိ သည် ထက်၊ မိုက် သော သူ ၌ သာ ၍ မြော် လင့် စ ရာ အ ခွင့် ရှိ ၏။13 ပျင်း ရိ သော သူ က၊ အိမ် ပြင် မှာ ခြင်္သေ့ ရှိ ၏။ လမ်း တို့ ၌ ခြင်္သေ့ ရှိ ၏ ဟု ဆို တတ် ၏။14 တံ ခါး ရွက် သည် စ ရွေး ၌ လည် သ ကဲ့ သို့ ပျင်း ရိ သော သူ သည် အိပ် ရာ ပေါ် မှာ လည် တတ် ၏။15 ပျင်း ရိ သော သူ သည် မိ မိ လက် ကို အိုး ၌ သွင်း သော် လည်း၊ တ ဖန် နှုတ် ၍ မိ မိ ပ စပ် သို့ ခွံ့ ရ လျှင် စိတ် ညစ် တတ် ၏။16 ပျင်း ရိ သော သူ က၊ ငါ သည် အ ကျိုး အ ကြောင်း ကို ပြ တတ် သော သူ ခု နစ် ယောက် ထက် သာ ၍ ပ ညာ ရှိ သည် ဟု ကိုယ် ကို ထင် တတ် ၏။17 လမ်း ၌ ရှောက် သွား ၍ မိ မိ မ ဆိုင် သော အ မှု ကို ရော နှော သော သူ သည် ခွေး နား ရွက် ကို ကိုင် ဆွဲ သော သူ နှင့် တူ ၏။18 ငါ ကျီ စား ရုံ မျှ သာ ပြု သည် ဟု ဆို လျက်၊19 မိ မိ အိမ် နီး ချင်း ကို လှည့် စား သော သူ သည် မီး စ၊ မြှား၊ သေ ဘေး ကို ပစ် တတ် သော အ ရူး နှင့် တူ ၏။20 ထင်း မ ရှိ လျှင် မီး သေ တတ် သ ကဲ့ သို့ ကုန်း တိုက် သော သူ မ ရှိ လျှင် ရန် ငြိမ်း တတ် ၏။21 မီး ခဲ ချင်း ပြု သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ထင်း သည် မီး ကို မွေး သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ရန် တွေ့ တတ် သော သူ သည် ခိုက် ရန် မှု ကို ပြု စု တတ် ၏။22 ကုန်း တိုက် သော သူ ၏ စ ကား သည် မြိန် သော ခဲ ဘွယ် စား ဘွယ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ဝမ်း အ တွင်း သို့ ဝင် တတ် ၏။23 ချစ် အား ကြီး သော နှုတ် နှင့်၊ ဆိုး ညစ် သော စိတ် နှ လုံး သည် ချော် မွမ်း မံ သော အိုး ခြမ်း နှင့် တူ ၏။24 အ ငြိုး ထား သော သူ သည် နှုတ် ဖြင့် လျှို့ ဝှက် ၍၊ ကိုယ် အ ထဲ မှာ လှည့် စား သော သ ဘော ကို ဝှက် ထား တတ် ၏။25 ထို သို့ သော သူ ၏ စ ကား သည် ချို သော် လည်း မ ယုံ နှင့်။ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး ထဲ မှာ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဘွယ် သော အ ရာ ခု နစ် ပါး ရှိ ၏။26 အ ငြိုး ထား ခြင်း ကို လှည့် စား ခြင်း အား ဖြင့် ဝှက် ထား သော သူ ၏ ဒု စ ရိုက် အ ပြစ် သည် ပ ရိ သတ် ရှေ့ မှာ ထင် ရှား လိမ့် မည်။27 တွင်း တူး သော သူ သည် မိ မိ တွင်း ထဲ သို့ ကျ လိမ့် မည်။ ကျောက် ကို လှိမ့် သော သူ အ ပေါ် သို့ ထို ကျောက် သည် ပြန် ၍ လိမ့် လိမ့် မည်။28 မု သာ ပြော တတ် သော သူ သည် မိ မိ ညှဉ်း ဆဲ သော သူ တို့ ကို မုန်း တတ် ၏။ ချော့ မော့ တတ် သော သူ သည် လည်း ဖျက် ဆီး တတ် ၏။