1 လူ တို့ သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ပင် ပန်း စွာ အ မှု ထမ်း ရ သည် မ ဟုတ် လော။ သူ နေ ရ သော နေ့ ရက် တို့ သည် အ ငှါး ခံ သော သူ ၏ နေ့ ရက် ကဲ့ သို့ ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော။2 ကျွန် ခံ ရ သော သူ သည် မိုဃ်း ချုပ် သော အ ချိန် ကို တောင့် တ ၍၊ အ ငှါး ခံ သော သူ သည် အ ခ ရ မည့် အ ချိန် ကို မြော် လင့် သ ကဲ့ သို့၊3 ထို နည်း တူ ငါ သည် ဒုက္ခ နေ့ လ တို့ နှင့် ဆိုင် ရ ၏။ ပင် ပန်း စွာ ခံ ရ သော ညဉ့် တို့ သည် လည်း ငါ ၏ အ ငန်း အ တာ ဖြစ် ၏။4 အ ဘယ် အ ခါ မှ ညဉ့် ကုန် ၍ ငါ ထ ရ ပါ မည် နည်း ဟု ငါ သည် ညည်း တွား လျက် အိပ် ရ ၏။ မိုဃ်း လင်း သည် တိုင် အောင် လှိမ့် လျက် လူး လျက် နေ ရ ၏။5 လောက် နှင့် ရွှံ့ တို့ သည် အ ဝတ် ကဲ့ သို့ ငါ့ ကိုယ် ကို ဖုံး လွှမ်း ကြ ၏။ ငါ့ အ ရေ သည် ကွဲ ၍ ယိ လျက် ရှိ ၏။6 ငါ့ နေ့ ရက် တို့ သည် ရက် ကန်း လွန်း ထက် မြန် ၍ မြော် လင့် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ လွန် သွား တတ် ကြ ၏။7 ငါ့ အ သက် သည် လေ သက် သက် ဖြစ် ကြောင်း ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ နောက် တ ဖန် ကောင်း သော အ ကျိုး ကို ငါ မ မြင် ရ။8 ငါ့ ကို မြင် သော သူ သည် နောက် တ ဖန် မ မြင် ရ။ ကိုယ် တော် သည် ကြည့် ရှု တော် မူ သော အ ခါ ငါ ပျောက် ပါ ပြီ။9 မိုဃ်း တိမ် သည် ပြယ် ပျောက် ကွယ် လွင့် သ ကဲ့ သို့၊ သင်္ချိုင်း တွင်း ထဲ သို့ ဆင်း သော သူ သည် နောက် တ ဖန် မ တက် ရ။10 မိ မိ အိမ် သို့ မ ပြန် ရ။ သူ ၏ နေ ရင်း အ ရပ် သည် နောက် တ ဖန် သူ့ ကို မ သိ ရ။11 ထို ကြောင့် ငါ သည် ကိုယ် နှုတ် ကို မ ချုပ် တည်း။ စိတ် ပင် ပန်း လျက် နှင့် စ ကား ပြော ရ ၏။ အ လွန် ညှိုး ငယ် သော စိတ် နှင့် မြည် တမ်း ရ ၏။12 ငါ သည် ပင် လယ် ဖြစ် သ လော။ န ဂါး ဖြစ် သ လော။ ထို သို့ ဖြစ် သော ကြောင့် ငါ့ ကို အ စောင့် ထား တော် မူ ရ သ လော။13 ငါ သည် အိပ် ၍ သက် သာ မည်။ ငါ့ ခု တင် သည် ချမ်း သာ ပေး မည် ဟု ငါ ဆို လျှင်၊14 ကိုယ် တော် သည် ကြောက် မက် ဘွယ် သော အိပ် မက် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ညဉ့် ရူ ပါ ရုံ အား ဖြင့် ငါ့ ကို ထိတ် လန့် စေ တော် မူ ၏။15 ငါ သည် ကိုယ် အ ရိုး ကို နှ မြော သည် ထက် အ သက် ချုပ် ၍ သေ ရ သော အ ခွင့် ကို သာ ၍ တောင့် တ ပါ ၏။16 ငါ သည် အား လျော့ လျက် ရှိ ၏။ အ စဉ် မ ပြတ် အ သက် မ ရှင် ရာ။ ငါ့ ကို တတ် တိုင်း ရှိ စေ တော် မူ ပါ။ ငါ့ အ သက် သည် အ ခိုး အ ငွေ့ ဖြစ် ၏။17 ကိုယ် တော် သည် လူ ကို ပ မာ ဏ ပြု ၍ စိတ် စွဲ လမ်း တော် မူ မည် အ ကြောင်း၊18 သူ့ ကို နံ နက် တိုင်း အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ ၍၊ ခ ဏ ခ ဏ စုံ စမ်း တော် မူ မည် အ ကြောင်း၊ လူ သည် အ ဘယ် သို့ သော သူ ဖြစ် ပါ သ နည်း။19 အ ဘယ် ကာ လ မှ ငါ့ ကို မ ကြည့် မ ရှု မျက် နှာ လွှဲ တော် မူ မည် နည်း။ ငါ သည် ကိုယ် တံ ထွေး ကို မျို ရ သည် တိုင် အောင်၊ အ ဘယ် ကာ လ မှ တတ် တိုင်း ရှိ စေ တော် မူ မည် နည်း။20 လူ ကို စောင့် တော် မူ သော အ ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပြစ် ရှိ သည် မှန် ပါ စေ တော့။ ကိုယ် တော် ရှေ့ မှာ အ ဘယ် သို့ ပြု ရ ပါ မည် နည်း။ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် ကို ကိုယ် ရွံ ရှာ ရ သည် တိုင် အောင် အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ပစ် စ ရာ စက် သွင်း တော် မူ သ နည်း။21 အ ကျွန်ုပ် ပြစ် မှား ခြင်း ကို အ ဘယ် ကြောင့် သည်း ခံ တော် မ မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် အ ပြစ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ဖြေ ရှင်း တော် မ မူ သ နည်း။ ယ ခု မှာ အ ကျွန်ုပ် သည် မြေ မှုန့် ၌ အိပ် ရ ပါ မည်။ ကိုယ် တော် သည် နံ နက် အ ချိန် ၌ ရှာ တော် မူ သော အ ခါ၊ အ ကျွန်ုပ် မ ရှိ ပါ ဟု မြွက် ဆို ၏။