1 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မိန့် တော် သည်၊ ဒု တိ ယ အ ကြိမ် ယော န ထံ ရောက် လာ သည် ကား၊2 နိ န ဝေ မြို့ ကြီး သို့ ထ သွား ပြီး လျှင်၊ ငါ မှာ ထား သော စ ကား ကို ကြွေး ကြော် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။3 ထို အ ခါ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း၊ ယော န သည် ထ၍ နိ န ဝေ မြို့ သို့ သွား လေ၏။ နိ န ဝေ မြို့ သည် သုံး ရက် ခ ရီး တိုင် တိုင် အ လွန် ကျယ် ဝန်း သော မြို့ ကြီး ဖြစ် သ တည်း။4 ယော န သည် မြို့ ထဲ သို့ ဝင်၍၊ တစ် ရက် ခ ရီး သွား ပြီး လျှင်၊ အ ရက် လေး ဆယ် လွန် သော်၊ နိ န ဝေ မြို့ သည် ပြို လဲ ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် လိမ့် မည် ဟု ကြွေး ကြော် ရာ၊5 နိ န ဝေ မြို့ သား တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ယုံ သ ဖြင့်၊ အ စာ ရှောင် ရာ နေ့ ကို ကြော် ငြာ၍၊ လူ ကြီး လူ ငယ် အ ပေါင်း တို့ သည် လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ကြ ကုန်၏။6 နိ န ဝေ ဘု ရင် မင်း သည် ထို သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ၊ ရာ ဇ ပ လ္လင် တော် မှ ဆင်း၍ ဝတ် လဲ တော် ကို ချွတ် ပြီး လျှင်၊ လျှော် တေ ကို ဝတ် ခြုံ၍ ပြာ ထဲ တွင် ထိုင် နေ လေ ၏။7 ဘု ရင် မင်း နှင့် မှူး မတ် တို့ ပြ ဋ္ဌာန်း ချက် အ တိုင်း၊ နိ န ဝေ တစ် မြို့ လုံး တွင် ကြော် ငြာ စေ သည် မှာ၊ လူ သ တ္တ ဝါ၊ သိုး နွား မှ စ၍ တိရ စ္ဆာန် တို့ သည်၊ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ မြည်း ကြ စေ နှင့်။ အ စာ ကို မ စား၊ ရေ ကို မ သောက် ကြ စေ နှင့်။8 လူ သ တ္တ ဝါ တိ ရ စ္ဆာန် တို့ သည် လျှော် တေ ကို ဝတ် ကြ စေ။ အား ထုတ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ဟစ် ခေါ် ကြ စေ။ အ သီး အသီး တို့ လိုက် သော ဒု စ ရိုက် လမ်း မှ လည်း ကောင်း၊ လက် အ သုံး ပြု သော အ ဓ မ္မ မှု မှ လည်း ကောင်း၊ ကြဉ် ရှောင် ကြ စေ။9 ငါ တို့ မ ပျက် စီး စေ ခြင်း ငှာ၊ ဘု ရား သ ခင် သည် စိတ် တော် လည် ၍ ပြောင်း လဲ သ ဖြင့်၊ အ မျက် တော် အ ရှိန် ကို ငြိမ်း စေ တော် မူ မည်၊ မမူ မည်ကို၊ အ ဘယ် သူ သိ နိုင် သ နည်း ဟု ဆင့် ဆို စေ ၏။10 မြို့ သား တို့ သည် လည်း၊ ဒု စ ရိုက် လမ်း မှ ကြဉ် ရှောင် ၍၊ အ ကျင့် အ မူ များ ကို ဘု ရား သ ခင် သိ မြင် လျှင်၊ မိန့် မြွက် တော် မူ ခဲ့ သော ဘေး ဒဏ် မှ စိတ် တော် ပြောင်း လဲ၍၊ မ ပေး ဘဲ နေ တော် မူ ၏။