1 စည် ကား ၍ အ သီး သီး သော စ ပျစ် ပင် သ ဖွယ် ဣ သ ရေ လ သည်၊ အ သီး ပြန့် ပြော သည် နှင့် အ မျှ၊ များ ပြား သော ယဇ် ပ လ္လင် တည် ခြင်း၊ မြေ ဩ ဇာ ကောင်း သည် နှင့် အ မျှ၊ ကျောက် တိုင် မြတ် စိုက် ခြင်း ကို ပြု လေ ပြီ။2 သ စ္စာ မဲ့ သော စိတ် ရှိ သည့် အ တိုင်း၊ အ ပြစ် ဒဏ် ခံ ထိုက် သ ဖြင့်၊ ယဇ် ပ လ္လင် လည် သီး ဖြတ် ခြင်း၊ ကျောက် တိုင် လု ယူ ခြင်း ကို ခံ ရ လ တ္တံ့။3 ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား၊ ခန့် ညား ခြင်း ကင်း လျက် နေ သော ငါ တို့ ၌ ဘု ရင် မ ရှိ။ အုပ် စိုး သော ဘု ရင် သည်၊ မည် သို့ တတ် နိုင် သ နည်း ဟု၊ ဆို ရာ ရောက် ရ ကြ ၏။4 ထို သူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး စ ကား ပြော ခြင်း၊ မု သာ ကျိန် ဆို၍ မိတ် သင်္ဂ ဟ ဖွဲ့ ခြင်း များ ကို ပြု ကြ သည့် အ တိုင်း၊ တ ရား မှု သည်၊ ထယ် ကြောင်း ရှိ ပေါင်း ပင် ကဲ့ သို့ ပေါ် ပေါက် တတ် ၏။5 ဗေ သ ဝင် မြို့ ရှိ၊ မောက် မာ ရာ မောက် မာ ကြောင်း ဖြစ် သော နွား ရုပ် များ ကို သိမ်း ယူ မည် ဟု၊ ရှ မာ ရိ မြို့ သူ မြို့ သား တို့ စိုး ၍၊ ကိုး ကွယ် သူ တို့ မြည် တမ်း ခြင်း၊ ပ ဆန်း တို့ တုန် လှုပ် ခြင်း ရှိ ကြ ရာ၊6 ထို နွား ရုပ် ကို ယာ ရက် ခေါ် အာ ရှု ရိ ဘု ရင့် ထံ၊ လက် ဆောင် တော် အ ဖြစ် သယ် ပိုး သ ဖြင့်၊ ဧ ဖ ရိမ် တည်း ဟူ သော ဣ သ ရေ လ သည်၊ ကိုယ့် ဉာဏ် ကြောင့် အ ရှက် ကွဲ၍ ကျိုး ယုတ် လိမ့် မည်။7 ရှ မာ ရိ မင်း မျိုး သည်၊ ရေ အ လျဉ် ရှိ သစ် ခွံ ကဲ့ သို့ မျော သွား ရ မည်။8 ဣ သ ရေ လ ပြစ် မှား ရာ ပြစ် မှား ကြောင်း ဖြစ် သော၊ ရုပ် ပွား ဆင်း တု ရှိ မြင့် ရာ ဌာ န များ လည်း၊ ပျက် စီး သည့် အ လျောက်၊ ယဇ် ပလ္လင် များ အ ပေါ် တွင်၊ ဆူး ပင် ရှား စောင်း ပင် ပေါက် မည့် ပြင်၊ တောင် များ အား ငါ တို့ ကို ဖုံး အုပ် ကြ ပါ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ကုန်း များ အား ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ ပြို လဲ ကြ ပါ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ပြည် သူ တို့ ဆို ရ ကြ လ တ္တံ့။9 အို ဣ သ ရေ လ၊ သင် သည် ဂိ ဗာ မြို့၌ ပြစ် မှား ခဲ့ သည် က စ၍၊ ဒု စ ရိုက် သား အ ဖြစ်၊ ၎င်း မြို့ ၌ စစ် ရှုံး မ ခံ ရ ဘဲ၊ ပြစ် မှား မြဲ ပြစ် မှား လျက် နေ ဝံ့ ငြား သော် လည်း၊10 သ ဘော တော် အ တိုင်း ငါ ဆုံး မ သော်၊ ဒု စ ရိုက် နှစ် မျိုး အ တွက်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ သင်း ဖွဲ့ လျက် စု ရုံး ကြ လ တ္တံ့။11 ဧ ဖ ရိမ် သည် စ ပါး နင်း နယ် လို သည့် တိုင် အောင်၊ သွန် သင် ခံ ရာ နွား မ တန်း ဖြစ် သော် လည်း၊ လှ ပ သော ကုပ်၌ ထမ်း ပိုး ကို တင် ၍ ငါ ရုန်း စေ မည်။ ယု ဒ သည် ထယ် ထိုး ခြင်း၊ ယာ ကုပ် လည်း ထွန် ယက် ခြင်း ကို ပြု ရ ကြ လ တ္တံ့။12 မြေ ရိုင်း ကို ထွင်၍ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို ကြဲ လျက်၊ က ရု ဏာ တော် အ လိုက် ရိတ် သိမ်း ကြ လော့။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း မိုး ကို၊ ကြွ လာ၍ ရွာ စေ တော် မ မူ မ ချင်း၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ဖွေ ရန် အ ချိန် တန် လှ ပြီ။13 သင် တို့ သည် ဆိုး သွမ်း ခြင်း ကို ထယ် ထိုး သည့် အ လျောက်၊ ဒု က္ခ ကို ရိတ် သိမ်း ခဲ့ ကြ လေ စွ။ ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ၊ ကိုယ့် သူ ရဲ အ လုံး အ ရင်း ၌၊ ကိုး စား ပြီး ဖြစ်၍၊ စိတ် ပျက် ခြင်း အ သီး ကို စား ခဲ့ ရ ကြ သည် တ ကား။14 သင့် အ မျိုး အ နွယ် များ သည်၊ တပ် သံ ကို ကြား ရ သည့် အ တိုင်း၊ ခပ် သိမ်း သော ခံ မြို့ သည်၊ ရှာ လ မန် မင်း တိုက် ခိုက် လု ယူ ခဲ့ ရာ ဗေ သာ ဗေ လ မြို့ ကဲ့ သို့ ပျက် စီး သ ဖြင့်၊ မြို့ တော် နှင့် ဇ န ပုဒ် များ ပါ ဆောင့် ဖွပ် ခံ ရ လ တ္တံ့။15 ထို နည်း တူ၊ ဗေ သ လ မြို့၌၊ ပြစ် မှား သော ဆိုး သွမ်း မှု အ တွက်၊ သင် တို့ ခံ ရ ကြ ရာ တွင်၊ ဣ သ ရေ လ ဘု ရင် သည်၊ ရှောင် တ ခင် သုတ် သင် ပယ် ရှား ရာ ရောက် လ တ္တံ့။