1 သို့ ရာ တွင် အ ကျဉ်း အ ကျပ် ခံ ခဲ့ ဘူး သော ပြည်၌၊ မှိုင်း အုန် ခြင်း တည် မည် မ ဟုတ်။ အ တိတ် ကာ လ၌ ဇာ ဗု လုန် နယ်၊ နဿ လိ နယ် များ ကို ရှုတ် ချ သော် လည်း အ နာ ဂတ် ကာ လ တွင် ယော ဒန် မြစ် တစ် ဘက်၊ ပင် လယ် နား တစ် လျှောက်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ နေ ရာ ခ ရိုင် ကို ဂုဏ် တင် တော် မူ ဦး မည်။2 မှောင် မိုက်၌ သွား လာ ရ သော လူ မျိုး သည်၊ ကြီး စွာ သော အ လင်း ကို မြင် ရ၍၊ သေ မင်း အ ရိပ် တွင် ထိုင် နေ ရ သူ တို့ အ ပေါ်၌ လည်း၊ အ လင်း တောက် ပ လိမ့် မည်။3 ကိုယ် တော် သည် လူ မျိုး တော် ကို များ ပြား စေ၍ ဝမ်း မြောက် ဖွယ် အ ကြောင်း ကို လည်း တိုး ပွား စေ တော် မူ သ ဖြင့်၊ ရိတ် သိမ်း ချိန်၌ ပျော် ရွှင် သ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ လက် ရ ဥ စ္စာ ကို ဝေ မျှ သည့် အ ခါ ရွှင် လန်း သ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ ရှေ့ တော် တွင် ဝမ်း မြောက် ကြ ပါ၏။4 အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ သူ တို့ ထမ်း ရ သော ထမ်း ပိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ကျော ဒဏ် ခတ် သော တုတ် ကိုလည်း ကောင်း၊ ညှဉ်း ပန်း သူ၏ လှံ တံ ကိုလည်း ကောင်း၊ မိ ဒျန် လူ မျိုး ပေါ် တွင် အောင် ပွဲ နေ့ နည်း တူ၊ ချိုး ဖြတ် တော် မူ၍၊5 စစ် ပွဲ စီး နင်း သော ဖိ နပ် နှင့် အ သွေး စွန်း သော အ ဝတ် တန် ဆာ ရှိ သ မျှ သည်၊ မီး လောင် စာ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။6 အ သို့ ဆို သော်၊ တ ရား စောင့် ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း များ ဖြင့် ယ ခု မှ စ၍ က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် ဒါ ဝိဒ် မင်း၏ ရာ ဇ ပ လ္လင် တော်၊ နိုင် ငံ တော် ခိုင် ခံ့ တည် မြဲ လျက်၊ အာ ဏာ တော် တိုး တက် လျက်၊ ငြိမ် သက် ခြင်း မ ဆုံး မ ကုန် စေ ခြင်း ငှာ၊ ငါ တို့ အ ဖို့ သူ ငယ် ကို ဖွား စေ၍ သား ကို ပေး သ နား တော် မူ သ ဖြင့်၊ ထို သူ ငယ် သည်၊ အာ ဏာ စက် ကို ထမ်း ဆောင် လျက်၊ အ မည် ကား၊ အံ့ ဖွယ် သော တိုင် ပင် ရှင်၊ တန် ခိုး ကြီး သော ဘု ရား၊ ထာ ဝ ရ အ ဖ၊ ငြိမ် သက် ခြင်း မင်း ဟု ခေါ် ဝေါ် ကြ လ တ္တံ့။ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ နာ ထက် သန် တော် မူ ခြင်း အား ဖြင့် ထို သို့ ပြီး မြောက် လိမ့် သ တည်း။7 8 ယာ ကုပ် အ မျိုး သို့ အ ရှင် ဘု ရား စေ သော ဗျာ ဒိတ် တော် သည်၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး အ ပေါ် တွင် သက် ရောက် သ ဖြင့်၊9 အုတ် တိုက် များ ပြို သော် လည်း၊ ကျောက် ဆစ် ဖြင့် တည် ဆောက် ခြင်း။ ပိုး စာ သား ကျ သော် လည်း၊ သစ် က တိုး သား လဲ လှယ် ခြင်း၊ ပြု ဦး မည် ဟု မာ န မြင့် လျက် ထောင် လွှား သော ရှ မာ ရိ မြို့ တော်၊ ဧ ဖ ရိမ် ပြည် နေ ထိုင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။10 11 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရေ ဇိန် မင်း၏ ရန် ဘက် တို့ ကို ပေါ် ထွန်း စေ ၍။ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ရန် သူ တို့ ကို နှိုး ဆော် တော် မူ သ ဖြင့်၊12 ရှေ့ က ရှု ရိ လူ မျိုး၊ နောက် က ဖိ လိ တ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ခံ တွင်း ဟ လျက်၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ကို မျို စား ကြ လိမ့် မည်။ ထို မျှ ဖြစ် သော် လည်း၊ အ မျက် တော် မ ပြေ၊ လက် ရုံး တော် မ ရုတ် သေး လေ စွ တ ကား။13 သို့ ရာ တွင် လူ မျိုး တော် သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ သော အ ရှင့် ထံ မ ပြန်။ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မ ရှာ ချေ။14 ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး မှ ဦး ခေါင်း နှင့် အ မြီး ကိုလည်း ကောင်း၊ စွန် ပ လွံ လက် နှင့် ကိုင်း ပင် ကိုလည်း ကောင်း၊ နေ့ ချင်း ခုတ် ဖြတ် တော် မူ လိမ့် မည်။15 ဦး ခေါင်း ကား လူ ကြီး နှင့် မျက် နှာ ကြီး တို့ တည်း။ အ မြီး ကား မု သာ သွန် သင် သော ပ ရော ဖက် တို့ တည်း။16 လမ်း ပြ တို့ သည် လူ မျိုး တော် ကို လွဲ စေ သ ဖြင့်၊ လိုက် လျှောက် သူ တို့ ဆုံး ပါး ကြ ပြီ။17 ရှိ သ မျှ တို့ သည် လူ သ ရော် လူ ပျက်၊ လူ ဆိုး လူ သွမ်း များ ဖြစ် သည့် ပြင်၊ ယုတ် မာ စွာ နှုတ် ထွက် တတ် သော ကြောင့်၊ အ ရှင် ဘု ရား သည် ထို သူ တို့ လက် ရွေး တို့ ကို နှစ် သက် တော် မ မူ။ ဖ သက် ဆိုး နှင့် မု ဆိုး မ တို့ ကို လည်း၊ သ နား တော် မ မူ။ ထို မျှ ဖြစ် သော် လည်း၊ အ မျက် တော် မ ပြေ၊ လက် ရုံး တော် မ ရုတ် သေး လေ စွ တ ကား။18 အ သို့ ဆို သော် ဆိုး သွမ်း ခြင်း သည် မီး ကဲ့ သို့ လောင်၍၊ ဆူး ချုံ၊ ရှား စောင်း တော ကို ကျွမ်း လောင် လျက်၊ တော ပိတ် ပေါင်း ကို လည်း မီး စွဲ သ ဖြင့်၊ အ ခိုး လူ လူ တက် လေ၏။19 ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် တော် ရှိန် ကြောင့်၊ တစ် ပြည် လုံး ကျွမ်း သည့် ပြင်၊ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ လည်း မီး စာ ဖြစ် လျက်၊ အ ချင်း ချင်း မ ညှာ တာ ဘဲ၊20 လက်ျာ က ခုတ် ယူ ခြင်း၊ လက် ဝဲ က ခဲ မျို ခြင်း ပြု ကြ သော် လည်း မ ဝ၊ ငတ် မွတ် ခြင်း ရှိ သေး လျက်၊ မ နာ ရှေ အ နွယ် သည် ဧ ဖ ရိမ့် အ နွယ် ကို လည်း ကောင်း၊ ဧ ဖ ရိမ့် အ နွယ် သည် မ နာ ရှေ့ အ နွယ် ကို လည်း ကောင်း၊ ထို နှစ် နွယ် လုံး ပင် ယု ဒ လူ မျိုး ကိုလည်း ကောင်း၊ ကိုယ့် လက် ရုံး သား သ ဖွယ်၊ အ ချင်း ချင်း စား မျို ကြ ရ ၏။ ထို မျှ ဖြစ် သော် လည်း၊ အ မျက် တော် မ ပြေ၊ လက် ရုံး တော် မ ရုပ် သေး လေ စွ တ ကား။21