1 ဩ ဇိ မင်း ကွယ် လွန် သော နှစ် တွင် အ ရှင် ဘု ရား သည် မွန် မြတ် ကြီး မြင့် သော ပ လ္လင် ထက် စံ တော် မူ သည် ကို ငါ မြင် ရ သည် မှာ၊ အ ဝတ် တော့် အ မြိတ် သည် ဘုံ ဗိ မာန် တော် အ စွန်း သို့ ရောက် လျက် ရှိ ၏။2 တ မန် စ ရာ ပ တို့ သည်၊ တစ် ပါး လျှင် အ တောင် သုံး စုံ ရှိ၍ တစ် စုံ ဖြင့် မျက် နှာ ကို ကွယ် ကာ လျက်၊ တစ် စုံ ဖြင့် ခြေ ကို ဖုံး အုပ် လျက်၊ တစ် စုံ ဖြင့် ပျံ ဝဲ လျက်၊ ရှေ့ တော် တွင် ခ စား ကြ ရာ၊3 ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ သန့် ရှင်း၊ သန့် ရှင်း၊ သန့် ရှင်း တော် မူ၏။ မြေ တစ် ပြင် လုံး သည် ဘုန်း အာနု ဘော် တော် နှင့် ပြည့် လျက် ရှိ သည် ဟု၊ သံ တိုင် သံ ပေါက် ကြွေး ကြော် ကြ ကုန် ၏။4 ထို အ သံ ကြောင့် ဗိ မာန် တော် ဝ အ ခြေ အ မြစ် လှုပ် ရှား၍၊ တစ် ဗိ မာန် လုံး မီး ခိုး ပြည့် သ ဖြင့်၊5 ငါ က၊ မ စင် ကြယ် သော နှုတ် ခမ်း ရှိ သည့် ပြင်၊ မ စင် ကြယ် သော နှုတ် ခမ်း ရှိ လူ မျိုး တွင် နေ ထိုင် လျက်၊ ဘု ရင် မင်း မြတ် ဖြစ် သော ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဒိ ဋ္ဌ ဖူး တွေ့ ရ သည် မှာ၊ ငါ၌ အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ အ မင်္ဂ လာ ရှိ သည် တ ကား ဟု ဆို သော်၊6 စာ ရာ ပ တစ် ပါး သည် ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် ပေါ် မှ ညှပ် ယူ ပြီး မီး ကျီး ကို ကိုင် လျက်၊ ငါ့ ထံ ပျံ ဝဲ ပြီး လျှင်၊7 နှုတ် ကို တို့၍ နှုတ် ခမ်း ကို ဤ မီး ကျီး တို့ ခြင်း ဖြင့်၊ သင် ဒု စ ရိုက် ပြစ် မှု ပြေ လွတ် ကင်း ရှင်း ပြီ ဟု ဆို လေ၏။8 ထို့ နောက်၊ မည် သူ့ ကို စေ လွှတ် ရ အံ့ နည်း။ ငါ တို့ အ တွက် မည် သူ သွား မည် နည်း ဟု၊ အ ရှင် ဘု ရား မေး တော် မူ သံ ကို ကြား ရ လျှင်၊ အ ကျွန်ုပ် ရှိ ပါ၏၊ စေ လွှတ် တော် မူ ပါ ဟု ငါ လျှောက် ဆို ရာ၊ သွား လော့၊9 ကြား လျက် ပင် နား မ လည် ရ၊ ကြည့် လျက် ပင် မ သိ မ မြင် ရ ဟု ထို လူ မျိုး အား ဆင့် ဆို လော့။10 ဤ လူ မျိုး သည် မျက် စိ နှင့် မြင် ခွင့် နား နှင့် ကြား ခွင့်၊ စိတ် နှ လုံး နှင့် နား လည် ခွင့် ရ လျက်၊ ချမ်း သာ ရ ရန် ပြန် လာ ခွင့် မ ရှိ စေ ခြင်း ငှာ စိတ် နှ လုံး ကို ထိုင်း မှိုင်း စေ၍ နား ကို လေး စေ သည့် ပြင်၊ မျက် စိ ကို လည်း ဖုံး အုပ် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊11 အို အ ရှင် ဘု ရား မည် မျှ တိုင် နည်း ဟု မေး လျှောက် လျှင်၊ မြို့ များ၊ အိမ် များ၌ နေ ထိုင် သူ ကင်း၍ မြို့ ဆိုး ကုန်း ဖြစ် လျက် လယ် မြေ လည်း ဖုန်း ဆိုး ဖြစ် လျက်12 လူ တို့ ကို ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကွာ ဝေး စေ၍ နေ ပြည် အ တွင်း က ထွက် ခွာ ရာ များ သည့် တိုင် အောင် တည်း။13 နေ ပြည် တွင် ဆယ် စု တစ် စု ကျန် ကြွင်း ခဲ့ လျှင် ကျွမ်း လောင် ခြင်း ကို ခံ ရ ဦး မည်။ ခုတ် လှဲ ရာ သ ပိတ် ပင်၊ ညန် ပင် ငုတ် ကျန် သည့် နည်း တူ နေ ပြည် အ ငုတ် ကား သီး သန့် သော အ ဆက် အ နွယ် တည်း ဟု မိန့် တော် မူ၏။