1 เทศกาลเลี้ยงตามกำหนด ( กดว.28:16-29:40 ) พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศว่าเป็นการประชุมบริสุทธิ์ คือเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเรานั้นมีดังนี้3 สะบาโต ปัสกา และเทศกาลเลี้ยงตามกำหนด “จงทำการงานในหกวัน แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพักสงบ เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำการงานใดๆ อพย.20:8-10; 23:12; 31:15; 34:21; 35:2; ฉธบ.5:12-14 เป็นสะบาโตแด่พระยาห์เวห์ ตามที่อยู่ทั่วไปของเจ้า4 “ต่อไปนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระยาห์เวห์ เป็นการประชุมบริสุทธิ์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศกำหนดเวลาให้เขารับรู้5 ในเวลาเย็นวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่งเป็นวันเทศกาลปัสกาแปลว่า การผ่านเว้น คือในคืนที่พระเจ้าประหารลูกหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์ พระเจ้าได้ผ่านเว้นบ้านของคนอิสราเอลที่มีเลือดทาประตู (อพยพ 12:12-13)ของพระยาห์เวห์อพย.12:1-13; ฉธบ.16:1-26 และในวันที่สิบห้าเดือนเดียวกัน เป็นเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้พวกเจ้ารับประทานขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวันอพย.12:14-20; 23:15; 34:18; ฉธบ.16:3-87 ในวันแรกจงมีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำงานประจำ8 แต่เจ้าจงถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระยาห์เวห์ให้ครบเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ดเป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำงานประจำใดๆ”9 การถวายผลแรก พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า10 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อพวกเจ้ามาถึงแผ่นดินซึ่งเราให้เจ้า และเกี่ยวพืชผลของแผ่นดินนั้น พวกเจ้าจงเอาพืชผลส่วนหนึ่งที่เก็บเกี่ยวในรุ่นแรกนำไปให้ปุโรหิต11 และปุโรหิตจะนำพืชผลส่วนนั้น ทำพิธีโบกถวายแด่พระยาห์เวห์ เพื่อพวกเจ้าจะเป็นที่โปรดปราน ในวันรุ่งขึ้นหลังวันสะบาโตปุโรหิตจะทำพิธีโบกถวาย12 ในวันที่เจ้าทำพิธีโบกถวายพืชผล จงถวายลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีที่ไม่มีตำหนิเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวถวายแด่พระยาห์เวห์13 และเครื่องธัญบูชาที่คู่กันนั้นคือแป้งอย่างดีสองกิโลกรัมเคล้าน้ำมัน เป็นเครื่องบูชาเผาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นกลิ่นพอพระทัย และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันคือเหล้าองุ่นหนึ่งลิตร14 ห้ามรับประทานขนมปัง หรือข้าวคั่ว หรือข้าวดิบ จนกว่าจะถึงวันเดียวกันนี้ คือจนกว่าพวกเจ้าจะนำเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้าของเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตามที่อาศัยทั่วไปของพวกเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้าเทศกาลสัปดาห์ 15 ( กดว.28:26-31 ) “ตั้งแต่วันรุ่งขึ้นจนถึงวันสะบาโต จงนับให้ได้ครบเจ็ดสัปดาห์เต็มๆ คือนับจากวันที่พวกเจ้านำพืชผลรุ่นแรกเข้ามาทำพิธีโบกถวายเป็นต้นไป16 นับไปให้ได้ห้าสิบวัน จนถึงวันถัดจากวันสะบาโตที่เจ็ด แล้วเจ้าจงนำเมล็ดใหม่มาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นธัญบูชา17 จงนำขนมปังสองก้อนทำด้วยแป้งสองกิโลกรัมจากที่อาศัยของพวกเจ้ามาทำพิธีโบกถวาย ให้ทำด้วยแป้งอย่างดีใส่เชื้อปิ้งเป็นผลรุ่นแรกถวายแด่พระยาห์เวห์18 พร้อมกับขนมปังนั้นเจ้าจงนำลูกแกะเจ็ดตัวอายุหนึ่งปีปราศจากตำหนิ โคหนุ่มตัวหนึ่ง แกะผู้สองตัว มาเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวถวายแด่พระยาห์เวห์ พร้อมกับธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาซึ่งคู่กัน ให้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระยาห์เวห์19 จงถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีสองตัวเป็นเครื่องศานติบูชา20 ให้ปุโรหิตโบกถวายพร้อมกับขนมปังซึ่งเป็นผลรุ่นแรก เป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์พร้อมกับลูกแกะสองตัว เป็นของถวายบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์สำหรับปุโรหิต21 และในวันเดียวกันนั้น เจ้าจงประกาศให้มีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำงานประจำใดๆ ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตามที่พักอาศัยของเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้าอพย.23:16; 34:22; ฉธบ.16:9-1222 “และเมื่อเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผลในแผ่นดินของเจ้า ห้ามเกี่ยวไปถึงขอบไร่นาจนหมดเกลี้ยง และห้ามเก็บเมล็ดที่เกี่ยวตก จงทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า”ลนต.19:9-10; ฉธบ.24:19-2223 เทศกาลเสียงแตร พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า24 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ด เจ้าทั้งหลายจงถือเป็นวันหยุดพักสงบวันหนึ่ง เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร25 ห้ามทำงานประจำใดๆ และจงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์”26 วันลบมลทิน พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า27 “ในวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดนี้เป็นวันลบมลทินลนต.16:29-34 จะเป็นวันประชุมบริสุทธิ์แก่เจ้า และจงปฏิเสธความปรารถนาของเจ้า และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์28 ในวันเดียวกันนั้นห้ามทำงานทุกอย่าง เพราะเป็นวันลบมลทิน ที่จะทำการลบมลทินของเจ้าต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า29 ในวันเดียวกันนี้ ถ้าผู้ใดไม่ปฏิเสธความปรารถนาของตนเอง ก็ให้ไล่ผู้นั้นออกจากท่ามกลางชนชาติของตน30 และในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดทำงานใดๆ เราจะทำลายผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของเขา31 ห้ามทำงานทุกอย่าง ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตามที่พักอาศัยของเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า32 จะเป็นวันสะบาโตสำหรับหยุดพักสงบแก่เจ้า และพวกเจ้าต้องปฏิเสธความปรารถนาของเจ้า เริ่มแต่เวลาเย็นในวันที่เก้าของเดือน เจ้าต้องรักษาวันสะบาโตจากเวลาเย็นถึงเวลาเย็น”เทศกาลอยู่เพิง 33 ( กดว.29:12-40 ) พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า34 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่สิบห้าเดือนที่เจ็ดนี้ เป็นวันเทศกาลอยู่เพิงฉธบ.16:13-15ถวายแด่พระยาห์เวห์ทั้งสิ้นเจ็ดวัน35 จะมีการประชุมบริสุทธิ์ในวันแรก ห้ามทำงานประจำใดๆ36 จงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ทั้งเจ็ดวัน ในวันที่แปดเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ เป็นการประชุมตามพิธี ห้ามทำงานประจำใดๆ37 “ต่อไปนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งเจ้าต้องประกาศเป็นเวลาประชุมบริสุทธิ์ เพื่อถวายสิ่งต่อไปนี้แด่พระยาห์เวห์ คือเครื่องบูชาด้วยไฟ เครื่องบูชาเผาทั้งตัวและธัญบูชา ทั้งเครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชา ให้ถวายแต่ละอย่างตามวันที่กำหนดไว้38 นอกเหนือจากวันสะบาโตแห่งพระยาห์เวห์ นอกเหนือจากของถวายของเจ้า นอกเหนือจากเครื่องบูชาแก้บนของเจ้า และนอกเหนือจากเครื่องบูชาด้วยใจสมัครของเจ้าซึ่งเจ้านำมาถวายแด่พระยาห์เวห์39 “ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด เมื่อเจ้าได้เก็บพืชผลที่ได้จากแผ่นดินนั้นเข้ามาแล้ว เจ้าจงมีเทศกาลเลี้ยงแด่พระยาห์เวห์เจ็ดวันอพย.23:16; 34:22 ในวันแรกให้หยุดพักสงบ และในวันที่แปดก็ให้หยุดพักสงบ40 ในวันแรกจงนำมาซึ่งผลจากต้นมะนาว ใบอินทผลัม กิ่งไม้ที่มีใบมาก กิ่งต้นหลิว และจงปีติยินดีอยู่เจ็ดวันต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า41 จงถือเป็นพิธีเทศกาลเลี้ยงปีละเจ็ดวันถวายแด่พระยาห์เวห์ ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เจ้าจงถือพิธีนี้ในเดือนที่เจ็ด42 จงอยู่ในเพิงเจ็ดวัน ทุกคนที่เป็นชาวพื้นเมืองอิสราเอลให้เข้าอยู่ในเพิง43 เพื่อชาติพันธุ์ของเจ้าจะได้รับรู้ว่า เมื่อเราพาคนอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้ให้เขาอยู่ในเพิง เราคือยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า”44 ดังนี้แหละ โมเสสจึงได้ประกาศให้คนอิสราเอลทราบถึงเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของพระยาห์เวห์