1 การใช้ของถวายที่บริสุทธิ์ พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า2 “จงบอกอาโรนกับบุตรหลานของเขาให้ปฏิบัติต่อของถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอล ที่ถวายแก่เราด้วยความระมัดระวังให้ปฏิบัติ...ระมัดระวัง ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ให้ออกห่างจากของถวายบริสุทธิ์ของคนอิสราเอล เพื่อว่าเขาทั้งหลายจะไม่ทำให้นามของเราเป็นมลทิน เราคือยาห์เวห์3 จงกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘ถ้าชายคนใดในพงศ์พันธุ์ของเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์เข้าใกล้ของถวายที่บริสุทธิ์ซึ่งคนอิสราเอลถวายแด่พระยาห์เวห์ ขณะที่เขามีมลทินอยู่จะต้องไล่คนนั้นออกไปให้พ้นหน้าเรา เราคือยาห์เวห์4 ห้ามเชื้อสายของอาโรนคนใดที่เป็นโรคเรื้อนหรือมีสิ่งไหลออกมารับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ จนกว่าเขาจะสะอาด ผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน โดยแตะต้องศพหรือผู้มีน้ำกามไหลออก5 ผู้ใดแตะต้องบรรดาสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้นดิน ซึ่งทำให้เขาเป็นมลทิน หรือแตะต้องคนซึ่งอาจทำให้เขาเป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นมลทินแบบใดก็ตาม6 บุคคลผู้แตะต้องสิ่งเหล่านี้ ต้องเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น และจะรับประทานของถวายบริสุทธิ์ไม่ได้ นอกจากเขาจะอาบน้ำชำระตัวเสียก่อน7 เมื่อดวงอาทิตย์ตกเขาก็สะอาด ภายหลังเขาจึงรับประทานของถวายบริสุทธิ์ได้ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นอาหารของเขา8 สิ่งใดที่ตายเอง หรือถูกสัตว์กัดตาย ห้ามรับประทาน และทำให้ตัวเองเป็นมลทินด้วยสิ่งเหล่านี้ เราคือยาห์เวห์’9 เพราะฉะนั้นเขาทั้งหลายต้องรักษาคำบัญชาของเรา เพื่อเขาจะไม่ต้องรับโทษเพราะการทำให้ตนเองเป็นมลทิน และตาย เมื่อพวกเขาทำของถวายที่บริสุทธิ์เป็นมลทิน เราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์10 “ห้ามคนภายนอกรับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ ห้ามผู้มาอาศัยอยู่กับปุโรหิตหรือลูกจ้างรับประทานของถวายที่บริสุทธิ์นั้น11 แต่ถ้าปุโรหิตคนหนึ่งซื้อทาสมาด้วยเงินที่เป็นทรัพย์ของตน ทาสนั้นจะรับประทานก็ได้ และผู้เกิดในครัวเรือนของปุโรหิตรับประทานอาหารนั้นได้12 ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตไปแต่งงานกับคนภายนอก เธอก็รับประทานเครื่องถวายที่บริสุทธิ์นั้นไม่ได้13 ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตเป็นแม่ม่ายหรือแม่ร้างและไม่มีบุตร และกลับมาอยู่บ้านบิดาอย่างเมื่อยังสาว นางรับประทานอาหารของบิดาได้ แต่คนภายนอกรับประทานไม่ได้14 ถ้าคนใดรับประทานของถวายบริสุทธิ์โดยไม่เจตนา เขาจะต้องเพิ่มค่าของนั้นหนึ่งในห้า และมอบของถวายบริสุทธิ์นั้นแก่ปุโรหิต15 ห้ามปุโรหิตทำของถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอลที่นำมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นมลทิน16 ซึ่งจะทำให้เขารับโทษด้วยความผิดที่รับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ เพราะเราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเขาให้บริสุทธิ์”17 เครื่องบูชาที่พระเจ้าโปรดปราน พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า18 “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรหลานของเขา และแก่คนอิสราเอลทั้งหมดว่า เมื่อคนอิสราเอลหรือคนต่างด้าวในอิสราเอลคนใดถวายเครื่องบูชา เป็นเครื่องแก้บนหรือเครื่องบูชาด้วยใจสมัคร ซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว19 เพื่อให้พวกเจ้าเป็นที่โปรดปราน จงถวายสัตว์ตัวผู้ปราศจากตำหนิ คือโคผู้หรือแกะหรือแพะ20 ห้ามถวายสิ่งใดที่มีตำหนิ เพราะพวกเจ้าจะไม่เป็นที่โปรดปรานฉธบ.17:121 เมื่อคนใดถวายเครื่องศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์เพื่อแก้บนหรือถวายด้วยใจสมัคร เป็นสัตว์ที่ได้มาจากฝูงโค หรือฝูงแพะแกะ สัตว์นั้นต้องไม่มีตำหนิจึงจะเป็นที่โปรดปราน สัตว์นั้นจะต้องไม่มีตำหนิเลย22 สัตว์ที่ตาบอดหรือพิการ หรือมีแผล หรือมีสิ่งไหลออก หรือเป็นขี้กลาก หรือเป็นสะเก็ดผิวหนัง ห้ามนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ หรือนำมาเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟบนแท่นถวายแด่พระยาห์เวห์23 โคหรือลูกแกะที่มีอวัยวะยาวเกินไป หรือสั้นเกินไปสักส่วนหนึ่ง ท่านจะนำมาถวายเป็นเครื่องบูชาด้วยใจสมัครก็ได้ แต่ถ้าเป็นเครื่องบูชาแก้บนจะไม่เป็นที่โปรดปราน24 สัตว์ตัวใดที่มีลูกอัณฑะช้ำ หรือถูกทุบ หรือฉีกขาด หรือมีรอยตัด ห้ามนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้เป็นเครื่องบูชาในแผ่นดินของพวกเจ้า25 ห้ามนำสัตว์เหล่านี้ซึ่งได้มาจากคนต่างด้าวถวายเป็นพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเจ้า เพราะสัตว์นั้นมีตำหนิด้วยความพิการ พวกเจ้าจึงไม่เป็นที่โปรดปราน”26 พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า27 “เมื่อโค หรือแกะ หรือแพะเกิดมา ให้อยู่กับแม่เจ็ดวัน ตั้งแต่วันที่แปดเป็นต้นไปจะใช้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ก็เป็นที่โปรดปราน28 ไม่ว่าแม่สัตว์นั้นจะเป็นโค หรือแกะก็ดี ห้ามฆ่ามันพร้อมกับลูกของมันในวันเดียวกัน29 เมื่อถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระยาห์เวห์ จงถวายเครื่องสัตวบูชานั้นให้เป็นที่โปรดปราน30 จงรับประทานเครื่องบูชานั้นในวันถวายเครื่องบูชา ห้ามเหลือไว้จนรุ่งเช้า เราคือยาห์เวห์31 “เพราะฉะนั้นเจ้าจงรักษาบัญญัติของเราและทำตาม เราคือยาห์เวห์32 ห้ามทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็นที่เหยียดหยาม แต่ให้เราเป็นที่สรรเสริญในหมู่คนอิสราเอล เราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเจ้าให้บริสุทธิ์33 ผู้นำเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เราคือยาห์เวห์”