1 การอ่านหนังสือม้วนในพระวิหาร ในปีที่ 4 แห่งรัชกาลเยโฮยาคิม2 พกษ.24:1;2 พศด.36:5-7; ดนล.1:1-2 โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ พระวจนะต่อไปนี้มาจากพระยาห์เวห์ถึงเยเรมีย์ว่า2 “เจ้าจงนำหนังสือม้วนม้วนหนึ่งมา และเขียนถ้อยคำนี้ทั้งสิ้นลงไว้ เป็นคำที่เราได้พูดกับเจ้าเกี่ยวกับอิสราเอล ยูดาห์และบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น ตั้งแต่วันที่เราได้พูดกับเจ้า ตั้งแต่รัชกาลโยสิยาห์จนถึงวันนี้3 บางทีคนยูดาห์จะได้ยินถึงการร้ายทั้งสิ้นซึ่งเราคิดจะทำต่อพวกเขา เผื่อว่าทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วร้ายของตน แล้วเราจะได้อภัยโทษความผิดบาปและบาปของเขา”4 แล้วเยเรมีย์จึงเรียกบารุคบุตรเนริยาห์มาเพื่อให้บารุคเขียนพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกับเยเรมีย์ตามคำบอกของท่านลงในหนังสือม้วน5 และเยเรมีย์สั่งบารุคว่า “ข้าพเจ้าถูกกักตัว ข้าพเจ้าไม่สามารถเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์6 ฉะนั้นเจ้าต้องเข้าไป และในวันถืออดอาหาร เจ้าจงอ่านพระวจนะของพระยาห์เวห์จากหนังสือม้วน ซึ่งเจ้าเขียนตามคำบอกของข้าพเจ้าให้ประชาชนทั้งสิ้นในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ได้ยิน เจ้าจงอ่านให้คนทั้งปวงแห่งยูดาห์ ผู้ออกมาจากเมืองต่างๆ ของเขาได้ยินด้วย7 บางทีคำทูลวิงวอนของเขาจะมาถึงพระยาห์เวห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและพระพิโรธ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาตินี้นั้นใหญ่หลวงนัก”8 และบารุคบุตรเนริยาห์ได้ทำตามซึ่งเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะสั่งเขาให้อ่านพระวจนะของพระยาห์เวห์จากหนังสือม้วนในพระนิเวศของพระยาห์เวห์9 ในปีที่ 5 แห่งรัชกาลเยโฮยาคิม โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ ณ เดือนที่ 9 ประชาชนทั้งสิ้นในกรุงเยรูซาเล็มและประชาชนทั้งสิ้นผู้มาจากเมืองต่างๆ ของยูดาห์ยังกรุงเยรูซาเล็มได้ประกาศให้ถืออดอาหารเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์10 แล้วบารุคจึงอ่านถ้อยคำของเยเรมีย์จากหนังสือม้วนให้ประชาชนทั้งสิ้นได้ยินในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ในห้องเฉลียงของเกมาริยาห์บุตรชาฟาน ผู้เป็นเลขานุการ ซึ่งอยู่ในลานบนตรงทางเข้าประตูใหม่แห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์11 การอ่านหนังสือม้วนในพระราชวัง เมื่อมีคายาห์บุตรเกมาริยาห์ ผู้เป็นบุตรชาฟาน ได้ยินพระวจนะทั้งสิ้นของพระยาห์เวห์จากหนังสือม้วนแล้ว12 ท่านได้ลงมาที่ห้องราชเลขาในพระราชวังของกษัตริย์และเจ้านายทั้งสิ้นก็นั่งอยู่ที่นั่น คือเอลีชามาราชเลขา เดไลยาห์บุตรเชไมยาห์ เอลนาธันบุตรอัคโบร์ เกมาริยาห์บุตรชาฟาน เศเดคียาห์บุตรฮานันยาห์ และบรรดาเจ้านายทั้งสิ้น13 แล้วมีคายาห์ก็เล่าถ้อยคำทั้งสิ้นซึ่งท่านได้ยิน เมื่อบารุคอ่านจากหนังสือม้วนให้ประชาชนฟังนั้น14 และบรรดาเจ้านายจึงใช้เยฮูดีบุตรเนธานิยาห์ ผู้เป็นบุตรของเชเลมิยาห์ ผู้เป็นบุตรของคูชี ให้ไปพูดกับบารุคว่า “จงถือหนังสือม้วนซึ่งเจ้าอ่านให้ประชาชนฟังนั้นมา” ดังนั้นบารุคบุตรเนริยาห์จึงถือหนังสือม้วนนั้นมาหาเขาทั้งหลาย15 และเขาทั้งหลายจึงพูดกับเขาว่า “จงนั่งลงอ่านหนังสือนั้นให้เราฟัง” บารุคจึงอ่านให้เขาฟัง16 เมื่อเขาได้ยินคำทั้งหมดนั้นก็หันมาหากันด้วยความกลัว เขาทั้งหลายจึงพูดกับบารุคว่า “เราต้องบอกถ้อยคำเหล่านี้ต่อกษัตริย์”17 แล้วเขาทั้งหลายจึงถามบารุคว่า “จงบอกเราว่าเจ้าเขียนถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นอย่างไร? เขียนตามคำบอกของเขาหรือ?”18 บารุคตอบเขาทั้งหลายว่า “ท่านได้บอกถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นแก่ข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าก็เขียนมันไว้ด้วยหมึกในหนังสือม้วน”19 แล้วเจ้านายทั้งหลายบอกบารุคว่า “ทั้งเจ้าและเยเรมีย์จงไปซ่อนเสีย อย่าให้ใครรู้ว่าเจ้าอยู่ที่ไหน”20 เยโฮยาคิมทรงเผาหนังสือม้วน แล้วเขาทั้งหลายก็เข้าไปในท้องพระโรงเพื่อเฝ้ากษัตริย์ เมื่อเอาหนังสือม้วนเก็บไว้ในห้องของเอลีชามาราชเลขาแล้ว พวกเขาก็กราบทูลถ้อยคำทั้งสิ้นนั้นต่อกษัตริย์21 กษัตริย์จึงรับสั่งให้เยฮูดีไปเอาหนังสือม้วนนั้นมา เขาก็ไปเอามาจากห้องของเอลีชามาราชเลขา และเยฮูดีก็อ่านถวายกษัตริย์และแก่เจ้านายทั้งสิ้นผู้ยืนอยู่ข้างๆ กษัตริย์22 เวลานั้นเป็นเดือนที่ 9 กษัตริย์ประทับอยู่ในพระราชวังเหมันต์ และมีไฟลุกอยู่ในเตาผิงเฉพาะพระพักตร์23 เมื่อเยฮูดีอ่านไปได้สามหรือสี่แถบ กษัตริย์ทรงเอามีดอาลักษณ์ตัดออก และทรงโยนเข้าไปในไฟในเตาผิง จนหนังสือม้วนนั้นถูกไฟเผาไหม้หมด24 ถึงกระนั้นกษัตริย์หรือข้าราชการของพระองค์ผู้ได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ก็ไม่ได้เกรงกลัวหรือฉีกเสื้อผ้าของตน25 แม้ว่าเมื่อเอลนาธันและเดลายาห์และเกมาริยาห์ได้ทูลวิงวอนกษัตริย์ไม่ให้พระองค์ทรงเผาหนังสือม้วนพระองค์ก็ไม่ทรงฟัง26 กษัตริย์ทรงบัญชาให้เยราเมเอลราชโอรส และเสไรยาห์บุตรอัสรีเอลและเชเลมิยาห์บุตรอับเดเอลจับบารุคอาลักษณ์และเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ แต่พระยาห์เวห์ทรงซ่อนท่านทั้งสองเสีย27 เยเรมีย์บอกให้เขียนอีกม้วนหนึ่ง หลังจากที่กษัตริย์ทรงเผาหนังสือม้วนที่มีถ้อยคำซึ่งบารุคเขียนตามคำบอกของเยเรมีย์แล้ว พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังเยเรมีย์ว่า28 “จงเอาหนังสือม้วนอีกม้วนหนึ่งมา และจงเขียนถ้อยคำเดิมซึ่งอยู่ในหนังสือม้วนแรกลงไว้ทั้งหมด คือที่เยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ทรงเผาเสียนั้น29 และเกี่ยวกับเรื่องเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์นั้นเจ้าจงกล่าวดังนี้ว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ท่านได้เผาหนังสือม้วนนี้เสียและกล่าวว่า “ทำไมเจ้าจึงได้เขียนไว้ในนั้นว่า ‘กษัตริย์บาบิโลนจะมาทำลายแผ่นดินนี้เป็นแน่ และจะตัดมนุษย์และสัตว์ออกเสียจากแผ่นดินนั้น?’30 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้เกี่ยวกับเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ว่า เยโฮยาคิมจะไม่มีบุตรที่จะประทับบนพระที่นั่งของดาวิด และศพของท่านจะถูกทิ้งไว้ให้ตากแดดกลางวันและตากน้ำค้างแข็งเวลากลางคืน31 เราจะลงโทษท่านและเผ่าพันธุ์ของท่านและข้าราชการของท่าน เพราะความผิดบาปของพวกเขา เราจะนำเหตุร้ายทั้งสิ้นที่เราได้ประกาศลงโทษเขา แต่เขาไม่ฟังนั้น ให้ตกลงบนเขา และบนชาวกรุงเยรูซาเล็ม และบนคนยูดาห์” ’ ”32 แล้วเยเรมีย์จึงเอาหนังสือม้วนอีกม้วนหนึ่ง มอบให้บารุคบุตรเนริยาห์เสมียน ผู้เขียนถ้อยคำทั้งสิ้นในนั้นตามคำบอกของเยเรมีย์ คือถ้อยคำในหนังสือม้วนซึ่งเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ได้เผาเสียในไฟ และมีถ้อยคำเป็นอันมากที่คล้ายคลึงกันเพิ่มขึ้นอีก