1 การแก้แค้นเอโดม นี่ใครหนอมาจากเอโดมอสย.34:5-17; ยรม.49:7-22; อสค.25:12-14; 35:1-15; อมส.1:11-12; อบด.1-14; มลค.1:2-5สวมเสื้อผ้าสีแดงจากเมืองโบสราห์?นี่ใครหนอสวมเครื่องแต่งกายของท่านอย่างโอ่อ่าและมาด้วยกำลังยิ่งใหญ่ของท่าน?“คือเราเองที่ร้องประกาศความชอบธรรมและมีอานุภาพที่จะช่วยให้รอด”2 ทำไมฉลองพระองค์คำราชาศัพท์หมายถึง เสื้อของพระองค์จึงมีสีแดงและเครื่องทรงของพระองค์เหมือนของคนย่ำในบ่อย่ำองุ่น?3 “เราย่ำบ่อองุ่นวว.14:20; 19:15ตามลำพังและไม่มีใครจากชนชาติทั้งหลายอยู่กับเราเลยเราย่ำมันด้วยความโกรธของเราเราเหยียบมันด้วยความพิโรธของเราโลหิตของเขาเปื้อนอยู่บนเสื้อผ้าของเราและเราทำให้เครื่องแต่งกายของเราเลอะไปหมดวว.19:134 เพราะวันแห่งการแก้แค้นอยู่ในใจเราและปีแห่งการไถ่ของเรามาถึง5 เรามองดู แต่ไม่มีใครช่วยเหลือเราประหลาดใจ แต่ไม่มีผู้เกื้อหนุนแขนของเราเองจึงนำการช่วยกู้มาให้เราและความโกรธของเรานั้นเกื้อหนุนเราอสย.59:166 เราเหยียบชนชาติทั้งหลายลงด้วยความโกรธของเราเราทำให้เขาเมาด้วยความพิโรธของเราและเราเทโลหิตของพวกเขาบนแผ่นดินโลก”7 การจดจำพระเมตตาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจะกล่าวให้คิดถึงความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์และกิจการอันน่าสรรเสริญของพระยาห์เวห์ตามทุกสิ่งที่พระยาห์เวห์ประทานแก่พวกเราและตามความดีใหญ่ยิ่งที่มีต่อวงศ์วานของอิสราเอลซึ่งพระองค์ประทานตามพระกรุณาของพระองค์และตามความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์8 เพราะพระองค์ตรัสว่า “แท้จริงคนเหล่านี้เป็นชนชาติของเราเป็นบุตรที่ไม่ประพฤติคดโกงต่อเรา”พระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา9 พระองค์ทุกข์พระทัยในความทุกข์ทั้งหมดของเขาแล้วทูตสวรรค์ที่อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ช่วยพวกเขาให้รอดพระองค์ทุกข์...ให้รอด ฉบับกรีกว่า ในความทุกข์ทั้งหมดของพวกเขา ไม่ใช่ทูตหรือทูตสวรรค์ แต่พระองค์เองทรงช่วยเขาทั้งหลายให้รอดพระองค์ทรงไถ่เขาด้วยความรักและความสงสารของพระองค์พระองค์ทรงยกพวกเขาขึ้นและหอบเขาไปตลอดกาลก่อน10 แต่เขาทั้งหลายได้กบฏและทำให้วิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์เสียพระทัยดังนั้นพระองค์จึงทรงหันไปเป็นศัตรูของพวกเขาและพระองค์ทรงต่อสู้กับเขาทั้งหลาย11 แล้วประชากรระลึกถึงสมัยโบราณระลึกถึงโมเสส แปลได้อีกว่า แล้วพระองค์ทรงระลึกถึงสมัยโบราณ ระลึกถึงโมเสสและประชากรพระองค์อยู่ที่ไหน? คือผู้ทรงนำพวกเขาขึ้นมาจากทะเลพร้อมกับผู้เลี้ยงฝูงแพะแกะของพระองค์พระองค์อยู่ที่ไหน? คือผู้ทรงบรรจุวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ในท่ามกลางเขาทั้งหลาย12 ผู้ทรงให้พระกรรุ่งโรจน์ของพระองค์ไปกับมือขวาของโมเสสผู้ทรงแยกน้ำออกต่อหน้าพวกเขาอพย.14:21เพื่อสร้างชื่อเสียงนิรันดร์ให้พระองค์เอง13 ผู้ทรงนำพวกเขาผ่านที่ลึกเหมือนม้าในถิ่นทุรกันดารเขาทั้งหลายไม่ได้สะดุด14 เหมือนสัตว์เลี้ยงลงไปยังหุบเขาฉันใดพระวิญญาณของพระยาห์เวห์ทรงทำให้เขาหยุดพักฉันนั้นเช่นนั้นแหละพระองค์สรรพนามบุรุษที่สอง ผู้เขียนกำลังพูดกับพระเจ้าทรงนำชนชาติของพระองค์เพื่อจะสร้างชื่อเสียงรุ่งโรจน์แด่พระองค์เอง15 คำอธิษฐานที่แสดงการกลับใจ ขอทอดพระเนตรลงมาจากฟ้าสวรรค์และทรงเพ่งดูจากที่ประทับบริสุทธิ์และรุ่งโรจน์ของพระองค์ความกระตือรือร้นและอานุภาพของพระองค์อยู่ที่ไหน?พระทัยสงสารของพระองค์และพระกรุณาของพระองค์ถูกยึดไว้จากข้าพระองค์16 เพราะว่าพระองค์เป็นพระบิดาของพวกข้าพระองค์แม้อับราฮัมไม่รู้จักพวกข้าพระองค์และอิสราเอลจดจำพวกข้าพระองค์ไม่ได้ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์เป็นพระบิดาของพวกข้าพระองค์พระนามของพระองค์คือพระผู้ไถ่ของข้าพระองค์แต่โบราณ17 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทำไมพระองค์ทรงให้พวกข้าพระองค์หลงไปจากพระมรรคาแปลว่า ทางของพระองค์?และทรงให้ใจพวกข้าพระองค์แข็งกระด้างจนไม่ยำเกรงพระองค์ขอพระองค์ทรงกลับมาเพื่อเห็นแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์คือ เผ่าทั้งหลายอันเป็นมรดกของพระองค์18 ชนชาติบริสุทธิ์ของพระองค์ครอบครองชั่วขณะหนึ่งแต่ศัตรูพวกข้าพระองค์เหยียบย่ำสถานนมัสการของพระองค์19 เป็นเวลานานที่พวกข้าพระองค์เป็นเหมือนผู้ที่พระองค์ไม่เคยปกครองเหมือนผู้ซึ่งเขาไม่ได้เรียกโดยพระนามของพระองค์