1 การวางใจอียิปต์นั้นไร้ผล “วิบัติแก่ลูกหลานที่กบฏ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้“ผู้วางแผนงาน แต่ไม่ใช่ของเราผู้ทำสนธิสัญญา แต่ไม่ใช่ตามความประสงค์ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ตามวิญญาณของเราเพื่อเพิ่มบาปซ้อนบาป2 พวกเดินทางไปยังอียิปต์โดยไม่ได้ปรึกษาเราเพื่อจะไปลี้ภัยในการคุ้มครองของฟาโรห์และจะหาที่กำบังใต้ร่มเงาของอียิปต์3 เพราะฉะนั้น การคุ้มครองของฟาโรห์จะกลายเป็นความอายของเจ้าและที่กำบังใต้ร่มเงาของอียิปต์จะกลายเป็นความขายหน้าของเจ้า4 เพราะแม้ว่าพวกเจ้านายของเขาอยู่ที่โศอันและบรรดาทูตของเขาไปถึงฮาเนส5 ทุกคนได้รับความอับอายโดยชนชาติหนึ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขาซึ่งไม่ได้นำความช่วยเหลือหรือประโยชน์มาให้นำแต่ความอายและความขายหน้า6 (ครุวาทคำพูดที่หนักและรุนแรงเรื่องสัตว์ป่าแห่งเนเกบ)ไปตามแผ่นดินแห่งความลำบากและแสนระทมที่ซึ่งนางสิงโตและสิงโตตัวผู้ออกมาทั้งงูกะปะ และงูแมวเซาเขาทั้งหลายบรรทุกทรัพย์สมบัติของเขาบนหลังลาและบรรทุกทรัพย์สินของเขาบนโหนกอูฐไปยังชนชาติหนึ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขา7 เพราะว่าความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ผลและเปล่าประโยชน์เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่าราหับสัตว์ทะเลในตำนานที่มีขนาดมหึมา เป็นตัวแทนพลังแห่งความวุ่นวายและความชั่วร้าย บางครั้งเป็นสัญลักษณ์เล็งถึงอียิปต์ที่นั่งเฉย8 ประชาชนที่กบฏ บัดนี้ จงไปเถอะ และเขียนลงบนแผ่นจารึกต่อหน้าเขาและบันทึกไว้ในหนังสือเพื่อว่าในเวลาข้างหน้าที่จะมาถึงมันจะเป็นสักขีพยานตลอดไป9 เพราะว่าเขาเป็นประชาชนที่กบฏเป็นลูกหลานที่พูดปดเป็นลูกหลานที่ไม่ยอมเชื่อฟังธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์10 พวกเขากล่าวกับผู้ทำนายว่า “อย่าเห็นเลย”และกล่าวกับผู้พยากรณ์ว่า “อย่าพยากรณ์สิ่งถูกต้องแก่เราจงพูดแต่สิ่งราบรื่นกับเราจงพยากรณ์มายา11 จงไปเสียให้พ้นทาง จงหันออกไปจากวิถีอย่าทำให้เราเผชิญกับองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลอีก”12 เพราะฉะนั้น องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เพราะเจ้าดูหมิ่นแปลได้อีกว่า ปฏิเสธถ้อยคำนี้และวางใจในการบีบบังคับและการทุจริตและพึ่งอาศัยสิ่งเหล่านั้น13 เพราะฉะนั้น ความบาปนี้จะเป็นแก่เจ้าเหมือนรอยแยกโผล่ออกมาของกำแพงสูงที่กำลังจะพังซึ่งจะพังลงอย่างปัจจุบันทันด่วนในพริบตาเดียว14 มันจะพังเหมือนภาชนะของช่างปั้นหม้อที่พังไปเมื่อถูกทุบให้แตกอย่างไม่ปรานีโดยไม่พบชิ้นส่วนของภาชนะที่แตกนั้นพอที่จะใช้ตักไฟจากข้างเตาหรือใช้ตักน้ำจากบ่อเก็บน้ำ”15 เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายคือองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“ในการหันกลับและหยุดนิ่ง เจ้าทั้งหลายจะรอดการเงียบสงบและการไว้วางใจจะเป็นกำลังของเจ้าแต่เจ้าก็ไม่ยอมทำตาม16 และเจ้าทั้งหลายว่า‘ไม่เอา เราจะขี่ม้าหนีไป’เพราะฉะนั้น พวกเจ้าก็จะหนีไปและว่า ‘เราจะขี่ม้าเร็วจัด’เพราะฉะนั้น ผู้ไล่ตามเจ้าจะเร็วจัด17 คนหนึ่งพันจะหนีเพราะคำขู่ของคนเดียวเจ้าทั้งหลายจะหนีเพราะคำขู่ของห้าคนจนกระทั่งพวกเจ้าจะเหลือเป็นเหมือนเสาธงบนยอดเขาเหมือนธงสัญญาณบนเนิน”18 พระสัญญาของพระเจ้าต่อศิโยน เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ทรงรอคอยที่จะเมตตาท่านเพราะฉะนั้น พระองค์จะทรงลุกขึ้นเพื่อกรุณาพวกท่านเพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าที่ยุติธรรมทุกคนที่รอคอยพระองค์ก็เป็นสุข19 เออ ประชาชนผู้อยู่ในศิโยน ผู้อาศัยในเยรูซาเล็ม ท่านจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป พระองค์จะทรงกรุณาต่อเสียงร้องทูลของท่านอย่างแน่นอน เมื่อพระองค์ได้ยิน พระองค์จะทรงตอบท่าน20 แม้องค์เจ้านายประทานขนมปังแห่งความยากลำบากและน้ำแห่งความทุกข์ใจแก่พวกท่าน ถึงกระนั้นบรมครูของท่านจะไม่ซ่อนตัวอีกเลย แต่ตาของท่านจะเห็นบรมครูของท่าน21 และเมื่อท่านหันไปทางขวา หรือหันไปทางซ้าย หูของท่านจะได้ยินคำพูดจากข้างหลังท่านว่า “นี่เป็นหนทาง จงเดินในทางนี้”22 แล้วท่านจะละทิ้งรูปเคารพสลักอาบเงินของท่านภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ท่านจะทำให้รูปเคารพ...เป็นมลทิน และรูปเคารพหล่อชุบทองคำของท่าน ท่านจะกระจายมันไปอย่างของไม่สะอาด และท่านจะกล่าวกับมันว่า “ไปให้พ้น”23 และพระองค์จะประทานฝนให้แก่เมล็ดพืชซึ่งท่านหว่านลงในดิน และประทานข้าวที่เป็นผลผลิตของดิน ข้าวจะอุดมและบริบูรณ์ ในวันนั้น ฝูงปศุสัตว์ของท่านจะกินอยู่ในทุ่งหญ้ากว้างใหญ่24 และโคกับลาที่ใช้ทำนาจะกินอาหารอย่างดีภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า กินอาหารใส่เกลือ ซึ่งฝัดด้วยพลั่วและส้อมซัด25 และบนภูเขาสูงเด่นทุกลูกกับบนเนินสูงทุกเนินจะมีลำธารที่มีน้ำไหล ในวันที่มีการฆ่ากันใหญ่ เมื่อหอคอยพังลง26 ยิ่งกว่านั้นอีก แสงของดวงจันทร์จะเหมือนแสงของดวงอาทิตย์ และแสงของดวงอาทิตย์จะสว่างเป็นเจ็ดเท่า เหมือนอย่างแสงสว่างของเจ็ดวัน ในวันที่พระยาห์เวห์ทรงพันรอยแผลชนชาติของพระองค์ และรักษารอยช้ำของเขาที่พระองค์ทรงตีนั้น27 การพิพากษาอัสซีเรีย นี่แน่ะ พระนามของพระยาห์เวห์มาจากที่ไกลร้อนไปด้วยความกริ้วของพระองค์กับควันทึบที่ลอยขึ้นริมพระโอษฐ์คำราชาศัพท์หมายถึง ริมฝีปากของพระองค์เต็มด้วยพระพิโรธและพระชิวหาคำราชาศัพท์หมายถึง ลิ้นของพระองค์เหมือนไฟเผาผลาญ28 พระปัสสาสะพระปัสสาสะ ในข้อนี้และข้อ 33 เป็นคำราชาศัพท์หมายถึง ลมหายใจของพระองค์เหมือนลำธารที่ท่วมท้นซึ่งท่วมสูงถึงลำคอเพื่อจะฝัดร่อนบรรดาประชาชาติด้วยตะแกรงร่อนในการทำลายและจะใส่บังเหียนที่ขากรรไกรของชนชาติทั้งหลายเพื่อพาไปภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพื่อให้หลงเจิ่น29 พวกท่านจะมีบทเพลงเหมือนอย่างคืนที่มีเทศกาลเลี้ยงศักดิ์สิทธิ์ และมีใจยินดีเหมือนอย่างคนที่ออกเดินตามเสียงขลุ่ย เพื่อไปยังภูเขาของพระยาห์เวห์ ถึงพระศิลาของอิสราเอล30 และพระยาห์เวห์จะทรงทำให้คนได้ยินพระสุรเสียงทรงพลังของพระองค์ และจะทรงทำให้ได้เห็นพระกรของพระองค์ที่ฟาดลงด้วยความกริ้วอย่างเกรี้ยวกราด และด้วยเปลวเพลิงเผาผลาญ รวมทั้งฝนตกหนัก กับพายุและลูกเห็บ31 คนอัสซีเรียจะสยดสยองแปลได้อีกว่า จะถูกทำให้แตกละเอียดด้วยพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์ พระองค์จะทรงโบยตีด้วยไม้แปลได้อีกว่า ด้วยพระคทาของพระองค์32 และทุกจังหวะของไม้เรียวที่ใช้ลงโทษข้อความนี้ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจนซึ่งพระยาห์เวห์ทรงหวดลงบนตัวเขา จะเข้ากับเสียงรำมะนาและพิณเขาคู่ และพระองค์จะทรงต่อสู้เขาในสงครามด้วยพระหัตถ์ที่กวัดแกว่ง33 เพราะที่สำหรับเผาก็จัดไว้นานแล้ว เออ เตรียมไว้สำหรับพระราชา เชิงตะกอนก็ลึกและกว้าง พร้อมด้วยไฟและฟืนมากมาย พระปัสสาสะของพระยาห์เวห์เหมือนธารกำมะถันที่จุดมันให้ลุก