1 คำตักเตือนให้ระวังการสำส่อนและการนอกใจ ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังปัญญาของข้าจงเอียงหูของเจ้าฟังความเข้าใจของข้า2 เพื่อเจ้าจะรักษาความเฉลียวฉลาดไว้และปากของเจ้าจะระแวดระวังความรู้3 เพราะปากของหญิงแพศยาก็หยาดน้ำผึ้งออกมาและคำพูดของนางก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน4 แต่ในที่สุด นางก็ขมอย่างบอระเพ็ดและคมอย่างดาบสองคม5 เท้าของนางก้าวลงไปสู่ความตายย่างเท้าของนางมุ่งตรงไปยังแดนคนตาย6 นางไม่สนใจวิถีแห่งชีวิตหนทางของนางวนเวียนไป และนางไม่รู้7 ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังข้าและอย่าพรากจากถ้อยคำแห่งปากของข้า8 จงหลีกทางของเจ้าให้ไกลจากนางอย่าไปใกล้ประตูบ้านของนาง9 เกรงว่าเจ้าจะให้เกียรติของเจ้าแก่คนอื่นและให้ปีเดือนของเจ้าแก่คนไร้เมตตา10 เกรงว่าคนแปลกหน้าจะอิ่มเอมด้วยทรัพย์สินของเจ้าและของที่ได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเจ้าจะตกไปในบ้านของคนต่างด้าว11 และเมื่อบั้นปลายชีวิตของเจ้ามาถึง เจ้าจะครวญครางเมื่อเนื้อและกายของเจ้าเสื่อมสิ้นไป12 และเจ้าพูดว่า “ข้าเกลียดการตีสอนเสียจริงๆและจิตใจของข้าดูหมิ่นการตักเตือน13 ข้าไม่ฟังเสียงครูของข้าหรือเอียงหูให้แก่ผู้สั่งสอนของข้า14 ข้าจวนจะย่อยยับอยู่รอมร่อในท่ามกลางคนที่ประชุมกันอยู่นั้น”15 จงดื่มน้ำจากถังเก็บน้ำของเจ้าดื่มน้ำไหลจากบ่อของเจ้าเอง16 ควรหรือที่จะให้น้ำพุของเจ้าไหลเพรื่อออกไปนอกบ้าน?และให้ธารน้ำนั้นไหลไปที่ลานเมือง?17 จงให้มันเป็นของเจ้าแต่ผู้เดียวและไม่ใช่สำหรับคนแปลกหน้าด้วย18 จงให้น้ำพุของเจ้าได้รับพรและจงเปรมปรีดิ์อยู่กับภรรยาคนที่เจ้าได้เมื่อหนุ่มนั้น19 เหมือนนางกวางที่น่ารัก และเหมือนแม่เลียงผาที่งามสง่าจงให้ถันของภรรยาเจ้าเป็นที่หนำใจเจ้าอยู่ทุกเวลาจงดื่มด่ำอยู่กับความรักของนางเสมอ20 ลูกเอ๋ย เจ้าจะเคลิบเคลิ้มอยู่กับหญิงแพศยาทำไมเล่า?หรือโอบกอดอกของหญิงสำส่อนอยู่ทำไม?21 เพราะว่าทางของคนก็อยู่ในสายพระเนตรพระยาห์เวห์และพระองค์ทรงเฝ้าดูหนทางทั้งสิ้นของเขา22 ความบาปชั่วของคนอธรรมดักตัวเขาเองและเขาก็ติดอยู่กับตาข่ายบาปของเขา23 เขาจะตายเพราะขาดวินัยในชีวิตแปลได้อีกว่า เพราะไม่รับการสั่งสอนและเพราะความโง่อย่างยิ่งของเขา เขาจึงหลงเจิ่นไป