1 คำทูลขอความช่วยเหลือยามบ้านเมืองย่ำแย่ มัสคิลบทหนึ่งของอาสาฟข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นนิตย์?ไฉนความกริ้วของพระองค์จะกรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์?2 ขอทรงระลึกถึงชุมนุมชนของพระองค์ ซึ่งทรงได้มาแต่ดึกดำบรรพ์ซึ่งทรงไถ่ไว้ให้เป็นเผ่าของพระองค์โดยเฉพาะเผ่า...โดยเฉพาะ ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เผ่าแห่งมรดกของพระองค์ขอทรงระลึกถึงภูเขาศิโยน ซึ่งพระองค์เคยประทับนั้น3 ขอทรงนำย่างพระบาทของพระองค์ไปยังที่ซึ่งปรักหักพังเป็นนิตย์ศัตรูได้ทำลายทุกสิ่งในสถานนมัสการ4 พวกคู่อริของพระองค์คำรามอยู่กลางสถานที่ประชุมของพระองค์พวกเขาตั้งหมายสำคัญของเขาเองขึ้น5 พวกเขาเป็นเหมือนคนที่เงื้อขวานขึ้นตัดพงไม้ทึบ6 แล้วบรรดาไม้ที่แกะสลักทั้งสิ้นพวกเขาก็พังลงมาเสียด้วยขวานและค้อน7 เขาทั้งหลายเอาไฟเผาสถานนมัสการของพระองค์จนวอดวายพวกเขาทำให้ที่ประทับแห่งพระนามของพระองค์เป็นมลทินไป8 เขาทั้งหลายรำพึงในใจว่า “เราจะเอาชนะเขาให้สิ้นเชิง”พวกเขาเผาสถานที่ประชุมทุกแห่งของพระเจ้าในแผ่นดิน9 พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของเราไม่มีผู้เผยพระวจนะอีกแล้วในพวกเรา ไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด10 ข้าแต่พระเจ้า คู่อริจะเย้ยอยู่นานเท่าใด?ศัตรูจะกล่าวหยาบช้าต่อพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ?11 ไฉนพระองค์จึงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์?ขอเหยียดพระหัตถ์จากพระทรวงของพระองค์ทำลายพวกเขาเถิด12 ถึงกระนั้น พระเจ้า ผู้เป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์ตั้งแต่กาลก่อนทรงทำกิจแห่งความรอดในแผ่นดินโลก13 พระองค์เองทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์อพย.14:21พระองค์ทรงหักหัวมังกรทั้งหลายในน้ำ14 พระองค์เองทรงขยี้หัวทั้งหลายของเลวีอาธานสัตว์ทะเลในตำนานที่มีขนาดมหึมาโยบ41:1; สดด.104:26; อสย.27:1พระองค์ประทานมันให้เป็นอาหารของสรรพสัตว์แห่งถิ่นทุรกันดาร15 พระองค์เองทรงเปิดตาน้ำพุและลำธารพระองค์เองทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอแห้งไป16 วันเป็นของพระองค์ คืนเป็นของพระองค์เช่นกันพระองค์เองทรงสถาปนาดวงจันทร์ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ดวงสว่าง อาจหมายถึงดวงดาวด้วยและดวงอาทิตย์17 พระองค์เองทรงจัดเขตทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกพระองค์เองทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว18 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงระลึกถึงข้อนี้ว่า ศัตรูได้เยาะเย้ยพระองค์และชนชาติโง่เขลาได้กล่าวหยาบช้าต่อพระนามของพระองค์19 ขออย่าทรงมอบชีวิตนกเขาของพระองค์ชีวิตนกเขาของพระองค์ ฉบับกรีกและซีเรียว่า ชีวิตของผู้ที่สรรเสริญพระองค์แก่สัตว์ป่าขออย่าทรงลืมชีวิตคนยากจนของพระองค์เป็นนิตย์20 ขอทรงพิเคราะห์ดูพันธสัญญาของพระองค์เพราะสถานที่มืดของแผ่นดินเต็มไปด้วยที่อาศัยของความทารุณ21 ขออย่าให้ผู้ที่ถูกเหยียบย่ำขายหน้าขอให้คนยากจนและคนขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์22 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้นสู้คดีของพระองค์ขอทรงระลึกว่าคนโง่เขลาเยาะเย้ยพระองค์อยู่เสมอ23 ขออย่าทรงลืมเสียงคู่อริของพระองค์เสียงอึงคะนึงของบรรดาผู้ที่ลุกขึ้นสู้พระองค์ ซึ่งขึ้นไปอยู่เสมอ