1 คำทูลขอของผู้เจ็บป่วยที่สำนึกผิด เพลงสดุดีของดาวิด เพื่อการระลึกถึงข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงดุว่าข้าพระองค์ด้วยโทสะหรือตีสอนข้าพระองค์ด้วยพระพิโรธเลย2 เพราะลูกธนูของพระองค์จมเข้าไปในข้าพระองค์และพระหัตถ์ของพระองค์ลงมาเหนือข้าพระองค์3 เนื่องด้วยความโกรธของพระองค์จึงไม่มีความปกติในร่างกายของข้าพระองค์เนื่องด้วยบาปของข้าพระองค์จึงไม่มีความสมบูรณ์ในกระดูกของข้าพระองค์4 เพราะความชั่วของข้าพระองค์ท่วมศีรษะมันหนักเหมือนภาระ ซึ่งหนักเหลือกำลังข้าพระองค์5 เนื่องด้วยความเขลาของข้าพระองค์บาดแผลของข้าพระองค์จึงเน่าเหม็น6 ข้าพระองค์ค้อมลงและน้อมตัวลงอย่างมากข้าพระองค์ดำเนินอย่างทุกข์โศกวันยังค่ำ7 เพราะบั้นเอวของข้าพระองค์เต็มไปด้วยรอยไหม้แปลได้อีกว่า เพราะข้าพระองค์ร้อนด้วยพิษไข้และไม่มีความปกติในร่างกายของข้าพระองค์8 ข้าพระองค์หมดแรงและถูกตีจนน่วมข้าพระองค์ครวญครางเพราะความทุกข์ระทมใจ9 ข้าแต่องค์เจ้านาย ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์ก็ปรากฏอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์การถอนหายใจของข้าพระองค์คงไม่พ้นที่พระองค์ทรงทราบ10 ใจของข้าพระองค์สั่น และเรี่ยวแรงของข้าพระองค์หมดไปและความสว่างในดวงตาของข้าพระองค์ก็พรากไปจากข้าพระองค์11 มิตรสหายและเพื่อนบ้านของข้าพระองค์ยืนห่างจากภัยพิบัติที่ข้าพระองค์ได้รับและญาติของข้าพระองค์ยืนห่างออกไปไกลโพ้น12 บรรดาผู้ที่มุ่งเอาชีวิตข้าพระองค์ได้วางบ่วงไว้ผู้ที่คิดทำร้ายข้าพระองค์พูดถึงความหายนะและคิดแต่อุบายล่อลวงอยู่วันยังค่ำ13 แต่ข้าพระองค์เหมือนคนหูหนวก ข้าพระองค์ไม่ได้ยินและเหมือนคนใบ้ผู้ไม่อ้าปากของตน14 ข้าพระองค์เป็นเหมือนคนที่ไม่ได้ยินซึ่งในปากของเขาไม่มีการโต้แย้ง15 ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์รอคอยพระองค์ข้าแต่องค์เจ้านายพระเจ้าของข้าพระองค์ คือพระองค์ผู้ที่จะตรัสตอบข้าพระองค์16 เพราะข้าพระองค์ทูลว่า “ขออย่าให้พวกเขายินดีเย้ยข้าพระองค์คือเขาผู้อวดตัวสู้ข้าพระองค์ เมื่อเท้าข้าพระองค์พลาดไป”17 เพราะข้าพระองค์จวนจะล้มแล้วและความเจ็บปวดอยู่ต่อหน้าข้าพระองค์เสมอ18 ข้าพระองค์สารภาพความชั่วของข้าพระองค์ข้าพระองค์เป็นทุกข์เพราะบาปของข้าพระองค์19 บรรดาศัตรูของข้าพระองค์ก็ว่องไวและแข็งแรงและคนที่เกลียดข้าพระองค์อย่างไร้เหตุผลก็มีมาก20 บรรดาผู้ที่ทำชั่วตอบแทนความดีของข้าพระองค์ก็เป็นปฏิปักษ์ของข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์ทำความดี21 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงอยู่ไกลจากข้าพระองค์22 ข้าแต่องค์เจ้านาย ผู้ทรงเป็นความรอดของข้าพระองค์ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์เถิด