1 รัชกาลโยสิยาห์ ( 2 พกษ.22:1-2 ) โยสิยาห์ยรม.3:6มีพระชนมายุ 8 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 31 ปี2 พระองค์ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และทรงดำเนินในพระมรรคาของดาวิดบรรพบุรุษของพระองค์ และไม่ได้ทรงหันไปทางขวาหรือทางซ้าย3 เพราะในปีที่แปดของรัชกาลของพระองค์ เมื่อยังทรงพระเยาว์อยู่ พระองค์ทรงเริ่มแสวงหาพระเจ้าของดาวิดบรรพบุรุษของพระองค์ ต่อมาในปีที่สิบสองพระองค์ทรงเริ่มชำระยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็มจากการมีปูชนียสถานสูง จากการมีบรรดาเสาอาเช-ราห์ รูปเคารพแกะสลักและรูปเคารพหล่อ4 และเขาทั้งหลายทำลายแท่นบูชาของพวกพระบาอัลเฉพาะพระพักตร์ของโยสิยาห์ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ของพระองค์ และพระองค์ทรงพังแท่นเผาเครื่องหอมที่ตั้งอยู่บนนั้นลง แล้วพระองค์ทรงโค่นบรรดาเสาอาเช-ราห์รวมทั้งรูปเคารพแกะสลักและรูปเคารพหล่อ แล้วทรงบดเป็นผงและโรยบนหลุมศพของพวกที่ถวายสัตวบูชาแก่พระเหล่านั้น5 พระองค์ยังทรงเผากระดูกของพวกปุโรหิตบนแท่นบูชาของพวกเขา1 พกษ.13:2และทรงชำระยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็ม6 ส่วนในเมืองต่างๆ ของเผ่ามนัสเสห์ เอฟราอิมและสิเมโอน จนไปถึงเผ่านัฟทาลี พระองค์ทรงสำรวจสิ่งก่อสร้างความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน สามารถแปลได้อีกว่า จนไปถึงนัฟทาลีและบริเวณปรักหักพังที่อยู่รอบๆ นั้น7 และพระองค์ทรงทำลายแท่นบูชา และบรรดาเสาอาเช-ราห์ และทรงทุบพวกรูปเคารพให้เป็นผง และทรงพังแท่นเผาเครื่องหอมทั้งหมดทั่วแผ่นดินอิสราเอล แล้วพระองค์ก็เสด็จกลับกรุงเยรูซาเล็มพบหนังสือธรรมบัญญัติ 8 ( 2 พกษ.22:3-20 ) ในปีที่สิบแปดของรัชกาลของพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงชำระแผ่นดินและพระนิเวศ พระองค์ทรงใช้ชาฟานบุตรอาซาลิยาห์ มาอาเสยาห์ผู้ว่าราชการนคร และโยอาห์บุตรโยอาฮาส เจ้ากรมสารบรรณให้ไปซ่อมแซมพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์9 เขาทั้งหลายมาหาฮิลคียาห์มหาปุโรหิต และส่งมอบเงินที่คนทั้งหลายนำมายังพระนิเวศของพระเจ้า ซึ่งคนเลวีผู้เฝ้าประตูเก็บจากเผ่ามนัสเสห์ เผ่าเอฟราอิม จากคนที่เหลืออยู่ทั้งหมดของอิสราเอล และเก็บจากยูดาห์กับเบนยามินทั้งหมด รวมทั้งพวกที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม10 เขาทั้งหลายมอบไว้ในมือของคนงาน ผู้ดูแลพระนิเวศของพระยาห์เวห์ แล้วคนงานผู้ทำงานอยู่ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็ใช้เพื่อการปรับปรุงและซ่อมแซมพระนิเวศ11 เขาทั้งหลายจึงมอบให้กับช่างไม้และช่างก่อสร้าง เพื่อซื้อหินที่สกัดแล้วและซื้อไม้ สำหรับทำประกับและทำคานของอาคาร ซึ่งบรรดาพระราชาแห่งยูดาห์ทรงปล่อยให้พังทลายไป12 และคนทั้งหลายก็ทำงานอย่างซื่อสัตย์ ภายใต้การคุมงานของยาหาทและโอบาดีห์คนเลวีซึ่งเป็นเชื้อสายของเมรารี และเศคาริยาห์กับเมชุลลัมเชื้อสายของโคฮาทเป็นผู้ดูแล ส่วนคนเลวีทุกคนที่ชำนาญเครื่องดนตรี13 เป็นผู้ดูแลคนทั้งหลายที่แบกหาม และทุกคนที่ทำงานปรนนิบัติในแต่ละงาน คนเลวีบางคนเป็นอาลักษณ์ เป็นเจ้าหน้าที่และเป็นคนเฝ้าประตู14 ขณะที่เขาทั้งหลายนำเงินที่ถวายมาในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ออกมา ฮิลคียาห์ปุโรหิตพบหนังสือธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์ซึ่งประทานผ่านโมเสส15 และฮิลคียาห์พูดกับชาฟานราชเลขาว่า “ข้าพเจ้าพบหนังสือธรรมบัญญัติในพระนิเวศของพระยาห์เวห์” และฮิลคียาห์ก็มอบหนังสือนั้นให้ชาฟาน16 และชาฟานนำหนังสือนั้นไปถวายพระราชา แล้วทูลรายงานพระราชาต่อไปว่า “ทุกๆ สิ่งที่พระองค์ทรงมอบหมายแก่ผู้รับใช้ของพระองค์นั้น พวกเขากำลังทำอยู่17 เขาทั้งหลายเทเงินที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ออก และมอบไว้ในมือของผู้ดูแลและคนงาน”18 แล้วชาฟานราชเลขาทูลพระราชาว่า “ฮิลคียาห์ปุโรหิตมอบหนังสือแก่ข้าพระบาทม้วนหนึ่ง” แล้วชาฟานก็อ่านถวายพระราชา19 เมื่อพระราชาทรงสดับถ้อยคำของธรรมบัญญัตินั้น พระองค์ก็ทรงฉีกฉลองพระองค์20 แล้วพระราชาทรงบัญชาฮิลคียาห์ อาหิคัมบุตรชาฟาน อับโดนบุตรมีคาห์ ชาฟานราชเลขาและอาสายาห์คนรับใช้พระราชา ตรัสว่า21 “จงไปทูลถามพระยาห์เวห์ให้เรา และให้พวกที่เหลืออยู่ในอิสราเอลและในยูดาห์ เกี่ยวกับถ้อยคำในหนังสือที่ได้พบ เพราะว่าพระพิโรธของพระยาห์เวห์ซึ่งเทลงเหนือเรานั้นใหญ่หลวงนัก เพราะว่าบรรพบุรุษของเราไม่ได้รักษาพระวจนะของพระยาห์เวห์ เพื่อจะทำตามทุกสิ่งที่เขียนไว้ในหนังสือนี้”22 การปรึกษาผู้เผยพระวจนะหญิงฮุลดาห์ ฮิลคียาห์และบรรดาคนที่พระราชาทรงใช้ไปนั้น จึงไปหาฮุลดาห์ผู้เผยพระวจนะหญิง ผู้เป็นภรรยาของชัลลูมบุตรทกหาทบุตรหัสราห์ซึ่งเป็นผู้ดูแลฉลองพระองค์ (นางอยู่ในเยรูซาเล็มเขตสอง) และพวกเขาพูดกับนางถึงเรื่องนั้น23 และนางบอกพวกเขาว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘จงบอกคนที่ใช้พวกเจ้าให้มาหาเราว่า24 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะนำเหตุร้ายมายังสถานที่นี้ และมายังชาวเมืองนี้คือคำสาปทั้งหมดที่บันทึกไว้ในหนังสือซึ่งอ่านถวายพระราชาแห่งยูดาห์นั้น25 เพราะว่าพวกเขาละทิ้งเราและเผาเครื่องหอมถวายพระอื่นๆ ซึ่งทำให้เราโกรธด้วยการกระทำทั้งหมดจากมือของเขา ดังนั้นเราจะเทความโกรธของเราลงบนสถานที่นี้ และจะดับไม่ได้26 ส่วนพระราชาแห่งยูดาห์ผู้ใช้พวกเจ้าให้มาทูลถามพระยาห์เวห์นั้น จงไปบอกเขาว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เรื่องบรรดาถ้อยคำซึ่งเจ้าได้ยินนั้น27 เพราะใจของเจ้าอ่อนลงและเจ้าถ่อมตัวลงเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า เมื่อเจ้าได้ยินถ้อยคำที่กล่าวโทษสถานที่นี้และชาวเมืองนี้ เจ้าได้ถ่อมตัวลงต่อเราและเจ้าได้ฉีกเสื้อผ้าของเจ้า ทั้งร้องไห้ต่อหน้าเรา เราเองก็ได้ยินเจ้าด้วย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ28 ดูสิ เราจะนำเจ้าไปไว้กับบรรพบุรุษของเจ้า และเจ้าจะถูกนำไปยังอุโมงค์ฝังศพอย่างสงบสุข และตาของเจ้าจะไม่เห็นเหตุร้ายทั้งสิ้นที่เราจะนำมาเหนือสถานที่นี้และชาวเมืองนี้’ ” และเขาทั้งหลายได้นำพระวจนะนั้นมาทูลพระราชาการรื้อฟื้นพันธสัญญาขึ้นใหม่ 29 ( 2 พกษ.23:1-20 ) แล้วพระราชาทรงใช้ให้ไปรวบรวมผู้ใหญ่ทั้งหมดของยูดาห์และเยรูซาเล็ม30 พระราชาเสด็จขึ้นไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พร้อมกับคนยูดาห์ทั้งหมดและชาวกรุงเยรูซาเล็ม รวมทั้งพวกปุโรหิตและคนเลวี กับประชาชนทั้งหมดทั้งใหญ่และเล็ก แล้วพระองค์ทรงอ่านถ้อยคำทั้งหมดในหนังสือพันธสัญญาที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ให้พวกเขาฟัง31 พระราชาทรงยืนอยู่ในที่ของพระองค์ และทรงทำพันธสัญญาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ว่าจะดำเนินตามพระยาห์เวห์ และจะรักษาพระบัญญัติ พระโอวาท และกฎเกณฑ์ของพระองค์ด้วยสุดพระจิตสุดพระทัย ทั้งจะทรงทำตามถ้อยคำของพันธสัญญาที่เขียนไว้ในหนังสือเล่มนี้32 แล้วพระองค์มีรับสั่งให้พวกที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม และในเบนยามินให้มีส่วนในพันธสัญญานั้น แล้วชาวเยรูซาเล็มก็มีส่วนโดยทำตามพันธสัญญาของพระเจ้า คือพระเจ้าของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย33 โยสิยาห์ก็เอาสิ่งน่าเกลียดน่าชังทั้งหมดออกจากดินแดนทุกแห่งที่เป็นของประชาชนอิสราเอล และทรงทำให้พวกที่อยู่ในอิสราเอลปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา ตลอดรัชสมัยของพระองค์นั้น เขาทั้งหลายไม่ได้หันไปจากการติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย