1 การปกครองของอาหัส ( 2 พกษ.16:1-4 ) อาหัสมีพระชนมายุ 20 พรรษาเมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 16 ปี พระองค์ไม่ทรงทำสิ่งที่ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และไม่เหมือนอย่างดาวิดบรรพบุรุษของพระองค์2 แต่ทรงดำเนินตามทางของพระราชาแห่งอิสราเอล รวมทั้งทรงหล่อรูปเคารพสำหรับพวกพระบาอัล3 และพระองค์ทรงเผาเครื่องหอมที่หุบเขาเบนฮินโนม และทรงเผาบรรดาพระราชโอรสของพระองค์เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ ตามการกระทำอันน่าเกลียดน่าชังของประชาชาติ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงขับไล่ไปให้พ้นหน้าคนอิสราเอล4 อาหัสภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า พระองค์ทรงถวายสัตวบูชาและทรงเผาเครื่องหอมที่ปูชนียสถานสูง และบนเนินเขา รวมทั้งใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้นซีเรียและอิสราเอลชนะยูดาห์ 5 ( 2 พกษ.16:5-6 ; อสย.7:1 ) เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ จึงทรงมอบพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระราชาแห่งซีเรีย ซึ่งทรงชนะพระองค์และจับประชาชนจำนวนมากของพระองค์ไปเป็นเชลยที่กรุงดามัสกัส นอกจากนั้น อาหัสภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า พระองค์ยังทรงถูกมอบไว้ในพระหัตถ์ของพระราชาแห่งอิสราเอล ซึ่งทรงชนะพระองค์ด้วยการฆ่าฟันอย่างมากมาย6 เพราะเปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ฆ่าคน120,000คนในยูดาห์ภายในวันเดียว ซึ่งล้วนเป็นทหารกล้าทุกคน เพราะว่าเขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา2 พกษ.16:5; อสย.7:17 และศิครี นักรบของเอฟราอิมยังได้ฆ่ามาอาเสยาห์พระราชโอรสของพระราชาและอัสรีคัมอธิบดีกรมวังและเอลคานาห์มหาอุปราช8 การขัดขวางของโอเดด คนอิสราเอลจับคน 200,000 คนจากพี่น้องของตนไปเป็นเชลย ซึ่งมีทั้งที่เป็นผู้หญิงบุตรชายและบุตรหญิง และได้ของริบจำนวนมากจากพวกเขา แล้วนำของริบกลับไปยังกรุงสะมาเรีย9 แต่ผู้เผยพระวจนะของพระยาห์เวห์คนหนึ่งที่นั่นชื่อว่าโอเดดออกไปพบกองทัพซึ่งมายังสะมาเรีย และพูดกับพวกเขาว่า “นี่แน่ะ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านทั้งหลายทรงพระพิโรธยูดาห์ พระองค์จึงทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของท่าน แต่ท่านทั้งหลายฆ่าพวกเขาด้วยความโกรธแค้นซึ่งดังไปถึงฟ้าสวรรค์10 และบัดนี้พวกท่านคิดจะบังคับประชาชนแห่งยูดาห์ และเยรูซาเล็มทั้งชายและหญิงให้เป็นทาสของท่าน แล้วพวกท่านเองจะไม่มีบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านหรือ?11 บัดนี้ขอฟังข้าพเจ้า ขอให้ส่งพวกเชลยซึ่งท่านจับมาจากพี่น้องของท่านกลับไป เพราะว่าพระพิโรธรุนแรงของพระยาห์เวห์อยู่เหนือท่านทั้งหลาย”12 และหัวหน้าบางคนของเอฟราอิม คือ อาซาริยาห์บุตรโยฮานัน เบเรคิยาห์บุตรเมซิลเลโมท เยฮิสคียาห์บุตรชัลลูม และอามาสาบุตรหัดลัย ยืนขึ้นคัดค้านพวกที่กลับจากการสู้รบ13 พูดกับเขาทั้งหลายว่า “พวกท่านอย่านำเชลยเข้ามาที่นี่ เพราะท่านตั้งใจจะนำการทำบาปต่อพระยาห์เวห์มายังเรา ให้เพิ่มเข้าไปกับบาปและความชั่วของเราในปัจจุบัน เพราะความชั่วของเราก็มีมากยิ่งอยู่แล้ว และพระพิโรธรุนแรงต่ออิสราเอลก็มีอยู่แล้ว”14 ดังนั้น พวกที่ถืออาวุธจึงละทิ้งเชลยและของริบต่อหน้าเจ้านายและชุมนุมชนทั้งหมด15 และบรรดาผู้ชายซึ่งถูกระบุชื่อก็มายังพวกเชลย และสวมเสื้อผ้าที่เอาจากกองของริบนั้นให้กับทุกคนที่เปลือยกาย เขาทั้งหลายก็สวมเสื้อผ้าให้พวกเชลยภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ให้พวกเขา และยังสวมรองเท้าให้ จัดหาอาหารและเครื่องดื่มให้ รวมทั้งชโลมตัวพวกเขา แล้วนำบรรดาคนที่อ่อนเปลี้ย ในพวกเชลยภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ในพวกเขาขึ้นลากลับมายังพี่น้องของพวกเขาที่เมืองเยรีโค คือเมืองต้นอินทผลัม แล้วเขาทั้งหลายก็กลับไปยังกรุงสะมาเรียพวกอัสซีเรียไม่ช่วยเหลือยูดาห์ 16 ( 2 พกษ.16:7-9 ) ในเวลานั้นกษัตริย์อาหัสทรงใช้คนไปหาพระราชาแห่งอัสซีเรียเพื่อขอความช่วยเหลือ17 เพราะคนเอโดมบุกรุกเข้ามา และโจมตียูดาห์ ทั้งจับคนไปเป็นเชลย18 และคนฟีลิสเตียเข้าปล้นเมืองต่างๆ ในบริเวณเนินเชเฟลาห์ และในภาคใต้ของยูดาห์ พวกเขายึดเมืองเบธเชเมช อัยยาโลน เกเดโรท โสโคกับบริเวณชนบท ทิมนาห์กับบริเวณชนบทและกิมโซกับบริเวณชนบท แล้วพวกเขาก็อาศัยอยู่ในที่เหล่านั้น19 เพราะพระยาห์เวห์ทรงทำให้ยูดาห์ตกต่ำลงเนื่องด้วยอาหัสพระราชาแห่งชาวอิสราเอลในที่นี้ใช้ในความหมายของชนชาติ ซึ่งหมายถึงอาณาจักรยูดาห์ เพราะอาหัสทรงทำให้เกิดการหลงระเริงอยู่ในยูดาห์และทรงทำการไม่ซื่อสัตย์อย่างยิ่งต่อพระยาห์เวห์20 ดังนั้นทิกลัทปิเลเสอร์พระราชาแห่งอัสซีเรียยกมาต่อสู้กับพระองค์ และทำให้พระองค์ทุกข์ยากแทนที่จะช่วยให้เข้มแข็ง21 เพราะอาหัสทรงยึดทรัพย์สินจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์จากราชสำนักและจากบ้านเรือนของบรรดาเจ้านายเพื่อถวายแด่พระราชาของอัสซีเรีย แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์ต่อพระองค์เลยอาหัสหลงจากทางของพระเจ้าและสิ้นพระชนม์ 22 ( 2 พกษ.16:12-20 ) ในเวลาทุกข์ยาก กษัตริย์อาหัสองค์เดียวกันนี้ก็ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระยาห์เวห์มากยิ่งขึ้น23 เพราะพระองค์ทรงถวายสัตวบูชาแก่พระของกรุงดามัสกัส ซึ่งทำให้พระองค์พ่ายแพ้โดยตรัสว่า “เพราะว่าพระของพระราชาแห่งซีเรียช่วยพวกเขา เราจะถวายสัตวบูชาแก่พระเหล่านั้นเพื่อให้ช่วยเรา” แต่พระเหล่านั้นกลับเป็นสิ่งที่ทำลายพระองค์และอิสราเอลในที่นี้ใช้ในความหมายของชนชาติ ซึ่งหมายถึงพวกยูดาห์ทั้งหมดด้วย24 อาหัสทรงรวบรวมเครื่องใช้ของพระนิเวศของพระเจ้า และตัดเครื่องใช้ของพระนิเวศของพระเจ้าออกเป็นชิ้นๆ พระองค์ทรงปิดประตูพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พระองค์ทรงสร้างแท่นบูชาสำหรับพระองค์เองในทุกมุมเมืองของกรุงเยรูซาเล็ม25 พระองค์ทรงสร้างปูชนียสถานสูงในเมืองทุกเมืองของยูดาห์ เพื่อเผาเครื่องหอมถวายพระอื่นๆ ซึ่งทำให้พระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพระองค์ทรงพระพิโรธ26 ส่วนพระราชกิจอื่นๆ และเรื่องราวทั้งหมดของพระองค์ตั้งแต่ต้นจนจบ ดูสิ ล้วนถูกบันทึกไว้ในหนังสือพงศ์กษัตริย์ของยูดาห์และอิสราเอล27 แล้วอาหัสทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์อสย.14:28 เขาทั้งหลายก็ฝังพระศพไว้ในกรุงคือในกรุงเยรูซาเล็ม แต่พวกเขาไม่ได้นำพระศพไปไว้ในอุโมงค์ของพระราชาแห่งอิสราเอลในที่นี้ใช้ในความหมายของชนชาติ ซึ่งหมายถึงอาณาจักรยูดาห์ และเฮเซคียาห์พระราชโอรสของพระองค์ก็ทรงขึ้นครองราชย์แทนพระองค์