1 รัชกาลอาสา ( 1 พกษ.15:9-12 ) อาบียาห์จึงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาทั้งหลายก็ฝังพระศพไว้ในนครดาวิดดูเชิงอรรถ 2 พศด.8:11 และอาสาพระราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองราชย์แทน ในรัชกาลของอาสา แผ่นดินสงบอยู่สิบปี2 อาสาทรงทำสิ่งที่ดีและถูกต้องในสายพระเนตรพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์3 พระองค์ทรงรื้อแท่นบูชาพระต่างด้าวและปูชนียสถานสูงทั้งหลาย พังเสาศักดิ์สิทธิ์ และโค่นบรรดาเสาอาเช-ราห์4 และทรงบัญชาให้ยูดาห์แสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของตนและให้รักษาธรรมบัญญัติและพระบัญญัติ5 พระองค์ทรงรื้อปูชนียสถานสูงและแท่นเครื่องหอมจากเมืองทั้งหมดของยูดาห์ และอาณาจักรก็มีความสงบสุขภายใต้พระองค์6 พระองค์ทรงสร้างเมืองป้อมในยูดาห์ เพราะแผ่นดินมีความสงบสุข พระองค์ไม่ต้องทำสงครามในปีเหล่านั้น เพราะพระยาห์เวห์ประทานการหยุดพักแก่พระองค์7 และพระองค์ตรัสกับยูดาห์ว่า “ให้พวกเราสร้างเมืองเหล่านี้ และล้อมด้วยกำแพง หอคอยประตูและดาลประตู แผ่นดินยังเป็นของพวกเรา เพราะพวกเราแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา พวกเราแสวงหาพระองค์ และพระองค์ประทานการหยุดพักแก่เราทุกด้าน” เขาทั้งหลายจึงสร้างและเจริญขึ้น8 และอาสาทรงมีกองทัพจากยูดาห์ 300,000 คนที่มีโล่ใหญ่และหอก และ 280,000 คนจากเบนยามินที่มีโล่และธนู ทุกคนล้วนเป็นนักรบผู้กล้าหาญ9 เศ-ราห์ชาวคูชออกมาต่อสู้กับพวกเขาด้วยทหารหนึ่งล้านคน และรถรบ 300 คันและมาถึงเมืองมาเรชาห์10 และอาสาทรงออกไปปะทะกับเขา และเขาทั้งหลายก็ตั้งแนวรบในหุบเขาเศฟาธาห์ที่มาเรชาห์11 และอาสาร้องทูลต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ไม่มีใครช่วยได้เหมือนพระองค์ ในการสู้รบกันระหว่างพวกมีกำลังกับพวกไม่มีกำลังแปลได้อีกว่า ไม่มีความแตกต่างสำหรับพระองค์ในการช่วยเหลือพวกที่มีกำลังน้อยหรือมาก ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย โปรดช่วยพวกข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายพึ่งพระองค์ พวกข้าพระองค์มาต่อสู้กับชนหมู่ใหญ่นี้ในพระนามของพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขออย่าทรงให้มนุษย์ชนะพระองค์”12 พระเจ้าจึงทรงโจมตีชาวคูชต่อหน้าอาสาและยูดาห์ แล้วชาวคูชก็หลบหนี13 อาสาและคนที่อยู่กับพระองค์ก็ไล่ตามพวกเขาไปถึงเมืองเก-ราร์ และชาวคูชล้มตายจนไม่เหลือแม้แต่คนเดียว เพราะพวกเขาแตกพ่ายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์และกองทัพของพระองค์ คนยูดาห์จึงเก็บของริบได้มากมาย14 และพวกเขาเข้าตีเมืองต่างๆ รอบๆ เมืองเก-ราร์ เพราะว่าความหวาดกลัวพระยาห์เวห์นั้นมีขึ้นกับชาวเมืองทั้งหลายภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ความกลัวพระยาห์เวห์นั้นมาเหนือเขาทั้งหลาย พวกเขายึดเมืองทั้งหมด เพราะมีของที่จะริบได้มากในเมืองเหล่านั้น15 และเขายังเข้าตีเต็นท์ของพวกที่มีฝูงปศุสัตว์แล้วยึดแกะและอูฐไปมากมาย และพวกเขาก็กลับไปยังเยรูซาเล็ม