1 ชิชักบุกยูดาห์ ( 1 พกษ.14:21-31 ) เมื่อราชอาณาจักรของเรโหโบอัมตั้งมั่นคงและแข็งแรงแล้ว พระองค์ทรงละทิ้งธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์ และอิสราเอลทั้งหมดก็ละทิ้งร่วมกับพระองค์ด้วย2 ต่อมาในปีที่ห้าของกษัตริย์เรโหโบอัม เพราะเขาทั้งหลายไม่ซื่อสัตย์ต่อพระยาห์เวห์ ชิชักกษัตริย์อียิปต์เสด็จขึ้นมารบกับกรุงเยรูซาเล็ม3 มีรถรบ 1,200 คันและทหารม้า 60,000 คน และพลไพร่ผู้มากับพระองค์จากอียิปต์อีกจำนวนนับไม่ถ้วนได้แก่ คนลิเบีย คนสุคีอิม และคนคูช4 พระองค์ทรงยึดบรรดาเมืองป้อมของยูดาห์และมายังกรุงเยรูซาเล็ม5 แล้วเชไมยาห์ผู้เผยพระวจนะมาเฝ้าเรโหโบอัมและพวกเจ้านายของยูดาห์ ซึ่งมาประชุมกันอยู่ที่เยรูซาเล็มเกี่ยวกับเรื่องชิชัก และท่านกล่าวกับเขาทั้งหลายว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ‘พวกเจ้าได้ละทิ้งเรา เราจึงละทิ้งพวกเจ้าให้อยู่ในมือของชิชัก’ ”6 แล้วเจ้านายแห่งอิสราเอลและพระราชาถ่อมตนลงและกล่าวว่า “พระยาห์เวห์ทรงชอบธรรมแล้ว”7 เมื่อพระยาห์เวห์ทรงเห็นว่า เขาทั้งหลายถ่อมตัวลง พระวจนะของพระเจ้าได้มาถึงเชไมยาห์ว่า “เขาทั้งหลายได้ถ่อมตัวลงแล้ว เราจะไม่ทำลายเขา แต่เราจะให้การช่วยกู้แก่พวกเขาบ้าง และพระพิโรธของเราจะไม่เทลงมาเหนือเยรูซาเล็มโดยมือของชิชัก8 อย่างไรก็ดีเขาทั้งหลายต้องเป็นผู้รับใช้ของชิชัก เพื่อพวกเขาจะทราบความแตกต่างระหว่างการรับใช้เรา และการรับใช้บรรดาราชอาณาจักรในดินแดนต่างๆ”9 ชิชักกษัตริย์อียิปต์เสด็จขึ้นมารบกับกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงเอาทรัพย์สมบัติแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์และทรัพย์สมบัติแห่งพระราชวังไป พระองค์ทรงเอาไปทุกอย่าง และทรงเอาโล่ทองคำ ที่ซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้นไปด้วย1 พกษ.10:16-17;2 พศด.9:15-1610 และกษัตริย์เรโหโบอัมทรงทำโล่ทองสัมฤทธิ์ขึ้นแทน และมอบไว้ในมือของทหารรักษาพระองค์ ผู้เฝ้าประตูพระราชวัง11 เมื่อพระราชาเสด็จเข้าไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ทหารรักษาพระองค์ก็ถือโล่ออกมา แล้วนำกลับไปเก็บไว้ในห้องทหารรักษาพระองค์ตามเดิม12 เมื่อพระองค์ทรงถ่อมตัวลง พระพิโรธของพระยาห์เวห์ก็ไปจากพระองค์ ไม่ได้ทรงทำลายพระองค์อย่างสิ้นเชิง ยิ่งกว่านั้นในยูดาห์ก็ยังมีสิ่งดีอยู่13 กษัตริย์เรโหโบอัมจึงทรงทำให้พระองค์เข้มแข็งขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มและครองราชย์ เมื่อเรโหโบอัมทรงเป็นกษัตริย์นั้นมีพระชนมายุ 41 พรรษา และครองราชย์ 17 ปีในกรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งเป็นเมืองที่พระยาห์เวห์ทรงเลือกจากเผ่าทั้งหมดของอิสราเอล เพื่อจะตั้งพระนามของพระองค์ไว้ที่นั่น พระราชมารดาของพระองค์มีพระนามว่านาอามาห์คนอัมโมน14 และพระองค์ทรงทำความชั่วร้าย เพราะพระองค์ไม่ได้ตั้งพระทัยที่จะแสวงหาพระยาห์เวห์15 ส่วนพระราชกิจของเรโหโบอัมตั้งแต่ต้นจนจบ ได้บันทึกไว้ในหนังสือบันทึกของเชไมยาห์ผู้เผยพระวจนะ และของอิดโดผู้ทำนายตามแบบลำดับวงศ์ตระกูลไม่ใช่หรือ? มีสงครามระหว่างเรโหโบอัมและเยโรโบอัมตลอดรัชสมัย16 และเรโหโบอัมก็ทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และทรงถูกฝังไว้ในนครดาวิดดูเชิงอรรถ 2 พศด.8:11 และอาบียาห์พระราชโอรสก็ขึ้นครองราชย์แทน