1 พวกศัตรูเหยียบย่ำยูดาห์ ในรัชกาลของเยโฮยาคิม เนบูคัดเนสซาร์ พระราชาแห่งบาบิโลนยกขึ้นมายรม.25:1-38; ดนล.1:1-2 และเยโฮยาคิมเป็นข้ารับใช้ของพระองค์ 3 ปี แล้วก็กลับกบฏต่อพระองค์2 และพระยาห์เวห์ทรงใช้คนเคลเดีย คนซีเรีย คนโมอับและคนอัมโมนมาต่อสู้กับเยโฮยาคิม และทรงใช้เขาทั้งหลายไปต่อสู้ยูดาห์เพื่อจะทำลายเสีย ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งตรัสทางบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์3 แท้จริงเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับยูดาห์ ตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์สำเนาโบราณบางฉบับว่า เนื่องด้วยพระพิโรธของพระยาห์เวห์ เพื่อจะเอาพวกเขาออกไปให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์ เพราะบรรดาบาปของมนัสเสห์ ตามทุกอย่างซึ่งท่านได้ทำ4 และเพราะโลหิตที่ไร้ความผิดซึ่งท่านได้ทำให้ไหลออกนั้นด้วย เพราะท่านได้ทำให้กรุงเยรูซาเล็มเต็มไปด้วยโลหิตที่ไร้ความผิด และพระยาห์เวห์ไม่ทรงอภัย5 ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโฮยาคิม และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ?6 เยโฮยาคิมจึงทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และเยโฮยาคีนหรือ เยโคนิยาห์พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน7 และพระราชาแห่งอียิปต์ไม่ได้ทรงยกออกมาจากแผ่นดินของพระองค์อีก เพราะพระราชาแห่งบาบิโลนได้ยึดแดนทั้งสิ้น ซึ่งเป็นของพระราชาแห่งอียิปต์ตั้งแต่ลำห้วยของอียิปต์ถึงแม่น้ำยูเฟรติสเยโฮยาคีนทรงครอบครองและถูกจับไปเป็นเชลยยังบาบิโลน 8 ( 2 พศด.36:9-10 ) เยโฮยาคีนมีพระชนมายุ 18 พรรษาเมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 3 เดือน พระมารดาของพระองค์มีพระนามว่าเนหุชทา บุตรหญิงของเอลนาธันชาวเยรูซาเล็ม9 และพระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ตามทุกอย่างที่บรรพบุรุษของพระองค์ทรงกระทำ10 ในเวลานั้นข้าราชการของเนบูคัดเนสซาร์ พระราชาแห่งบาบิโลน ยกขึ้นมายังกรุงเยรูซาเล็มล้อมกรุงไว้11 แล้วเนบูคัดเนสซาร์พระราชาแห่งบาบิโลนเสด็จมาที่เมืองนั้น ขณะที่พวกข้าราชการของพระองค์ยังล้อมเมืองอยู่12 และเยโฮยาคีนพระราชาแห่งยูดาห์ ทรงมอบพระองค์แก่พระราชาแห่งบาบิโลน ทั้งตัวพระองค์เองพร้อมกับพระราชมารดา ข้าราชการ แม่ทัพ และข้าราชสำนักของพระองค์ แล้วพระราชาแห่งบาบิโลนจับพระองค์เป็นเชลยในปีที่ 8 แห่งรัชกาลของพระองค์ยรม.22:24-30; 24:1-10; 29:1-1213 การยึดกรุงเยรูซาเล็ม และพระราชาแห่งบาบิโลนได้ทรงขนเอาทรัพย์สินในพระนิเวศของพระยาห์เวห์และทรัพย์สินในพระราชวัง และทรงตัดทอนภาชนะทองคำ ซึ่งซาโลมอนพระราชาแห่งอิสราเอลทรงสร้างไว้ในพระวิหารของพระยาห์เวห์ ดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้ก่อนแล้ว14 พระองค์ทรงกวาดต้อนชาวเยรูซาเล็มไปทั้งหมด คือเจ้านายทั้งหมด นักรบกล้าหาญทั้งหมดไปเป็นเชลย 10,000 คน รวมทั้งช่างฝีมือและช่างเหล็กทั้งหมด ไม่มีใครเหลือนอกจากประชาชนของแผ่นดินที่ยากจนที่สุด15 และพระองค์ทรงนำเยโฮยาคีนไปยังบาบิโลนอสค.17:12 ทั้งพระราชมารดา บรรดาพระมเหสี ข้าราชสำนักของพระองค์และบุคคลชั้นหัวหน้าของแผ่นดิน พระองค์จับเอาไปเป็นเชลยจากกรุงเยรูซาเล็มถึงบาบิโลน16 และพระราชาแห่งบาบิโลนทรงนำเชลยมายังบาบิโลนคือ ทหารภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า คนกล้าหาญทั้งหมด 7,000 คน ช่างฝีมือและช่างเหล็ก 1,000 คน ทุกคนแข็งแรง และเหมาะสำหรับการรบ17 และพระราชาแห่งบาบิโลนตั้งมัทธานิยาห์พระปิตุลาคำราชาศัพท์หมายถึง อาของเยโฮยาคีนเป็นพระราชาแทนพระองค์ และเปลี่ยนพระนามให้ว่า เศเดคียาห์ยรม.37:1; อสค.17:13เศเดคียาห์ทรงครองยูดาห์ 18 ( 2 พศด.36:11-14 ; ยรม.52:1-3 ) เศเดคียาห์มีพระชนมายุ 21 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์ยรม.27:1-22; 28:1-17 และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 11 ปี พระมารดาของพระองค์มีพระนามว่า ฮามุทาลบุตรหญิงของเยเรมีย์ชาวลิบนาห์19 พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ตามทุกอย่างที่เยโฮยาคิมทรงกระทำ20 เพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์ต่อเยรูซาเล็มและยูดาห์ พระองค์จึงทรงเหวี่ยงทั้งสองไปให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์ยูดาห์พินาศและถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยในบาบิโลน ( 2 พศด.36:15-21 ; ยรม.52:3-30 ) เศเดคียาห์ได้กบฏต่อพระราชาแห่งบาบิโลนอสค.17:15