1 แผ่นศิลาชุดที่สอง ( อพย. 34:1-10 )“ครั้งนั้นพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘จงสกัดศิลาสองแผ่นให้เหมือนอย่างเดิม และขึ้นมาหาเราที่บนภูเขาและทำหีบไม้ไว้ด้วย2 และเราจะจารึกถ้อยคำที่อยู่ในศิลาจารึก แผ่นเดิมที่เจ้าทำแตกเสียนั้น จงเก็บศิลานั้นไว้ในหีบไม้’3 ข้าพเจ้าจึงทำหีบด้วยไม้กระถินเทศ และสกัดศิลาสองแผ่นเหมือนอย่างเดิม ขึ้นไปบนภูเขา มีศิลาสองแผ่นอยู่ในมือของข้าพเจ้า4 แล้วพระองค์จึงทรงจารึกพระบัญญัติ สิบประการลงบนศิลาอย่างครั้งก่อน ซึ่งเป็นพระวจนะที่พระเจ้าตรัสกับ ท่านบนภูเขาจากท่ามกลางเพลิง ในวันที่ประชุมนั้น และพระเจ้าทรงประทานศิลานั้นแก่ข้าพเจ้า5 แล้วข้าพเจ้าก็กลับลงมาจากภูเขา และเก็บศิลานั้นไว้ในหีบซึ่งข้าพเจ้า ได้ทำขึ้นและศิลาก็ยังอยู่ในหีบนั้น ดังที่พระเจ้าทรงบัญชาข้าพเจ้าไว้6 (คนอิสราเอลเดินทางจากเบเอโรทเบเนยาอะคัน มาถึงโมเสราห์อาโรนก็สิ้นชีวิต กดว. 20:28; 33:38 และฝังไว้ที่นั่นและเอเลอาซาร์บุตรของเขาจึงปฏิบัติ หน้าที่ปุโรหิตแทนเขา7 เขาทั้งหลายเดินทางออกจากที่นั่นมาถึง กุดโกดาห์และจากกุดโกดาห์ถึงโยทบาธาห์ เป็นแผ่นดินที่มีลำธารมาก8 ครั้งนั้นพระเจ้าได้แยกเผ่าเลวี กดว. 3:5-8 ให้หามหีบพันธสัญญาแห่งพระเจ้า ให้เฝ้าพระเจ้าเพื่อปรนนิบัติพระองค์ และให้อำนวยพรในพระนามของพระองค์ จนถึงทุกวันนี้9 เหตุฉะนี้คนเลวีจึงหามีส่วนแบ่งหรือมรดกกับพวก พี่น้องของตนไม่ พระเจ้าทรงเป็นส่วนมรดกของเขา ดังที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายตรัสแก่เขานั้น)10 “ข้าพเจ้าก็อยู่บนภูเขาอย่างครั้งก่อนสี่สิบวัน สี่สิบคืน อพย. 34:28 ครั้งนั้นพระเจ้าทรงฟังข้าพเจ้าด้วย พระเจ้าไม่พอพระทัยที่จะทำลายท่านทั้งหลาย11 พระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘จงลุกขึ้นเดินทางนำหน้าประชาชนต่อไปเถิด เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เข้าไปยึดแผ่นดิน ซึ่งเราปฏิญาณไว้แก่บรรพบุรุษว่าจะให้แก่เขานั้น’12 สิ่งที่พระเจ้าต้องประสงค์ “ดูก่อน คนอิสราเอล พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงประสงค์ ให้ท่านกระทำอย่างไร คือให้ยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ให้ดำเนินตามทางทั้งปวงของพระองค์ ให้รักพระองค์ ให้ปรนนิบัติพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิต สุดใจของท่านทั้งหลาย13 และให้รักษาพระบัญญัติและกฎเกณฑ์ของพระเจ้า ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ เพื่อประโยชน์ของท่านทั้งหลาย14 ดูเถิด ฟ้าสวรรค์และฟ้าสวรรค์อันสูงสุด และโลกกับบรรดาสิ่งสารพัดที่อยู่ใน โลกเป็นของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน15 แต่พระเยโฮวาห์ทรงฝังพระทัยในบรรพบุรุษของท่าน และทรงรักเขา และทรงเลือกเผ่าพันธุ์ ของเขาคือท่านทั้งหลายจากชนชาติทั้งหลาย อย่างเป็นอยู่ทุกวันนี้16 เพราะฉะนั้นจงตัดใจ อย่าดื้อดึงอีกต่อไป17 เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านเป็นพระเจ้า ของพระทั้งหลาย และเป็นจอมของเจ้าทั้งปวง 1 ทธ. 6:15; วว. 17:14; 19:16 เป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ ทรงฤทธิ์และน่ากลัว ทรงปราศจากอคติ กจ. 10:34; รม. 2:11; กท. 2:6; อฟ. 6:9 และมิได้ทรงเห็นแก่อามิษสินบน18 พระองค์ประทานความยุติธรรมแก่ลูกกำพร้าและแม่ม่าย และทรงรักคนต่างด้าว ประทานอาหารและเครื่องนุ่งห่มแก่เขา19 เพราะฉะนั้นท่านจงมีความรักต่อคนต่างด้าว เพราะท่านทั้งหลายก็เป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์20 ท่านทั้งหลายจงยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน จงปรนนิบัติพระองค์และติดพันอยู่กับพระองค์ จงปฏิญาณด้วยออกพระนามของพระองค์21 พระองค์ทรงเป็นที่สรรเสริญของท่านทั้งหลาย พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของท่าน ผู้ทรงกระทำการใหญ่และน่ากลัวซึ่งนัยน์ตาของท่านได้เห็นนี้22 บรรพบุรุษของท่านลงไปในอียิปต์เจ็ดสิบคน ปฐก. 46:27 และบัดนี้พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงกระทำให้ ท่านทั้งหลายมีมากดังดวงดาวในท้องฟ้า ปฐก. 15:5; 22:17