1 การลงโทษอิสราเอลผู้ทิ้งพระเจ้า โอ ปุโรหิตทั้งหลาย จงฟังข้อนี้โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย จงสดับโอ ราชวงศ์กษัตริย์ จงเงี่ยหูฟังเพราะเจ้าทั้งหลายจะต้องถูกพิพากษาเพราะเจ้าเป็นกับอยู่ที่เมืองมิสปาห์และเป็นข่ายกางอยู่ที่เมืองทาโบร์2 เขาขุดหลุมที่เมืองชิทธีมนั้นให้ลึกแต่เราจะตีสอนเขาเหล่านี้ทั้งหมด3 เรารู้จักเอฟราอิมและอิสราเอลก็มิได้ปิดบังไว้จากเราโอ เอฟราอิมเอ๋ย เจ้าเล่นชู้ อิสราเอลก็เป็นมลทิน4 การกระทำของเขาไม่ยอมให้เขากลับไปยังพระเจ้าของเขาเพราะจิตใจที่เล่นชู้อยู่ในตัวเขาเขาจึงไม่รู้จักพระเจ้า5 ความเย่อหยิ่งของอิสราเอลก็ปรากฏเป็นพยานที่หน้าเขาแล้วอิสราเอลและเอฟราอิมจึงจะสะดุดเพราะความผิดของตนยูดาห์ก็จะพลอยล้มคว่ำไปกับเขาทั้งหลายด้วย6 เขาจะไปหาพระเจ้าด้วยนำเอาฝูงแพะแกะฝูงโคไปแต่เขาจะหาพระองค์ไม่พบพระองค์ทรงจากเขาไปแล้ว7 เขาได้ทรยศต่อพระเจ้าเพราะเขาเกิดลูกนอกรีตบัดนี้วันขึ้นค่ำจะผลาญเขาเสีย พร้อมกับไร่นาของเขา8 จงเป่าเขาสัตว์ที่ในกิเบอาห์จงเป่าแตรที่ในรามาห์จงร้องตะโกนที่เบธาเวนโอ เบนยามินเอ๋ย จงสั่นสะท้านเถิด9 ในวันที่ลงโทษนั้นเอฟราอิมจะเริศร้างเราประกาศสิ่งที่เป็นจริงอยู่ท่ามกลางเผ่าอิสราเอล10 เจ้านายของยูดาห์ได้กลายเป็นเหมือนคนที่ย้ายหลักเขตเราจะเทพระพิโรธของเราเหนือเขาให้เหมือนอย่างเทน้ำ11 เอฟราอิมถูกบีบบังคับ และถูกขยี้ด้วยการทำโทษเพราะเขาตั้งจิตตั้งใจที่จะติดตามอนิจจัง12 เพราะฉะนั้นเราจะเป็นเหมือนตัวแมลงต่อเอฟราอิมและเป็นเหมือนสิ่งผุต่อพงศ์พันธุ์ยูดาห์13 เมื่อเอฟราอิมเห็นความเจ็บป่วยของตนและยูดาห์เห็นบาดแผลของตนเอฟราอิมก็ไปหาอัสซีเรียและส่งคนไปหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่นั้นแต่ท่านก็ไม่สามารถจะรักษาเจ้าหรือรักษาบาดแผลของเจ้าได้14 เพราะเราจะเป็นเหมือนสิงห์ต่อเอฟราอิมและเป็นเหมือนสิงห์หนุ่มต่อพงศ์พันธุ์ของยูดาห์เรา คือเรานี่แหละ จะฉีกแล้วก็ไปเสียเราจะลากเอาไป และใครจะช่วยก็ไม่ได้15 การกลับใจอย่างไม่จริงจังของอิสราเอล เราจะกลับมายังสถานที่ของเราอีกจนกว่าเขาจะยอมรับความผิดของเขาและแสวงหาหน้าของเราเมื่อเขารับความทุกข์ร้อน เขาจะแสวงหาเรา