1 พระเจ้าทรงมีคดีกับอิสราเอล โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอล จงฟังพระวจนะของพระเจ้าเพราะว่าพระเจ้าทรงมีคดีกับชาวแผ่นดินนั้นในแผ่นดินนั้นไม่มีความซื่อสัตย์สุจริตความรักเมตตา หรือความรู้ในเรื่องพระเจ้า2 มีแต่การสบถสาบาน การมุสา การฆ่ากัน การโจรกรรมและการล่วงประเวณีเขาหาญหักพันธะทั้งสิ้น มีแต่การฆาตกรรมซ้อนการฆาตกรรม3 เพราะฉะนั้น แผ่นดินจึงเป็นทุกข์บรรดาคนที่อยู่ในแผ่นดินนั้นก็อ่อนระอาใจทั้งสัตว์ป่าทุ่งและนกในอากาศด้วยและปลาในทะเลก็ถูกนำเอาไปเสียหมด4 แต่อย่าให้ผู้ใดใส่ความหรืออย่าให้ผู้ใดฟ้องเพราะคดีของเราก็อยู่กับท่านนะ ปุโรหิต5 เวลากลางวันท่านจะสะดุดและผู้เผยพระวจนะจะสะดุดกับท่านในเวลากลางคืนและเราจะทำลายมารดาของท่าน6 ประชากรของเราถูกทำลายเพราะขาดความรู้เพราะเจ้าปฏิเสธไม่รับความรู้เราก็ปฏิเสธเจ้าไม่ให้รับเป็นปุโรหิตของเราเพราะเจ้าหลงลืมพระบัญญัติแห่งพระเจ้าของเจ้าเราก็จะลืมพงศ์พันธุ์ของเจ้าเสียด้วย7 เขาทวีมากขึ้นเท่าใดเขาก็กระทำบาปต่อเรามากขึ้นเท่านั้นเราจะให้ศักดิ์ศรีของเขากลายเป็นความอับอาย8 เขาเลี้ยงชีพอยู่ด้วยบาปแห่งประชากรของเราเขามุ่งที่จะอิ่มด้วยความบาปชั่วของคนเหล่านั้น9 ปุโรหิตเป็นอย่างไร ประชาชนก็จะเป็นอย่างนั้นเราจะลงทัณฑ์เขาเนื่องด้วยวิธีการของเขาเราจะลงโทษเขาตามการกระทำของเขา10 เขาจะรับประทาน แต่ไม่รู้จักอิ่มหนำเขาจะเล่นชู้ แต่ไม่เกิดผลดกเพราะว่าเขาได้ทอดทิ้งพระเจ้าเพื่อจะประกอบการเล่นชู้11 เหล้าองุ่น และเหล้าองุ่นใหม่ชิงเอาความเข้าใจไปเสีย12 ประชากรของเราไปขอความเห็นจากสิ่งที่ทำด้วยไม้และไม้ติ้วก็ให้คำพยากรณ์แก่เขาเพราะจิตใจที่ชอบเล่นชู้นำให้เขาหลงไปและเขาทั้งหลายได้ละทิ้งพระเจ้าของ เขาเสียเพื่อไปเล่นชู้13 เขาถวายสัตวบูชาอยู่ที่ยอดภูเขาและทำสักการบูชาเผาอยู่ที่เนินเขาใต้ต้นก่อ ต้นไค้ และต้นก่อหลวงเพราะว่าร่มไม้เหล่านี้เย็นดีเพราะฉะนั้นธิดาทั้งหลายของเจ้าจึงเล่นชู้และเจ้าสาวทั้งหลายจึงล่วงประเวณี14 เมื่อธิดาทั้งหลายของเจ้าเล่นชู้ เราก็ไม่ลงโทษหรือเมื่อเจ้าสาวของเจ้าล่วงประเวณี เราก็ไม่ลงทัณฑ์เพราะผู้ชายเองก็หลงไปกับหญิงแพศยาและทำสักการบูชากับหญิงผู้ทำกามพลีชนชาติที่ไม่มีความเข้าใจมาถึงความพินาศ15 โอ อิสราเอลเอ๋ย ถึงเจ้าจะเล่นชู้ก็อย่าให้ยูดาห์มีความผิดอย่าเข้าไปในเมืองกิลกาลหรือขึ้นไปยังเบธาเวนและอย่าสาบานว่า “พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด”16 อิสราเอลนั้นดื้อดึงเหมือนวัวสาวที่ดื้อพระเจ้าจะทรงเลี้ยงเขาอย่างเลี้ยงแกะที่ทุ่งกว้างได้หรือ17 เอฟราอิมก็ผูกพันอยู่กับรูปเคารพแล้วปล่อยเขาแต่ลำพัง18 เมื่อเขาเมาแล้ว เขาก็ปล่อยตัวไปเล่นชู้เขารักความอับอายยิ่งกว่ารักศักดิ์ศรีของเขา19 ลมพายุเอาปีกห่อเขาไว้เขาจะอดสูเพราะแท่นบูชาของเขา