1 ทรงเรียกและตรัสสั่งเยเรมีย์ ถ้อยคำของเยเรมีย์ บุตรของฮิลคียาห์ผู้หนึ่งในหมู่ปุโรหิต ผู้อยู่ตำบลอานาโธท ในแผ่นดินของเผ่าเบนยามิน2 พระวจนะของพระเจ้ามาถึงเยเรมีย์ในรัชกาลโยสิยาห์ 2 พกษ. 22:3-23:27;2 พศด. 34:8-35:19โอรสของอาโมน พระราชาแห่งยูดาห์ในปีที่สิบสามของรัชกาลนี้3 และมีมาในรัชกาลของเยโฮยาคิม 2 พกษ. 23:36-24:7;2 พศด. 36:5-8โอรสของโยสิยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ จนถึงปลายปีที่สิบเอ็ดแห่งรัชกาล เศเดคียาห์ 2 พกษ. 24:18-25:21;2 พศด. 36:11-21โอรสของโยสิยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ จนถึงการกวาดเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยในเดือนที่ห้า4 พระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า5 “เราได้รู้จักเจ้า ก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าที่ในครรภ์และก่อนที่เจ้าคลอดจากครรภ์ เราก็ได้กำหนดตัวเจ้าไว้เราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้เผยพระวจนะให้แก่ บรรดาประชาชาติ”6 แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้า ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็นเพราะว่าข้าพระองค์เป็นเด็ก”7 แต่พระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า“อย่าว่าเจ้าเป็นแต่เด็กเพราะเจ้าต้องไปหาทุกคนที่เราใช้ให้เจ้าไปและเราบัญชาเจ้าอย่างไรบ้างเจ้าต้องพูด8 อย่ากลัวหน้าเขาเลยเพราะเราอยู่กับเจ้า จะช่วยกู้เจ้าไว้ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”9 แล้วพระเจ้าทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ถูกต้องปากข้าพเจ้า และพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า“ดูเถิด เราเอาถ้อยคำของเราใส่ในปากของเจ้า10 ดูซิ ในวันนี้เราได้ตั้งเจ้าไว้เหนือบรรดาประชาชาติ และเหนือราชอาณาจักรทั้งหลายให้ถอนออกและให้พังลงให้ทำลายและให้คว่ำเสียให้สร้างและให้ปลูก”11 และพระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์เอ๋ย เจ้าเห็นอะไร” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็น สองคำนี้ คำในภาษาฮีบรูมีเสียงคล้ายกันไม้ตะพดอัลมันด์อันหนึ่ง”12 แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเห็นถูกต้องดีแล้ว เพราะ สองคำนี้ คำในภาษาฮีบรูมีเสียงคล้ายกันเราเฝ้าดูถ้อยคำของเรา เพื่อให้กระทำสำเร็จ”13 พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า “เจ้าเห็นอะไร” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นหม้อกำลังเดือดอยู่หม้อหนึ่ง หันหน้าไปจากทิศเหนือ”14 แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เหตุร้ายจะระเบิดจากทิศเหนือมาเหนือชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้น15 เพราะนี่แน่ะ เรากำลังร้องเรียกเผ่า ทั้งปวงแห่งบรรดาราชอาณาจักรทิศเหนือ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ เขาทั้งหลายจะมา และต่างก็จะวางบัลลังก์ของตนไว้ ที่ตรงทางเข้าประตูกรุงเยรูซาเล็ม ตั้งสู้ล้อมรอบกำแพง และตั้งสู้หัวเมืองทั้งสิ้นของยูดาห์16 และเราจะกล่าวคำพิพากษาของเราต่อหัวเมืองเหล่านั้น เพราะความชั่วร้ายของเขาในการที่ได้ทอดทิ้งเรา และได้เผาเครื่องหอมบูชาพระอื่น และนมัสการสิ่งที่มือของตนได้กระทำไว้17 ส่วนเจ้าจงคาดเอวของเจ้าไว้ จงลุกขึ้นและบอกทุกอย่างที่เราบัญชาเจ้าไว้นั้นให้เขาฟัง อย่าหงอเพราะเขาเลย เกรงว่าเราจะทำให้เจ้าหงอต่อหน้าเขาทั้งหลาย18 ฝ่ายเรา ดูเถิด ในวันนี้เรากระทำให้เจ้าเป็น เมืองมีป้อมเป็นเสาเหล็ก และเป็นกำแพงทองสัมฤทธิ์ สู้กับแผ่นดินทั้งหมด สู้กับบรรดาพระราชาแห่งยูดาห์ กับเจ้านาย กับปุโรหิตและกับราษฎรนี้19 เขาทั้งหลายต่อสู้กับเจ้า แต่จะไม่ชนะเจ้า เพราะเราอยู่กับเจ้า เพื่อจะช่วยกู้เจ้าไว้ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”